I
Onze onvergeetlijke
gelukkige schooljeugd
In het spoor van tongtong
OP DE LAGERE SCHOOL
Toch was tóen al het patroon aanwezig van onze huidige maatschappij
Durft U die tijd (en Uzelf) te onderzoeken
Tong Tong is geen blad dat "alleen maar terugblikt". We hebben ons alleen
verdiept in ons verleden om met beter begrip en gezuiverde maatstaven de maat
schappij van heden dieper te peilen. In een serie artikelen zullerr wij met toepas
sing van het geleerde ons in de komende maanden werpen op de dag van heden
in de maatschappij van heden.
Wij doen dit omdat vele van onze adiks in vrees en nood leven en naar ons
kijken om begrip te vinden en eventueel hulp. We beginnen deze serie met twee
"intro's: onze lagere schooljeugd, en het oorlogspatroon in onze vredesmaat-
schappij.
In de loop der artikelen krijgen allerlei problemen en noden in ons leven vanzelf
hun herkenbare en reëele plaats. De lezer zal merken dat dan vanzelf de gestalte
van Tong Tong steeds duidelijker naar voren treedt. Daarom heet deze serie ook:
in het spoor van Tong Tong.
Maar eerst publiceren wij het antwoord, dat ik de briefschrijvers gaf van de
fragmenten aan het begin van dit eerste hoofdstuk. Dit antwoord vindt U aan het
slot van dit hoofdstuk.
VIJF BRIEFFRAGMENTEN
..kreeg plotseling een soort
shock in mijn hoofddat is
nu 14 maanden geleden, en tot
nu toe sukkel ik maar door
want je bent maar een kleine jon
gen, die geleefd heeft zoals in
de "Piekerans van een Straat
slijper" en dan ben je uitgeteld"
Verder is het natuurlijk zui
vere roddel. Dingen worden maar
half verteld en 75% erbij gerod
deld; het is een chaos van waar
heden en verzinsels, daar heb je
geen idee van
Soms word je plotseling be
trokken in allerlei perkara's waar
je niets mee te maken hebt of
wilt hebben, die dan funest voor
je kunnen zijn!"
Op mijn woord, ik weet bij
vlagen niet eens of ik werkelijk
zo'n schoft of gek ben als ze
achter mijn rug zeggen, want het
kan me al lang geenmeer
schelen wat ze van me zeggen.
Maar waar ben ik toch het spoor
kwijtgeraakt?"
"Je hebt er geen idee van hoe
eenzaam ik ben bij al mijn schijn
bare geluk
Deze brieffragmenten zijn uit lange
brieven met precieze, soms ijzingwek
kende uiteenzettingen van ellendige
omstandigheden waarin de schrijvers
gemanoevreerd zijn, en waaronder ze
in een enkel geval zelfs bedlegerig
geworden zijn met raadselachtige
ziekte-symptomen waar doktoren geen
raad mee weten.
Zij zijn ongeveer te vergelijken met het
antwoord op de vraag waarom op
school Pietje een 4 heeft en tot je
verbazing een enorm ziekte-rapport
wordt opgespoten. Daarom starten wij
deze artikelen met het verslag van on
ze lagere schooltijd( zie hiernaast).
Overigens lopen de brieven wat hun
maatschappelijk terrein betreft ver uit
een. En hebben de meeste briefschrij
vers er geen idee van hoe al die uit
eenlopende verschijnselen vaak de
zelfde oorzaken hebben.
Want after all: wat weten wij eigenlijk
van de mensen om ons heen af. Hun
werkkring, hun milieu, hun soms erfe
lijke ziekten, enz. Wij hebben het alle
maal te druk met onszelf, we leven min
of meer in de "kooi" van onze vrien
denkring, het leven van andere men
sen is vaak zó ingewikkeld, dat wij niet
in staat zijn om betrouwbaar te onder
zoekenlaat staan om te oordelen
en te veroordelen.
