VOETSTAPPEN IN'N ANDERE WERELD
Lij
...UJ.
Wai beiekeni deze boze droom?
P. Stolk
NOGMAALS
KAREPAN SAPI
I I
De heer P. Stolk (Loosduinse kade 563,
's-Gravenhage) schrijft ons:
"Lang heb ik overwogen of bijgaand
verhaal wel voor publicatie vatbaar is;
het is immers niet eens een "ware ge
beurtenis", maar "slechts" een droom?
Het merkwaardige voor mij is echter
hieraan, dat ik nog nooit zo'n volledige
droom heb gehad en ook nooit eerder
over iets dergelijks heb gedroomd,
noch ooit occulte verschijningen heb
gezien. Mijn moeder "zag" weieens
wat en gaf er ook prompt een uitleg
aan, die ik dan met enige scepsis aan
hoorde, maar zij is er niet meer. Nu
zou ik graag haar mening over mijn
droom hebben gehoörd. Als U dit ver
haal toch zou plaatsen, is er wellicht
onder de (oudere) lezers of lezeressen
iemand, die hier een visie op heeft,
die ik graag zal horen."
Hier volgt het verslag van de lezer
over zijn merkwaardige droom:
Kort geleden had ik een "geesten-
droom", waarvan de details mij zo
nauwkeurig zijn bijgebleven, dat ik er
diep onder de indruk van was en van
de situatie de volgende dag een
schetsje maakte, dat ik hierbij insluit
(maar dat wij helaas niet kunnen re
produceren).
In mijn droom was ik in de tropen en
het was nacht, zo'n uur of twee naar
de diepe stilte buiten en de dauwige
lucht te oordelen. Ik was nog niet naar
bed, maar zat wat te mijmeren in de
kleine onverlichte voorgalerij van wat
op dat ogenblik mijn huis moest zijn
en ik woonde er alleen. Een eind er
vandaan stond een waringin, waarvan
de zware takken en brede bladerkroon
silhouetteerden tegen de lichtere he
mel. Vóór, rechts van de boom was
een borsthoog stenen muurtje en plot
seling werd mijn aandacht getrokken
door vier Indonesiërs, die doodstil op
een rijtje daarachter stonden en naar
de kruin van de boom staarden; ver
der was er geen mens. Ik stond op en
liep om het rottanzitje heen naar de
stoep, waarbij mijn zicht naar buiten
even werd onderbroken, doordat ter
weerszijden van de stoep de galerij
was afgesloten door een stenen pilaar
en een korte stenen balustrade naar de
muren, die de zijkanten van de galerij
omsloten.
Toen ik weer naar buiten kon kijken,
zag ik tot mijn verwondering, dat het
rijtje van vier mensen in die korte tus
senpoos was aangegroeid tot een van
zo'n twaalf man. Ze stonden daar als
verstard, hoofd en blik als gebiolo
geerd naar de boomkruin geheven. Wat
ik daar zag deed mij verlammen van
angst. De linkerzijde van de boomkruin
was als weggevaagd door een hel licht,
dat van een soort van troon of draag
stoel met een gewelfd koepeldak uit
straalde; uit de stoel stak een lange
lans met aan het eind een maansikkel.
Onder het dakje was alleen een groot
rond hoofd zichtbaar, dat me boos
aardig aangrijnsde; het leek een mas
ker, gemaakt van een uitgeholde pom
poen, zoals de kinderen in de States
met Helloweenday wel maken en het
viel me op, dat, aangezien ik de onder
kant van de draagstoel kon zien, er
onmogelijk een normaal lichaam bij dat
hoofd kon behoren. Op dat moment
werd ik mij bewust van iemand rechts
naast mij, die naar het mij voorkwam,
één van mijn jonge beambten moest
zijn. Bij het zien van de verschijning
schreeuwde hij in dierlijke angst iets
naar dat hoofd, waarbij hij mij bij de
schouder greep en naar mij wees. Ik
begreep meer dan dat ik zijn woorden
verstond, dat als de geest een offer
verlangde, hij mij, de belanda, moest
nemen.
