ALTUD FIT ZUN
EXTRA LEVENSKRACHT?
MIJMERINGEN OVER
HET LAND
VAN HERKOMST (III)
Dit nieuwe, natuurlijke antwoord kan voor u de oplossing zijn.
VITALE POSITIEVE GEZONDHEID VOOR MAN EN VROUW
Met onze gastheer reden wij per auto
via Bogor, de Puntjak en de Wijnkoops
baai naar Bandung.
Onze eerste pleisterplaats was de Plan
tentuin. Die was - in ieder geval toen -
gesloten voor publiek, omdat een hevi
ge storm veel bomen had ontworteld
en men nog met de opruimingswerk
zaamheden bezig was. Aangezien onze
gastheer de mensen die er wat over te
vertellen hadden echter goed kende,
mochten wij er in.
Voorzover ik mij de plantentuin herin
ner, is er weinig veranderd. Hij ziet er
nog keurig onderhouden uit. Het was
een genot er doorheen te wandelen en
mijn geliefde kenaribomen weer te zien.
Ik weet niet waarom, maar ik heb een
zwak voor kenaribomen, ik vind ze
prachtig. In de kassen waren de mooi
ste orchideeën in grote verscheiden
heid te bewonderen.
Daarna voerde de weg naar de Puntjak
met een zijsprongetje naar het meer
van Tjigombong. Daar had ik vele her
inneringen aan. Hoe vaak had ik daar
niet op gekano-ed! In het donkere, rim
pelloze wateroppervlak zag ik mij voort
peddelen om na afloop met alle vrien
den een gigantische nassi goreng-maal-
tijd in het "Lido"-restaurant te veror
beren.
Je kon er ook bungalows huren en dan
gingen we met een hele groep, in die
tijd nog netjes de meisjes bij mekaar
en de jongens apart! Onze kookkunst
stelde in die dagen nog weinig voor
(thuis deed immers de kokki het of ma)
en na enige mislukte maaltijden opge
diend te hebben - waarvoor de (ver
diende) honende opmerkingen niet uit
bleven, besloten we maar in "Lido" te
gaan eten, waar we met de kano vanuit
de bungalow naar toe peddelden.
Het leven heeft ons inmiddels geleerd
ons eigen potje (niet onverdienstelijk)
te koken!
Na mij van het meer losgerukt te heb
ben gingen we verder tot ik de eerste
sawahs zag met de Salak en Gedeh op
de achtergrond, onderwerp van talloze
schilderijen die bij ons Indische mensen
aan de muur hangen. De werkelijkheid
deed mij de tranen in de ogen springen.
Ik stapte de auto uit en ik heb er zeker
wel een kwartier naar staan staren. Wat
er ook veranderd mag zijn in Indonesië,
niet de sawahs. Ze lagen nog even vre
dig in de diverse kleurschakeringen,
van de zachtgroene pas-geplante tot de
fel-gele rijpe padi. De tani ploegde met
zijn karbouw nog precies zo als vijf-en-
twintig jaar geleden, geen tractor te
zien! En op de tegallans de luid-snate-
rende rij eenden. Verder was het dood-
Indien u niet altijd zo fit bent als u wel wenst,
niet voldoende levenskracht bezit en u fysiek
niet lekker voelt, kan dat betekenen dat u de.
natuurlijke vitaminen nodig hebt, zo noodzake
lijk voor het onderhouden van een juiste bloed-
toevoer naar de spieren van het lichaam en
naar de hersenen. Door dezelfde oorzaken
kan uw spijsvertering verstoord en uw reserve
aan energie gevaarlijk klein worden. Doe zoals
duizenden mensen in het Noorden van alle
leeftijden doen en breng de natuur terug in uw
voeding door bij uw maaltijden Aktief Capsules
te gebruiken. Aktief Capsules zijn smaakloos.
Zij combineren hoge concentraties van tarwe-
kiemen (de rijkste bron van „groei"- en „ener-
gie"-vitaminen) met andere natuurlijke vitami-
nerijke concentraties. Aktief Capsules bevatten
geen verdovende middelen. Regelmatig ge
bruik werkt niet gewoontevormend. U zult
verbaasd staan over het verschil dat de ge
makkelijk te gebruiken Aktief Capsules be
tekenen voor uw energie en uw hele welzijn.
