Pasar Dalam Eindhoven
LONEN EN PRIJZEN
8
Het Bommenmagazijn
oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
8
van 31 augustus tot en met 2 september a.s.
X
oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
uwelieróbedrijl L-H-Blok wh venbroek
Vóór mijn vertrek naar Sumatra brak
door een val het lensje van mijn zak
lantaarn. Eigenlijk is het geen lens,
maar een doodgewoon rond stuk ven
sterglas. Er moest een andere komen
en de winkelier rekende me er een
riks voor. Of ik zo vriendelijk wilde zijn
de volgende week terug te komen, dan
was het werkstuk wel klaar, zei hij.
In Medan brak het glaasje weer en
moest vervangen worden. Hoeveel ik er
wilde hebben, vroeg de Chinese toko
eigenaar. Tiga? Okay, tiga. Of ik zo
vriendelijk wilde zijn even te wachten.
Ik wachtte. Tien minuten. Toen waren
de tiga glaasjes klaar. Perfect op maat
gesneden. Nul fout. Wat of ik schuldig
was, vroeg ik nieuwsgierig. Hij ant
woordde: "Lima puluh rupijah" en mijn
kompjoeter rekende bliksemsnel uit:
"Vijf en dertig en een halve Nederland
se cent" I I I
Figarofigarofie-ie-garoooooü
Alvorens naar Indonesië af te reizen
heb ik eerst nog even mijn haarkunste-
naar (tukang potong rambut) een be
zoek gebracht om me te laten adoni
seren. Men moet goed verzorgd in zijn
geboorteland aankomen nietwaar? Na
een half uur gewacht te hebben, welke
tijd ik doorbracht met het inkijken van
zulke tijdschriften als Libelle, Margriet
en o ja Panorama, was ik eindelijk aan
de beurt. Ik nam plaats, maar de ope
ratie kon niet direct starten, aangezien
de haarkunstenaar eerst uitgebreid de
vloer moest aanvegen om alle rommel
die vorige klanten achtergelaten had
den op te ruimen. Toen begon hij aan
zijn eigenlijke werk en dat kostte mij
vijf gulden en vijftien cent Nederlands
Courant.
Drie weken in Medan en het was weer
tijd om de haarsnijder op te zoeken.
Ik vond een kapper. Keurige zaak be
mand met keurig personeel. Of ik zo
goed wilde zijn onmiddellijk plaats te
nemen. Kapmantel, handdoeken (han-
duk) waren helder schoon, tondeuze
en schaar scherp. Na geknipt te zijn
werd ik geschoren met een dusdanig
behoorlijk aangezet scheermes dat mij
het gevoel gaf of mijn wangen met een
veertje werden gestreeld. Hierna vroeg
men mij beleefd of ik wenste dat mijn
aangelaat gemasseerd werd met welrie
kende zalven en/of oliën? Trima kasih.
Of mijn handen dan verzorgd moesten
worden door een paar charmante jon
ge dames? Trima kasih. Welaan, dan
kunt u aan de kassa afrekenen. Bera-
pa? Doea ratoes roepijah toean! En
mijn kompjoeter rekende bliksemsnel
uit: Dat is in Nederlandse Courant de
somma van één honderd drie en veer
tig cent!
G. H. Bartman
O
Philips Jubileumhal Frederiklaan 12
ANNEKE GRONLOH NATASJA, EMILE CO
CISCA PETERS MODESHOWS
MUZIEK EN DANS UIT DE TROPEN
KINDERPROGRAMMA'S op:
zaterdagmiddag 14.30: Franklin's Wonderland
zondagmiddag 14.30: Al Valerie Preston Jeugdshow
KINDEREN TOT 6 JAAR GRATIS TOEGANG (onder beg.)
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
Entree:
volwassenen f 3,50
kinderen 6-14 jaar en 65+-ers f 1,50
doorlopend geopend:
vrijdag 15-24 uur
zaterdag: 12 - 01 uur 's nachts
zondag 13-23 uur
INLICHTINGEN: Thurledeweg 71 - Rotterdam - Telefoon 010-37 59 35
of bij (na 20 augustus a.s.) Rob Dessauvagie - Essesteynstraat 145
Voorburg - Telefoon 070 - 86 37 92.
OOK OVER: REKREADE 1973 - DEN HAAG - VAN 5-23 SEPTEMBER
en: PASAR DALAM - VOORBURG in de Vliegermolen van 12 tot
en met 14 oktober a.s.
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
Boekhorststraat 12, Den Haag, Telefoon 070-63 64 21
Specialisten in Indonesische gouden sieraden. In- en Verkoop. Ook op
bestelling leverbaar.
U kunt het geloven of niet, maar het
oerlelijke gebouw, bij velen Uwer wel
licht meer bekend onder de naam
"Bommen- of Munitiemagazijn", staat
er waarachtig NOG steeds! Op dezelf
de plaats, nl. eind (zo ge wilt begin)
Westerbuitenweg, hoek Griseseweg,
achter de voormalige Hollands-Chinese
Lagere school (1922) in de stad aller
Krokodillen: Soerabaja.
Even oerlelijk en geel gekapoerd als
vroeger.
Toen ik in het jaar 1912 als knaapje
in Soerabaja kwam, was het daar in de
buurt van dat magazijn maar een wilde,
woeste boel hoor. Aan de achterkant
b.v. lag een schaduwrijke plas of poel,
mijn viswater, waaruit ik menige vette
lilih of koetoek getrokken heb. Die
prompt in de mandibak geloodst wer
den, overigens tot groot ongenoegen
van velen.
Als je daar zo, staande "aan d'oever",
op je dobber, een oude fleskurk stond
te staren, werd je ondertussen door
de wachtman van post III zwaar in de
gaten gehouden (je kunt nooit weten
wattie doet). Ik heb in de verste verte
niet kunnen dromen, ooit nog eens op
die post op wacht te moeten staan.
Toch is dat gebeurd en wel in 1940,
toen wij werden gemobiliseerd. Onder
het fiere motto: Tisplih datieder jon
gen foor donafhankelijke Heit fan sein
heliefde Faderlan, etc., etc
Ik kwam in 1969 terug (on revient tou-
jours a son premier amour) en zo waar,
masih ada! Oerlelijk en wel!
Herinnert U zich?
In de tijd tussen de wachturen knepen
we even uit om te trachten in het nabij
gelegen "Klein Sjanghai" iets ordente
lijks te bemachtigen, dat de inwendige
mens ten goede zou kunnen komen.
Waar het gebouw nu voor gebruikt
wordt, ik weet het niet. Ik dacht als
opslagplaats voor "onderdil-onderdil
mobiel" of iets dergelijks.
Maar vroeger, vroeger klopten we hier
onze wachtjes. Nou en of. Met de
vinger aan de trekker van onze lange
Model 95!
G. H. Bartman
17
