^zDuria^ DURIO ZIBETHINUS MURR Disco Bolland "Mijn Iboe" In een Indonesisch tijdschrift, "LIBERTY" van 25-3-72 lazen we een interessant artikel over de befaamde durian, dat wij onze lezers niet graag willen onthouden. Sastradjaja schreef: De in heel Indonesië bekende durian draagt verschillende namen. In de Sundalanden: kadu, ook wel: duren Madura: dhurim, Udjung Pandjang (Ma kassar): duriang, Atjeh: deureujan, Am- bon: dureno, Toradja: dulian, Noord- Celebes: duwuan. De durenboom kan tot dertig meter hoog worden, de voortplanting ge schiedt door middel van de pitten en na zeven jaar draagt de nieuwe boom vruchten. De vrucht bevat 58% water, proteine 3 carbohydraten 34 sui ker 12 en is rijk aan vitaminen A en C. De boom bloeit in juni en draagt vruchten van oktober tot februari. Wat wij eten, is eigenlijk geen vrucht vlees, maar het omhulsel van de pitten, in de plantkunde zaadrok geheten. Van wege zijn buitengewone reuk zijn er veel liefhebbers, maar ook veel veraf- schuwers van de duren, de laatsten zeggen, dat een duren ruikt naar rotte uien en vanille, bananen en zeemodder. Maar voor de liefhebbers is de vrucht eindeloos lekker. Er is zelfs een Ame rikaan geweest, die speciaal naar In donesië ging op zoek naar de vruchten om ervan te genietfen. Hij noemde de duren: King of all fruits. Zo verzot was hij erop, dat hij een jaar lang in Zuid- Sumatra verbleef en zelfs een boek over de duren schreef, aldus Prof. Dr. L. van der Pijl. Ook vermeldde hij, dat er veel wilde dieren" de duren als lek kernij beschouwden, zo als de olifant, tijger, aap, orang utang, beer, etc. De olifant helpt zelfs onwetend mede aan de verspreiding van de duren in de rimboe, want de pitten worden tegelijk met de uitwerpselen overal gedepo neerd, waarna de pitten elders wortel kunnen schieten. Om geen last te heb ben van de stekels, rolt de olifant de vrucht eerst door de aarde, om de du ren vervolgens met de poten open te trappen. Op Borneo treft men de duren in het wild groeiend aan, daar kan ieder ook zonder enige vrees voor wilde dieren naar hartelust durens rapen. Vruchtenverkopers op Pasar Minggu Djakarta hoort men altijd hun waar aanprijzen met: "Djatuhan nih, tang- gung bagus deh (dit zijn rijpe, afgeval len vruchten, gegarandeerd goed", ter wijl het zelden voorkomt, dat zulke exemplaren op de markt komen, omdat die al na twee dagen verrot zijn. De meeste durens, die op de markt ver schijnen worden geplukt, voordat ze helemaal rijp zijn. Het schijnt dat de doordringende geur zekere instincten en emoties wakker roept. Als men een duren in een die rentuin brengt, worden de dieren er nerveus van. Evenals de advocaat be vat de duren veel vet. Een specialité van Palembang is de TEMPOJA, ge maakt van de pitten. Op Java maakt men van het vruchtvlees de overbe kende dodol. Ook worden de pitten tot dunne schijfjes gesneden, gedroogd en dan gebakken in klapperolie, dit heet bij de Sundanezen: kripik siki duren. Mevr. Kloppenburg-Versteegh meldt, dat men bij te veel eten van duren een opgeblazen gevoel krijgt en doordat de vrucht "panas" is, kan men niet goed urineren. Lijders aan nieraandoe ningen mogen de vrucht ook niet eten: ze krijgen er krampen van. De zachtere delen van de schil kan men bezigen als buikcompres om de afgang te be vorderen. De as van de schil is loog- houdend. Vroeger werden er tonnen onrijpe vruchtën naar Amerika uitgevoerd, om dat men het daar als hormoon be schouwde tegen ouderdomsverschijn- selen. Omdat de vrucht als "panas" wordt aangemerkt, zijn velen bevreesd, om duren tegelijk met sterke drank te con sumeren, maar dit wordt door Dr. Hoops, die een dertigjarige praktijk achter de rug heeft in Malaya, bestre den. Hij hield erg veel van een borrel tje na het duren-eten, steeds zonder nadelige gevolgen (evenals Stein Cal- lenfels. - Red.) Ook bestreed hij de gangbare opvatting dat het eten van manggistan met suiker nadelig zou zijn. Men vergete echter niet, dat er geen twee personen dezelfde constitutie hebben; misschien kon Dr. Hoops er goed tegen, anderen daarentegen niet. De beste durens zijn die met dik, geel vruchtvlees. Bij overmatig eten kan een lichte bedwelming ontstaan: men voelt zich duizelig en een paar dagen heeft het lichaam een durenluchtje. Hierop aansluitend: In het aprilnummer van "LOOK EAST" van 1973 staat een foto van de durian met bijschrift: De durian, de grote tropische lekkernij, befaamd door zijn sterke geur, is in Japan geintroduceerd en geprijsd voor 113 per stuk. De luchtvaartmaat schappijen weigerden het transport vanwege de lucht, zodat ze tenslotte per boot ingevoerd moesten worden. Of je nog een durian lust? V. N. Moens INDISCHE LEVENSLIEDJES VAN jOS t) BEN SNIJDERS. Stationsweg 143 tel. 070 60 17 03 DEN HAAG Stationsweg 77 tel. 070 60 15 12 DEN HAAG Herenstraat 157 tel 070 86 32 01 VOORBURG Fred. Hendrikl. 161 tel. 070-55 66 97 DEN HAAG OP VELER VERZOEK OPNIEUW VERKRIJGBAAR Jos Ben Snijders RCA Camden CAS 10274 - ƒ12,50 (beperkte oplage - haast u 16

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1973 | | pagina 16