19
De Heer Tan met zijn jachtbuit, twee wilde zwijnen geschoten bij Falumbon (Tjiandjur)
Apropos, weet je misschien waar Pak
Tjeprot, alias van Raadshoven, is? Ik
zou ook gaarne kabar willen hebben
van mijn oude sobat moro, Jan van der
Wouden, ex douane ambtenaar, die
aan de Jl. Nakoela gewoond heeft. Hij
noemde zichzelf "bagongverdelger".
Kort geleden, op een toevallige wijze,
ben ik Blauwpot tegen het lijf gelopen
bij een jachtvriend, Dollar genaamd,
in Jl. Lengkong Besar. Neen beste le
zer, Blauwpot is geen spotnaam. De
jongen heet werkelijk zo. We hebben
natuurlijk een boom opgezet en geen
oude koeien, maar tjelengs uit de sloot
gehaald. Hij moet het goed hebben in
Holland en kan dus de reiskosten Ne
derland - Indonesia v.v. best betalen.
Hij had heimwee naar de groene bos
sen van Indonesia en zo ging hij zijn
vacantie hier doorbrengen. Dollar heeft
hem nog een genoegen gedaan door
hem uit te nodigen op de bagongjacht.
Nu zal ik jullie vertellen hoe het met de
jagerij is hier, een goede 34 jaar na
de oorlog, leder jager bezit nu meer
dan één geweer. Weliswaar geen nieu
we, zoals je vroeger placht te kopen
van Hellerman, maar meestal oude
vooroorlogse spuiten. Vele zijn op-
bouw-geweren van verschillende mer
ken in elkaar getimmerd. Men noemt
ze gado gado buksen. Ik heb mijn
oude Mauser, cal. 9x57, die toen aan
de Jap was ingeleverd, teruggekregen,
zoals je weet. Daarmede heb ik in de
jaren 1952- 1962 acht bantengs omge
legd op de ondernemingen Mira-mare
en Tjondong, zuid Garut. Verder bezit
ik een F.N. Browning, cal. 12, model de
Lux, voor veerwild, die ik elk seizoen
in Tji-endog, Rantjaekek, Tjiparage,
Djati Toedjoeh en Pamanoekan gebruik.
Pertjaja atau tidak, verleden jaar scho
ten een vriend en ik in twee dagen in
Tjiparage 115 eenden, goed geteld
hoor! Boekan omong kosong, saudara
saudara, dus geen jagerslatijn. Op an
dere dagen, daarentegen, was de ge
middelde buit tussen 25 en 50 eend
vogels. Met dezelfde spuit schiet ik
ook tjelengs, en mentjek. Hierbij een
paar foto's, zodat mijn oude jachtkon-
tjo's mij zouden kunnen herinneren.
De jacht op banteng is sedert 1962 ge
sloten. Er mag alleen gejaagd worden
op wilde zwijnen, kidangs, en herten,
wat het haarwild betreft. Verder mag
je natuurlijk op veerwild schieten, als
ajam hutan, duifachtigen en watervo
gels. De herten zijn in de laatste jaren
gedecimeerd door stroperijen, sudah
hampir habis, zelfs in het Tjihaurgeu-
lise en Tjikamoerangse. Mentjek aja
keneh, tapi teu seueur. Ai bagong mah
diratjoen oge, moal se-ep se-ep, malah
nieueuran, zo zeggen onze trouwe
drijvers op diverse plaatsen van mijn
geliefde terreinen, Tjiandjoerse, Soe-
bangse en Garutse.
Hallo, hallo, tuan tuan Stump dan Corn
field. Apa kabar? Ik hoop dat de heren
nog steeds going strong zijn. Als beste
snippenschutters, naast Eddie Alting
Siberg, houd ik uw naam in ere. Verder
gaan mijn gedachten uit naar Ot van
der Worm en Wijnand Alting Siberg,
broer van Eddie, die lange tijd op de
thee onderneming Rongga, Goenoeng
Haloe, heeft gewerkt. Beide heren heb
ik gekend als all round sportmen, good
shots op haar- en veerwild. Dit zeg ik,
omdat ik veel jagers heb gekend die
eenzijdig waren. Er waren jagers die
jaar in jaar uit achter de bagongs za
ten, en er waren ook pemburu pembu-
ru jang hanja suka menembak burung
burung sadja. Eddie Alting Siberg was
een echte snippen schutter en Duiven-
bode Varkevisser ging maar alleen er
op uit met zijn zelf gebouwde platbo
dem prauwtje, met buitenboord motor,
op meliwis.