U zult zich in alle opzichten sterker voelen,
jonger en opgewekter en u zult er beter uit
zien. Een zuivere huid, gezond haar en
stralende ogen zijn het bewijs van uw terug
keer naar een vitale, positieve gezondheid.
Begin vandaag nog met het gebruik van
Aktief Capsules. Verkrijgbaar bij apotheker
en drogist, 4,20 voor een kuur. Nu ook ver
krijgbaar in handige doordrukverpakking.
stij, door de zinderende hitte waren de
bergcontouren wat wazig.
Aan de overkant van de weg stonden
een paar kamponghuisjes, waarvoor de
ganse familie nieuwsgierig naar ons
stond te kijken. Toen wij naar de auto
terugliepen, riepen ze luidruchtig "bikin
portret", wijzend naar de camera die
aan mijn hals hing. Dat is nou een van
de grote verschillen met andere Mo
hammedaanse landen, waar ze - als ik
een foto wilde maken - begonnen te
protesteren en probeerden zulks te
voorkomen door weg te lopen of hun
handen voor mijn lens te houden, daar
bij overvloedig scheldend. Een finan
ciële tegemoetkoming hielp helemaal
niet altijd, ze wilden gewoon niet. Onze
Indonesische vrienden vroegen er om
en als ik dan - maar al te graag - aan
hun wens voldeed, verdrongen ze zich,
gul lachend, om maar allemaal op de
foto te komen!
Bij alle andere zaken is Indonesië dan
ook een paradijs voor de fotograaf.
We gingen lunchen in het Puntjak hotel
dat die dag overstroomd was met luid
ruchtige touristen van Neckermann. Wij
bekeken ze met afgrijzen, al is het na
tuurlijk heerlijk voor de Indonesische
schatkist. We kregen een vermoeden
dat ze alles hadden opgegeten, want
wat wij ook op de spijskaart aanwezen,
het was er niet. Toen we eindelijk, be
rustend, vroegen wat er dan wel was,,
stelde de ober of de pramubhakti - zo
als die nu zo fraai heet - een, om met
Ollie B. Bommel te spreken, eenvou
dige doch voedzame nassi goreng voor,
welke in dank werd aanvaard.
Het hotel ziet er overigens zeer be
hoorlijk uit, heeft een zwembad en biedt
een schitterend uitzicht. Onderweg had
den wij vele aardige bungalows opge-
-merkt in het vroegere Megamendung.
Het was eigenlijk weer helemaal als
vroeger, behalve de Neckermannetjes,
die wij in alle steden aantroffen waar
wij ook heengingen.
Het was de bedoeling 's avonds de
Wijnkoopsbaai te bereiken en te over
nachten in het Samudra Beach Hotel,
te Pelabuhan Ratu. Vroeger had ik van
uit Soekaboemi vaak de tocht naar de
ze desa gemaakt en ik herinner me nog
levendig de weg met de tientallen haar
speldbochten, waar menigeen niet te
gen opgewassen was. Er moest dan
ook nogal eens worden gestopt om de
ze ongelukkigen enig respijt te gunnen.
De weg er heen was - vorig jaar - bij
zonder slecht, vol kuilen en gaten, die
de brave Ibrahim menige verwensing
ontlokten en hem dwong kalmpjes aan
te doen. We waren niet zo verbaasd in
het hotel slechts enkele gasten aan te
treffen. Alleen volslagen onbekendheid
met de toestand van de weg brengt
argeloze reizigers - zoals wij - er toe
het als reisdoel te bestemmen!
En dat is heel jammer want het is een
mooi en uiterst comfortabel hotel, toen
wat spookachtig door de leegte. Het
staat op de plaats van de vroegere pa-
sanggrahan, boven op een heuvel, en
biedt dus een adembenemend panora
ma op de baai.
Die nacht sliep ik tevreden in met het
geklots van de golven tegen de rots
wanden.
Frieda Swart.
