Attentie!
Toko en
Boekhandel zijn
na 21 december
(laatste tokodag)
gesloten tot
2 januari
Het is nooit te vroeg
om KERSTCADEAUTJES
te kopen
MEMO-PORTEFEUILLE
AMBOINA B.V.
en nog meer. Verderop was een kleine
waroeng, die overheerlijke ketan ver
kocht. U begrijpt dat we hier niet voor
bijgingen zonder iets lekkers gekocht
te hebben. Zo'n leuke "boengkoesan",
bijeengehouden door een "biting".
Langs de weg voor ons huis in het of
ficierskampement stonden hoge salam-
bomen. Als de vruchtjes rijp waren
krioelde het er van de kalongs, die
met veel geruis van bladeren en kleine
kreetjes door de boomtoppen klauter
den, op zoek naar rijpe besjes. De vol
gende dag gingen wij dan naarstig de
grond afzoeken naar de gevallen rode
vruchtjes. De bomen waren ook rijk
begroeid met duifjesorchideeën, die
in de bloeitijd een heerlijke geur ver
spreidden.
Ik kan me ook nog herinneren, dat op
de galerij die om onze school liep, een
grote schedel van een olifant stond.
Op het erf een waringinboom met laag
hangende takken en veel neerhangen
de luchtwortels, waaraan we gingen
schommelen. Van de blaadjes maakten
we fluitjes.
Op Padang had inmiddels een groot
evenement plaatsgevonden. Eén der
eerste Indiëvliegers was er met zijn
vliegtuigje geland op een tournee door
Indië. De naam ben ik vergeten. Maar
nooit vergeet ik de naam van de Fran
se vliegenier, die kort daarna in Fort
de Koek landde met zijn tweedekkertje.
Het heette CHANTELOUP. Het raceter
rein was als landingsplaats gekozen.
Natuurlijk ging iedereen er heen en
men kon ook een rondvluchtje maken
tegen betaling. Ook onze school ging
er met de hoogste klassen heen.
Mij leek zoiets wel en ik vroeg mijn
moeder of ik ook eens meemocht. Mijn
moeder had het er niet erg op begre
pen en om er van af te zijn zei ze dat
het veel te duur was. Maar ik zeurde
door en opperde toen dat, als het nou
eens niets zou kosten, ik dan wèl
mocht. Waarop mijn moeder zei dat zij
er dan geen bezwaar tegen zou heb
ben. Wist zij veel?
Want onze Hoofdonderwijzer ging een
tochtje maken en voor de reclame zei
de Fransman, dat er een leerling gratis
meemocht. Dat zou degene zijn, die
het eerst op een daar neergezette tafel
zou gaan staan en dan een liedje ging
zingen.
Vóór ik het zelf eigenlijk goed begreep,
geduwd en opgejut door de anderen,
stond ik op de tafel. Dodelijk verlegen.
En nu maar zingen. Ik wist opeens
niets meer en heb toen stamelend een
kort Sinterklaasliedje gezongen.
Ik moest me toen in een lange, veel ie
grote vliegersjas hullen, met kap en
bril, want de zitplaatsen waren open,
met er voor een windscherm. Voorin
twee zitplaatsen en daarachter een
zitplaats voor de piloot. Het vliegtuigje
was een lichte tweedekker. Tussen de
vleugels een wirwar van kabels en tou
wen om e.e.a. op zijn plaats te houden.
De start verliep vlot, maar boven in de
lucht schommelde het ding wat heen
en weer en ik had steeds het idee dat
we tegen een berg zouden opvliegen.
Zo leek het me althans. Vooral toen
het scheef ging vliegen bij het draaien
voor de terugweg. Ik hield me kramp
achtig vast. Voor spreken was het ge
raas van de wind veel te hard. Bang
was ik helemaal niet. Ik "onderging"
alles gewoon maar. Hoogstens vond ik
het nogal "eng".
Toen we gingen landen, kwam mijn
moeder juist het terrein op, om eens
een kijkje te nemen. Ze werd enthou
siast begroet en men riep haar toe,
dat haar dochter daar juist op het veld
daalde, na een tochtje gemaakt te
hebben. Nadat e.e.a. tot haar doorge
drongen was en ze het lichte tweedek
kertje een, overigens keurige, landing
zag maken, trok ze wit weg van de
schrik. In geuren en kleuren kreeg ze
het hele verhaal te horen. Ook dat ze
zelf gezegd had dat ik mocht vliegen,
"als het maar niets kostte".
Enfant terrible.
Ongeveer twee weken voor de grote
uitbarsting van de Merapi en de daar
mee gepaard gaande zware aardbe
ving, zijn we verhuisd naar Batavia.
Heb dus gelukkig niets zelf meege
maakt. Wèl heb ik de berg vaak zien
roken en vuur uitstoten, waarbij het
licht rommelde en gromde. Nog vóór
de ramp plaatsvond. Vooral 's avonds
een prachtig gezicht.
Later kregen we foto's en verhalen er
van, van kennissen, die het meege
maakt hadden. Heel Padang Pandjang
•lag zowat met de grond gelijk. Fort de
Koek zelf heeft er niet zo van geleden.
Ach, ik zou nog veel meer kunnen ver
tellen over Fort de Koek en wat ik daar
heb meegemaakt. Een heerlijke, onbe
zorgde en wilde jeugd, die ik nooit zal
vergeten.
E. A. PH. ZIESEL-SCHMIDHAMER
Onder de 10 gulden:
Handwerk uit Indonesië:
opengewerkte zakdoekjes Suma
tra, haarknijpers en haarspelden
van hoorn en schilpad, bladwij
zers van koelit, hoornen brief
openers, Japara briefopeners,
Wajang lepeltjes, Kenarie-ringen-
armbandjes, kettingen.
Akar bahar ringen en armbanden,
etc. etc.
TOKO TONG-TONG
Deze leuke portefeuille met potloodje,
memoblocje adresboekje en een berg-
vakje krijgt U als U abonnee wordt van
Tong-Tong GRATIS. Maar U kunt 'm
ook kopen voor f 5,met een extra
notitieblocje erbij.
KWALITEIT EN LAGERE PRIJS ZEGEVIEREN ALTIJD I I
Onze ketjap "HET ZWARTE VEULEN" is en blijft Uw
terechte keuze.
Kwaliteit: er bestaat geen betere.
Prijs: 20% lager dan elk ander import merk.
Verkrijgbaar in manis, sedeng en asin, 330 cc en 660 cc.
Importeur:
(voor alle rijsttafelartikelen)
Johan van Oldenbarneveltlaan 110
ZEIST. Tel.: 03404- 17649 en 20070
Levering:
via de detailhandel.
17