Ik werd op mijn beurt door een pa
nische schrik, vermengd met woede
bevangen. "Neen!" schreeuwde ik naar
het hoofd. Ik tilde de man als een kind
op mijn vooruitgestoken armen: "Neem
hém I". De man spartelde nog even
op mijn armen en toen lag zijn lichaam
stil. Op hetzelfde ogenblik was de
verschijning in de lucht verdwenen;
een lichtende bol schoot weg, be
schreef een bocht hoog in de lucht,
kwam weer, groter wordend, mijn kant
terug om mij nog eenmaal opnieuw te
doen verstijven en schoot, laag tussen
de boom en mij door om in het niet
te verdwijnen.
Daarmee was de droom ten einde.
TONG-TONG
POEKOEL TEROES SOUVENIRS
POEKOELTEROESj
Gereedschap-set in zakformaat 3,75
Mijn zegslieden zijn niet alleen Madu-
rezen van Madura, maar ook van
DJEMBER (de Oosthoek is overwegend
Madurees.)
Natuurlijk worden buiten Madura ook
Kerapans gehouden. Maarde Ke-
rapan is om één of ander belangrijk
gebeuren een feestelijk aanzien te ge
ven. Zelfs in Surabaya heb ik wel eens
een Kerapan meegemaakt, ik meen tij
dens het 25-jarig Jubileum van Koningin
Wilhelmina.
Het hangt van de draagkracht van de
Sponsor af, hoe mooi de Kerapan
wordt. In Surabaya was het de vette
kas van het Jubileum-Comité en in
Djember de nóg steviger kas van het
Maalfeest, tenminste in de gulden ja
ren. DE KERAPAN MOEST LUISTER
GEVEN AAN HET JAARLIJKSE MAAL
FEEST.
Zelfs de Madurees van Djember haalt
hierover medelijdend zijn schouders
op, want hij vindt dit niet echt, al ver
vergapen de Javanen en Hollanders er
zich aan.
Neen, zegt de Madurees: Je ware is de
KERAPAN SAPI op Madura, de Bull-
race, dat om zichzelf gehouden wordt
en niet: OM IETS OP TE LUISTEREN.
Een VOLKSSPEL, en VOLKSHOBBY,
dat al vier generaties bestaat, dat een
eeuwigdurende COMPETITIE is van
dorp tegen dorp, onderdistrict tegen
onderdistrict, district tegen district en
tenslotte culmineert alles in de KERA
PAN BESAR, de grote Kerapan in
PAMEKASAN de vroegere Residentie
hoofdplaats.
Het volk is er van doordrongen en
zowel de Nederlands-Indische als onze
eigen regering heeft dit spel aange
moedigd, om de veeteelt te bevorde
ren. Denk aan de betere verzorging
van de koe dan van de echtgenote.
Het is een machtig gebeuren, dat het
hele jaar voortduurt, in tegenstelling
met het Maalfeest, dat maar eens per
jaar plaats heeft. Het doordringt het he
le eiland Madura en men zegt, dat de
waarde van een winnend span plotse
ling kan stijgen tot Eén Miljoen Rupiah.
Dat is op het ogenblik ongeveer
N.F. 6666,66 repetent, genoeg voor een
snoepreisje voor een echtpaar naar
Madura.
Ter vergelijking: een wedstrijd tussen
Ajax en Feijenoord is niet om iets op
te luisteren.
Dus, als ik de Kerapan in Djember niet
meetel, dan huil ik met de wolven in
het Bos (m.n. zowel de Madurezen van
Madura als die van Djember).
En vergeet niet de spanning, om steeds
op je hoede te zijn voor de BLACK
MAGIC of de SANTET.
M. SOETJAHJO
17