Maar helaas gebeurt dat laatste juist
het vaakst. Elke maatschappij bestaat
uit buurten, waarop wij kartetsen en
mortiergranaten laten regenen op vuur-
aanwijzingen van anderen. Enorm veel
critiek en verdachtmaking is persoon
lijk niet onderzocht op exacte waar
heid en doodgewoon uitvloeisel van
eigen kwaaddenkendheid of door an
deren opgewekte angst voor een ge
signaleerd kwaad dat niet bestaat. Of
als het echt zou bestaan, niet vergeven
wordt. Wij leven met momohs!
Omdat op zo'n manier veel verkeerd
onheil wordt aangericht door ons, maar
óók aan ons, is het totaal beeld uiter-
Zonder dat wij beschuldigende vingers willen
heffen of Barbertjes willen hangen, weten wij
allen dat in deze maatschappij velen ten onder
gaan aan wat samenvattend meestal "eigen
schuld" of "koerang pienter" (dom) wordt
genoemd. Wij halen dan de schouders op zon
der verder onderzoek. Of met een vroom:
"M.ene, mene, tekel ufarsin". En dan al. Niet
waar? Gewogen en te licht bevonden; Uw
dagen zijn geteld.
Het verschijnsel kennen wij eigenlijk al sinds
onze kinderjaren in de slechte cijfers, slechte
rapporten en het eventueel zakken. Het kwam
vrij vaak voor en in onze jonge jaren dachten
we zelden of nooit over de droefheid of soms
fatale deceptie voor de getroffenen. En we
zochten nooit naar fouten bij het onderwijs of
onze maatschappij
Er is sindsdien niet veel veranderd. In onze
maatschappij vallen wijd en zijd slechte cijfers
en veroordelingen, min of meer even kort en
koud beoordeeld en afgedaan als met een
cijfer 4 of 3 of minder. Wie zessen of meer
haalt, gaat verder, vaak even onopgemerkt.
Fouten in de maatschappelijke structuur blij
ven onopgemerktverreweg de meeste mensen
gaan slapend door het leven. Net als vroeger
met "allemaal zesjes" op school.
De leerlingen met constant drietjes en viertjes
of met af en toe een "rot-cijfer" werden (en
worden nog steeds) veroordeeld met dat "koe
rang pienter". Nietwaar? Of de lage cijfers
worden geweten aan (natuurlijk!luiheid,
onoplettendheid, domheid, "vergeten-si!" -
mate verwarrend. Veel mensen "snap
pen niets" van wat om hen heen of
aan hen gebeurt, maar gaan toch uit
gewoonte voort met hun bemoeienis
sen. Daardoor letterlijk ziekte, vermin
king en dood om zich heen zaaiend,
net zo lang tot ze zelf getroffen of
gedood worden.
Het is dit gevaar, dat iedere burger
instinctief aanwezig acht, die maakt
dat vele mensen bang worden voor
het leven. ANGST is de grootste be
dreiging in onze vredesmaatschappij
en TENSIE of zelfs HYPERTENSIE (ge
spannenheid) de vaakst voorkomende,
alhoewel niet als zodanig herkenbare,
ziekte die méér dan 50% van onze
samenleving aangetast heeft (wat de
enorme afname van kalmerings- en
verdovingsmiddelen verklaart).
Denk niet dat onze vergelijking met de
oorlog overdreven is. Onze maatschap
pij is letterlijk dodelijk, al hoort U geen
krijgsgeschreeuw of machinegeweer-
geratel. Want, weet U - en U weet het!
- tegenwoordig sluipt men in het strijd
gewoel rond, gewapend met een in
jectiespuitje, zoals Du Perron al zei.
Met "onpartijdigheid", met "als-ik-lieg-
dan-lieg-ik-in-commissie", met "in jouw
belang moet ik toch wel zeggen van
X. dat
Ja, het is een totale oorlog, compleet
met spionnen, afluisteren van gesprek
ken en telefoons, valse identiteitsbe
wijzen, deserteurs, overlopers, verra
ders en ontzettend veel lafaards. (Maar
vergeet niet: "Die Mörder sind UNTER
UNS!").
6
