KERSTMIS IN INDIA
REINOSAN'
dari Singer
uitsluitend
bij uw
drogist
of
apotheker
The Singer Import b.v. Leusden
Er wonen in India bijna tien en een half millioen Christenen. Het Christendom
had India reeds in de eerste eeuw na Chr. bereikt toen de apostel St. Thomas
voet aan wal zette aan de kust van Kerala. Sedertdien is het een deel gebleven
van de erfenis van dit land, evenals Kerstmis, dat een van de grootste feesten
is geworden van geheel India. Terwijl de gedachte van Kerstmis hier hetzelfde is
als elders, heeft de viering ervan iets van de kleur van de folklore en regionale
feesten, die nauw verbonden zijn met het leven der gemeenschap, overgenomen.
Kerstmis is in India gevierd sinds 52 na
Chr., toen St. Thomas een van de
twaalf apostelen van Christus, aan de
kust van Malabar landde te samen met
enkele metgezellen.
Dit handjevol Syriërs vestigde de eer
ste kerken en predikten het Evangelie
dat de eeuwen door voortgeleefd heeft.
Vandaag maken ongeveer drie miljoen
Christenen er aanspraak op, af te stam
men van deze eerste voorvaderen en
velen van hen die in het zuiden wonen
zijn nog steeds bekend als de Sy
rische Christenen. Zij houden nog
steeds hun oude gebruiken in ere en
tot voor kort vierden ze ook Kerstmis
volgens de Oosterse kalender, onge
veer twee weken na de algemene aan
vaarde datum.
Men vertelt dat St. Thomas later het
hof van Taxila bezocht en gedurende
zijn verblijf daar velen tot het Christe
lijke geloof bekeerde. Zo kwam het
Evangelie 19 eeuwen geleden naar In
dia lang voordat de eerste Europeanen
haar kusten bezochten.
In die tijd was het een integraal deel
van India als ieder ander geloof en dat
is zo gebleven tot op de huidige dag.
In Bengalen gingen in de 19e eeuw ve
len tot het Christendom over. Schotse,
Engelse en Amerikaanse missionaris
sen vestigden zich in het land en som
migen reisden zelfs naar de heuvelge-
bieden van Assam. Zwitserse missio
narissen kwamen naar Centraal India
en sommigen trokken naar het Zuiden.
Zo treft men de Christelijke gemeen
schap aan verspreid over het gehele
land en iedere streek heeft een kleine
bijdrage geleverd aan de viering van
het Kerstfeest.
Toen de viering van Kerstmis in de be
langstelling groeide, werden optochten
en liederen een belangrijk deel van de
feestelijkheden. In Zuid-lndia vormen
vele kleurrijke processies de hoofd
schotel van Kerstmis. Iedere processie
draagt een beeltenis van het Christus
Kind door de hoofdstraten van de dor
pen en steden en tenslotte wordt het
beeld in een kribbe gelegd, die een
deel vormt van het Kersttafereel in een
grote kerk of kathedraal. Dit Kerstta
fereel waarbij de geliefde Kerstvoor
stelling in de stal opnieuw wordt uit
gebeeld, is zeer populair en over het
gehele land ziet men het in een of
andere vorm.
De mensen verzamelen zich eromheen
en de gelovigen laten er giften en geld
bij achter voor armen en behoeftigen.
In de onaanzienlijke dorpskerkjes zijn
de figuren niet zo mooi als in de ste
den; gewoonlijk zijn ze van klei ge-
De St. Thomas kathedraal in Mylapore,
Madras, genaamd naar de apostel St. Tho
mas, die volgens de overlevering in het jaar
52 in India landde.
maakt en bekleed met repen handge-
weven goed en klatergoud.
Op de avond voor Kerstmis zijn de
kerken van India overvol met mensen
van alle standen en beroepen. Ze hou
den de oude gewoonte levend van
zingen in de Kersttijd. Hetzij in het
Engels of tn een van de streektalen van
India gezongen, de melodieën blijven
dezelfde en als men goed luistert, kan
men de welbekende bij de Kersttijd
horende woorden als "Noel" of "Beth
lehem" onderscheiden. Een van de
favoriete liederen is "Stille Nacht, Hei
lige Nacht", dat in 1818 werd ge
schreven door de priester en organist
van de kerk van een Duits bergdorpje
en dat toen voor de eerste maal werd
gezongen in de Nachtmis. Tegenwoor
dig wordt dit Kerstlied in bijna honderd
talen gezongen en India draagt daaraan
een groot aantal bij. Ook in India krij
gen de Kerstliederen een aparte trek
door de volksmuziek, die men erbij ge
bruikt. Elke streek zingt variaties van
de welbekende liederen met de bege
leiding van muziekinstrumenten van die
streek en dit geeft er een typisch eigen
accent aan.
Zo vinden we in Punjab bijv. het ge
bruik om het verhaal van de herders
die over hun kudde waken, te zingen
op de krachtige maat van de Bhangra
door boeren rond grote vreugdevuren
in de open lucht. In Bengalen daaren
tegen, is iets van de originele teder
heid bewaard gebleven, hier evenwel
door middel van de inheemse Bhatiali
of Baul liederen. In Malabar hebben
de kerstliederen vaak een tikkend
rythme veroorzaakt door het tegen el
kaar slaan van stokken door de zan
gers. Een ander aardig gebruik dat
hier in zwang is, is het dragen van
stervormige lantaarns van allerlei groot
te door de Christmas Carol zangers
als ze van huis tot huis trekken om
hun deel van de Kerstvreugde bij ie
dere drempel te brengen.
Rond elf uur in de avond beginnen
gasten die Christen zijn, afscheid te
nemen van hun gastheren om deel te
gaan nemen aan de middernacht gods
dienstoefeningen in de kerken. Men
doet er wijs aan om vroegtijdig te gaan
om zich te verzekeren van een zitplaats,
daar er zelfs geen staanplaats meer
over is en de menigte tot ver buiten
de kerk staat.
In de Katholieke kerken vormen de
duizenden kaarsen in de hand van de
gelovigen een mooi gezicht, iedere
kaars hoop en gebed symboliserend.
In de dorpen heeft de viering een een
voudiger karakter. Het Kerstfeest wordt
hier drie dagen lang gevierd. Reeds
bij het krieken van de dag verlaten de
Christenen in groepen van vijftig tot
honderd hun huizen om op tijd bij het
centrum van hun eredienst in die streek
te kunnen zijn. Optochten van zingende
en vrolijk geklede mannen, vrouwen en
kinderen bereiken de kerk, begeleid
door getrommel en het ontploffen van
voetzoekers.
Allen worden verwelkomd met verse
thee, lunch en diner. De Kerstdienst
voor hen is een zeer eenvoudige aan-
(lees verder pagina 25, 3e kolom)
23
