"Klein Indonesië
de 'f -
JAPANSCHE ij
REGEERING
Poen, poen, poen!
H
betaaut aan toonder I
Bij de eerste aanblik van dit Japanse
bezettingsgeld zullen velen van ons
bittere en onbehaaglijke gevoelens
hebben gehad als:
dit was lang tevoren prima uitgekiend,
ze wisten al lang, dat we in hun handen
zouden vallen,
God weet, hoe lang al,
was al onze moeite en inspanning voor
niets geweest,
afijn, volgens Djojobojo zijn we er toch
na drie maanden van af.
In het begin waren er slimmerikken, die
Monopoly-geld lieten doorgaan als het
nieuwe bezettingsgeld. Vlak na de ca
pitulatie waren er optimisten, die alle
Nippongeld op straat weggooiden, om
dat het "toch niks meer waard" was,
terwijl een paar maanden later vele
ex-tawanans geregeld een toelage kre
gen van 1100 Nippon om snel op te
maken op Pasar Atom
V. N. Moens
Dezer dagen vonden we het volgend
schrijven in onze bus:
Van bevriende zijde kreeg ik Uw adres en
Uw blad TONG TONG, ik hoop niet dat U
het erg vindt dat ik U even schrijf. Ik kan
Uw hulp en deskundigheid beslist niet
missen en doe daarom een beroep op Uw
medewerking. Wilt U nu reeds in TONG
TONG een en ander mededelen, voordat ik
binnenkort met U persoonlijk hoop te kun
nen kennismaken? Zoals ik vernomen heb
doet U veel voor de Ind. mensen, zodat
ik bij U aan het goede adres ben. Mag ik
op Uw hulp een beroep doen? Bij voorbaat
hartelijk dank.
Hoogachtend
T. J. Her&er
De hulp dan, werd gevraagd voor het
volgende plan:
"DE GORDEL VAN SMARAGD"
Er bestaan plannen om te komen tot het
oprichten van een MINIATUUR INDONESIË.
In miniatuur - dus ook op verkleinde schaal
- zal een overzicht worden gegeven hoe
Indonesië werkt en leeft, benevens wordt
aangegeven hoe de woningen, gebouwen,
havens, bergen enz. van Indonesië er uit
zien.
Op het terrein zal tevens aangebracht wor
den een ruimte waarin kulturele manifes
taties kunnen worden uitgevoerd, terwijl er
bovendien een echt indonesisch restaurant
gevestigd zal worden.
Aan bedrijven in Nederland, Indonesië en
elders wordt gelegenheid geboden om fi
nancieel en technisch behulpzaam te zijn bij
de op- en uitbouw van het MINIATUUR.
Het ligt in de bedoeling dat een deel van
de netto-opbrengst ten goede zal komen
aan; Het Reumafonds, de Hartstichting, de
Nierstichting en organisaties gerepatrieer-
den uit Indonesië betreffende.
Van de zijde van overheid, de provinciale
besturen, gemeente besturen verwacht men
grote belangstelling.
Het projekt geniet nu al grote belangstelling
uit Indonesië, terwijl ook gerepatrieerden al
veel informaties vragen.
Men verwacht van de bedrijven en gerepa
trieerden daadwerkelijke hulp en medewer
king.
Het adres luidt; De Gordel van Smaragd,
Parklaan 37, Bilthoven.
Zoals vooral de lezers "van het eerste
uur" van Tong Tong weten, heeft het
plan om een "Little Indonesia" te bou
wen al sinds lang bij Tong Tong be
staan en heeft b.v. een oude bekende
uit Indonesië, Kees Stolk, er vele ja
ren terug flink voor gepropageerd.
Maar, rechtuit gesproken, door gebrek
aan daadkracht en aan eensgezindheid
in onze Indische groep is het plan
nooit van de grond kunnen komen.
Dat was nog in de beginjaren van de
Indonesische onafhankelijkheid en de
"vanzelfsprekende haat tegen Soe-
karno" en zelfs de gedachte aan de
mogelijkheid van een "Klein Indonesië
veroorzaakte allerwege gramschap en
knersinge der tanden! In deze periode
heeft Tong Tong zich "eeuwige vijan
den" op de hals gehaald en werd door
boosaardige lieden succesvol de anti-
Nederlander Tjalie gesignaleerd. Weet
U nog? Liefde voor Indonesië was
fout en verdacht. Afgelopen. De "to
tale assimilatie" was de zoetste wraak
die men kon uitspelen. Weet U nog?
Neen, dat zijn geen prettige herinne
ringen!
Wat niet wegneemt dat wij voor hon
derd procent achter het idee van de
heer Herber staan en onze lezers op
wekken hem zoveel mogelijk te steu
nen, als zijn plan eindelijk vaster vor
men gaat aannemen. Juist omdat wij
"in eigen familie" het hele drama heb
ben meegemaakt, begrijpen wij direct
zo'n misverstand aan het allereerste
begin van het opbouwwerk van de
heer Herber, die zelf spreekt van "De
Gordel van Smaragd", het ene inter
viewende blad van "Miniatuur-lndië"
en het andere van "een miniatuur In
donesië", waarin al direct een paar
fundamentele twistpunten zitten.
De heer Herber heeft in elk geval één
enorm ding voor: hij is nooit in Indo
nesië geweest. Elke Indischman zou al
direct in een dozijn sloten van ver
dachtmaking gewandeld zijn. En we
hoeven alleen maar te denken aan het
"vanzelfsprekend anti-koloniale" Ne
derlandse volk, de anti-generaalsbe-
wind-apostelen en de wijze waarop in
de politiek nu weer Generaal Soeharto
wordt zwartgemaakt zoals destijds Soe-
karno om te weten dat er nog heel wat
Maaswater langs Klein-lndonesië moet
vloeien vóórdat alle kleinburgelijke
vooroordelen zijn opgeruimd en men
met zijn volle inzet meewerkt aan dit
plan, dat cultuur-historisch gewoonweg
MOET gerealiseerd worden, en met
een terugblik op vier eeuwen vriend
schap tussen beide volken een kalme
daad is van ZELFRESPECT.
We hopen in elk geval van harte dat
de meeste Indischgasten zo zoetjes
aan door hun oude vooroordelen zijn
heengegroeid en zich achter Herber's
initiatief zullen zetten met ONS Poe-
koel teroes!