Wat mijzelf betreft, ik ben maar ge
woon pemburu sadja, tidak lebih, tidak
kurang dari pemburu pemburu lain.
Naar gelang van het seizoen, schiet ik
even graag snip als banteng en other
game animals wat daar tussen vliegt
of rent. De bagong is toch maar het
meest bejaagde wild, omdat die overal
te vinden is, geeft ons een goede sport
en de jacht daarop het hele jaar open
is.
Amunitie is in de laatste tijd erg moei
lijk verkrijgbaar, nadat er een verbod
is uitgevaardigd op invoer van jacht
wapens en jachtamunitie. Een tijdje ge
leden kon men nog bij Toserba (toko
serba ada) Sarinah in Jakarta kopen of
van Perbakin (Persatuan Penembak
Indonesia). Vraag maar niet naar de
prijzen. Om een voorbeeld te noemen,
patronen cal. 12 kostten per stuk Rp.
200,Nu kun je ze voor Rp. 250,
niet eens krijgen. Men moet dus erg
zuinig zijn, wil men nog regelmatig op
jacht gaan. Een eenden- of snippen en
ajam 2 an-jacht is te kostbaar, vanwe
ge te veel gebruik van patronen. We
wachten op betere tijden totdat ik weer
achter de langsnavels er op uit kan
trekken.
Geweerbezitters met getrokken loop,
cal. .308 of .30/06 zijn er beter aan toe,
omdat men legerpatronen kan gebrui
ken, instede van jachtamunitie.
Soms droomde ik van mijn jachtavon
turen van vóór de oorlog in de jaren
1936- 1940, toen er nog overvloedig
amunitie was van alle calibers jacht
geweren, glad of getrokken lopen. Ha-
gelpatroon voor eend of snip, geladen
met No. 6 en 9, kostte 7 cent per stuk
(merk Geco special) en de duurste was
van 11 cent (Eley maximum, wetproof).
Als ik de hele doos (25 stuks) nog niet
had verschoten, ging ik nog niet naar
huis. Nu zijn de watervogels veilig. Nie
mand maakt er jacht op, omdat er geen
patronen voor zijn. De snippen en ajam
2 an kunnen zich ongestoord vet mes
ten, om later terug te keren naar hun
broedplaatsen in Noord China en Si
berië. U weet, waarde vrienden, deze
zijn trekvogels. Tegen September/Oc
tober komen ze in Indonesia, om tegen
Maart/April het volgend jaar terug te
keren. De beste tijd om snippen en
ajam 2 an te jagen, is de maand Maart
t/m April. Dan zijn ze moddervet. Vet
is brandstof voor deze snelvliegers,
benodigd voor de duizenden kilometers
overtocht.
De'jacht op banteng is hier en daar
geopend, maar tegen een speciale
retributie van 200,U.S. hetgeen
zeggen wil, dat voor één banteng men
Rp. 84.000,moet neertellen, tegen
de koers van Rp. 420,per dollar.
Dit is alleen te betalen door Ameri
kaanse toeristen-sportjagers.
Wel, geachte ex-jachtkameraden, in
Holland of ergens anders ter wereld,
die in het voormalig Nederlands Indië
zijn geboren en getogen,maar die nu de
jachtsport niet meer kunnen beoefenen,
maar desondanks hun hart nog altijd
aan de jacht hebben verpand, en mis
schien zo nu en dan nog dromen over
hun geboorteland, gij allen zijn niet
vergeten door een seorang pemburu
ketjil jang masih setia kepada dewi
Diana.
E. K. Tan.
