juwelier an
eigen import
Vertellingen
bij de
Lampoe Tèmplèk
EXOTISCHE SIERADEN VAN 22 krt. INDISCH GOUD
Kies een flonkerend Kerstgeschenk!
ABONNEE'S
DE LEGENDE VAN DE
CAMBODJA
Heel lang geleden leefde er op Java
een machtig vorst, die een beeldschone
dochter bezat. Toen zij de huwbare
leeftijd had bereikt, wilde haar vader
haar uithuwelijken aan de zoon van de
naburige vorst, die een aanzoek naar
haar hand had gedaan. Maar toen de
vorst zijn dochter dat besluit mede
deelde en zei, dat hij daarop reeds een
gunstig antwoord had gegeven, viel de
prinses wanhopig voor haar vader op
de knieën en bad hem om haar niet te
dwingen een man te huwen, die zij niet
kende en dus ook niet kon liefhebben.
Verwonderd hoorde de vorst de sme
kingen van zijn dochter aan. Bedacht
zij dan niet, dat zij later een der
machtigste en rijkste vorstinnen op
Java zou worden? En de prins zou een
der felste vijanden van zijn rijk worden
Eindelijk bekende zijn dochter hem, dat
zij een ander liefhad: een eenvoudige
jongeman uit een dessa, die zij op haar
dagelijkse ochtendwandelingen had
ontmoet.
Verblind door eerzucht ontstak de
voor te hebben, omdat we het zó erg
druk hebben met ons eigen heil, be
seffen we pas goed hoe schrikbarend
egoistisch ons beschaafde leven nog
steeds is.
Als we denken aan ons eigen zelfmee-
lij en ons huilerig zondebokjesgevoel
i.v.m. de olieschaarste, zijn we ge
woonweg stomverbaasd dat we ons
inderdaad eeuwen lang geen lor heb
ben aangetrokken van de armoede
waarmee de woestijnvolken van gene
ratie op generatie in gebrek hebben
moeten leven zonder enige vorm van
hulp of bijstand van het rijke westen,
maar nu bovendien hevig in ons wiek
geschoten zijn om de miljarden die die
arme volken eindelijk in de schoot ge
vallen zijn. Maar bovendien nu gepi-
queerd met de wijsvinger zó komme:
hier met de helft van die hap, "ter
wille van de rechtvaardigheid!" En
smalend schelden op de sheiks met d'r
lui eeuwige harem en verdrukking van
de armen. Ik geloof zonder één aarze
ling dat het waar is, wat de heren
Yamani en Rabbani zeggen: dat uit de
olierijkdommen ook volksgezondheid
en onderwijs, enz. op hoger plan ge
bracht zullen worden.
God's molens
Fahrenheitstraat 608, Den Haag, Tel. 070 - 65 76 65 (voorheen Surabaya)
Grote keuze halskettingen, ringen, armbanden, broches,
oorclips en -hangers.
Onze specialiteit is: Briljanten
Ook uitvoering van eigen ontwerpen - reparaties
Van 15 November tot eind December 1973 10 korting op alle artikelen.
vorst in hevige toorn en hij gelastte
haar, zich naar haar vertrekken te be
geven. Daar stortte zij snikkend haar
hart uit bij haar oude getrouwe lijfmeid,
die haar door tedere liefdevolle ver
zorging het gemis aan een moeder niet
had doen gevoelen. De lijfmeid trachtte
de prinses te troosten, maar het meisje
riep, dat zij liever zou sterven, dan de
vreemde koningszoon te huwen. En als
zij dan toch zou moeten sterven, dan
ging zij liever de dood in met haar
minnaar. Daarom moest de oude meid
de jongeman zoeken en hem zeggen,
dat hij de prinses tegen midder
nacht moest opwachten bij het graf
van haar moeder. Eerst weigerde de
oude meid mede te werken, maar ten
slotte moest zij zwichten. Zij begaf zich
naar de dessa en bij terugkomst trof
zij de prinses slapende aan. Maar te
gen middernacht ontwaakte zij, en ont
vluchtte samen met de oude meid de
kraton.
Op enige afstand van het graf van
haar moeder gelastte zij de meid om
te wachten en spoedde zich naar het
graf, waar de jongeman reeds wachtte.
Eerbiedig viel hij voor haar op de knie
ën, maar zij richtte hem op en deelde
hem mede, welk lot haar wachtte. Toen
besloten de beide gelieven de dood
in te gaan. De prinses haalde een kris
uit de plooien van haar kleed. Na af
scheid te hebben genomen, ontving zij
glimlachend de dodelijke steek, waarna
de jongeman zichzelf kriste.
De volgende dag ontbood de vorst zijn
dochter, doch de dienaressen meldden,
dat zij verdwenen was, evenals de ou
de lijfmeid. Toornig beval de vorst
haar te zoeken en zelf begaf hij zich
ook op pad; eerst naar het graf van
zijn gemalin om er te offeren en de
goden af te smeken, hem behulpzaam
te zijn bij het tot rede brengen van zijn
weerspannige dochter.
Dicht bij het graf gekomen, zag hij
de oude lijfmeid tegen een boom aan
geleund liggen, schijnbaar in slaap,
maar toen hij naderbij was gekomen,
merkte de vorst dat de oude vrouw
gestorven was. Bezorgd over zo'n
slecht voorteken, ging de vorst verder
en aan het graf gekomen zag hij beide
gelieven in de dood verenigd, daar zij
er in het leven geen kans toe zagen.
En waar hun bloed zich met de aarde
had vermengd, was een boom gegroeid,
knoestig, met slechts enkele bladeren,
maar overladen met witte, sterk geu
rende bloemen met een geel hartje,
die maar steeds door naar beneden
vielen en een wit, geurend lijkkleed
vormden over de beide dode gelieven.
Aldoor kwamen de bloemen aan de
knoestige takken en aldoor bleven de
bloemen neerdwarrelen, tot er van de
dode lichamen niets meer te zien viel.
Diep getroffen sprak de vorst: "Wat
de dood verenigd heeft, mogen wij niet
scheiden. De prinses en haar gemaal
zullen hier blijven liggen, de bloemen
zullen hun lijkwade en hun graf zijn."
En na die tijd plantte men de knoes
tige kambodja met zijn sterkgeurende
witte bloemen op elk graf.
Teken in op:
"VAARWEL
TOT BETERE TIJDEN!"
door J. G. Bijkerk. Verschijnt
voorjaar 1974. Voorintekenprijs
f 24,50. TEKEN NU IN
WERFT ABONNEES I I
29