KEMBANG TAHOE
Laboe
Contact dank zij TT.
Goed Logeeradres
De Perkutut.
"De laatste twaalf"
STADSTUIN SEMARANG
Biz. 18, Tong Tong Nr. 7 kembang Ta
hoe. Die naam komt mij niet meer be
kend voor. Was dat de roepnaam van
de verkoper? Werd in Batavia langs de
deur verkocht door een indo-chinees.
In de ene mand de tahoe-pudding in
een grote paso met een doek erin en
een doek er overheen en met een toe-
toepan erop.
De andere mand met een paso vol
goela djawastroop met gember en pan-
dan.
Je kon 't niet drinken en 't was koud,
niet warm. Je kreeg 't in een kommetje,
dat je zelf gaf.
Er dreef ook sap in de pudding, dat
eerst werd afgeschept, voor de bibber-
pudding in je kommetje werd geschept.
De schep was plat, niet hol. De pud
ding was crème en had de consistentie
van gestolde eierpudding.
De geur ken ik nog precies, maar kan
't niet beschrijven! De saus was warm!
Een koele tegenhanger van dit snoepje
was die van gestolde bladpulp, groen,
óók met goela djawa-gemberstroop,
zonder pandan, omdat die bladsoort
een eigen smaak had.
Precies dezelfde manier van serveren,
't Was een klimplant.
Mw. Th. van der Maal
En die klimplant, een liaan die meestal
in paggers groeide, was de tjintjaoe
(Cyclea barbata, Miers). De bladeren
werden in water gekneusd, waardoor
een gelatineuze massa ontstond. Heer
lijk verkoelend, een uitstekend middel
tegen dysenterie (Kloppenburg).
In TT nr. 6 las ik de "Herinneringen van
tante Lies".
Er stond o.a. in de 1e kolom, dat laboe
aer (van die hééééle lange) nooit uit
wendig werd gebruikt.
Ik heb daarentegen van verscheidene
mensen gehoord, dat de ampas van
de geraspte en uitgeperste laboe toch
wel uitwendig werd gebruikt. Bij moei
lijkheden in de urinewegen raspt men
deze laboe, laat de patiënt het uitge
perste sap drinken en de "ampas"
wordt op de plaats, waar de blaas zich
bevindt, opgelegd en na enige tijd kan
de patient weer normaal urineren.
Hier is geen laboe, of wel? Maar keti-
moen is ook wel goed, zegt men.
Mevr. J. Boogaard-Staneke
Dat heeft "men" dan mooi verkeerd
gegokt, want ketimoen zal nooit wor
den aangewend voor blaas- of nier
klachten. Heeft wel een goede bloed
druk-verlagende werking. Niet alle
komkommerachtigen hebben dezelfde
geneeskracht!
lijkt het me wel leuk voor U om te
horen dat bepaalde oproepen in TT
sukses hebben gehad. Mej. Siwi te
Surabaya kwam via een abonnee van
"ons" blad in contact met de dame
waar zij vroeger werkte en via deze
dame ook met de kinderen (nu veer
tigers) die mej. Siwi vroeger verzorgde.
Meer vreugde voor mej. Siwi (die nu
een bejaardentehuis leidt) toen een
lieve abonnee haar een kledingpakket
zond. Een voorbeeld dat hopelijk ook
door anderen is gevolgd!
Van bekenden die juist uit Indonesië
zijn teruggekeerd, ontvingen wij een
folder van "Sangkuriang", een prijs-
lijstje erbij en de naam Pallengkau
vond ik terug bij de logeeradressen in
TT. De familie was vol lof over dit
logeeradres in Bandung (jl. Cisitu
45-B). Lijkt me leuk om zo'n kreet over
te brengen.
Mevr. Sipma-van Kesteren
Tong-Tong No. 8 1/11 1974 pag. 15.
De vogelnamen zijn meestal afgeleid
van het geluid of gezang, dat zij voort
brengen; althans in West-Java.
De Heer J.R.K. heeft over het gezang
van de Perkutut "Koeoek,- engkroe-
oek"; dit geluid komt echter van de
burung Poeter, oftewel Tortelduif, ook
wel genoemd koekeroe.
Er is ook nog een familie van de burung
poeter, de Tikugkur genaamd. Deze
brengt het volgende geluid voort:
"Tikugkur kuk."
Nu krijgen wij de Perkutut; het geluid
is zo; "Perkutut-tut-tut", meestal 2 x
herhaald.
W Klerkx. (Oud-planter van W.-Java)
Naar aanleiding van "De Laatste
Twaalf", blz 11 van 19e jaargang No. 7
(15 Oct. '74) kan ik U berichten dat de
echtgenote van Brig.-Generaal Rach-
man Mansjoer, mevrouw Sue Rachman
Mansjoer, niet alleen een vrouwelijke
arts is die in de jaren sedert de oorlog
een grote praktijk in Bandung heeft
opgebouwd, maar die een zeer voor
aanstaande rol heeft vervuld, en nog
vervult, in de Indonesische Family
Planning. Zij is ketua van de afdeling
Bandung van de (P(erkumpulan) K(elu-
arga) B(erentjana) l(ndones'ia), oftewel
de PKBI en heeft deze vereniging vele
malen op buitenlandse congressen ver
tegenwoordigd.
De familie Rachman Mansjoer woonde
destijds op Tjiumbuluit, waar de Gene
raal zijn collectie van slangen en an
dere wilde dieren had. Maar ik meen
dat zij naar de stad zijn verhuisd, waar
mevrouw Rachman Mansjoer al vele
jaren een praktijkhuis heeft.
Een brief, voor het echtpaar Rachman
Mansjoer, kan het beste geadresseerd
worden:
p/a P.K.B.I., cabang Bandung
Jalan Progo 4
Bandung
De brief zal dan zeker zijn bestemming
bereiken, en ik denk dat de familie
R.M. verheugd zal zijn met berichten
vèn, en over, oude kennissen.
H. M. C. Poortman
Voor mij ligt Tong Tong van 1-10-74,
met het artikel over de Stadstuin in
Semarang. Zelf heb ik die tijd niet
meegemaakt, maar mijn ouders, die van
kinds af in Semarang waren, hebben
ons erover verteld.
Mijn vader groeide op in het Kath.
weeshuis, werkte later bij het Soesman
kantoor, Deli/MijNIS of S.S. en was
ook administrateur van de Stadstuin.
Als jongen maakte hij in het weeshuis
vaak gedichten bij feestjes en bijzon
dere gebeurtenissen, wat hij bleef
doen, ook nadat hij het huis had ver
laten. Ik vond het leuk te vernemen,
dat de Heer Schardijn zich dit nog
herinnert.
Mijn ouders verlieten Semarang in 1920
of 1921, zodat mijn vader de jarige
Stadstuin nog heeft meegemaakt. De
auteur van de tekst wordt helaas niet
vermeld, maar ik proef de geest van
mijn vader in het gedichtje, en het zou
me niet verwonderen, als de schrijver
ervan inderdaad mijn vader was.
Misschien zijn er nog Semarangers in
de leeftijd van omstreeks 80 jaar, die
mij hierover zekerheid zouden kunnen
geven. Ik zou het heel leuk vinden, in
dien ik hierop reacties zou krijgen!
A. E. Frieser-van Deinse
Jan Evertsenstr. 325 III
A'dam-West.
14
