VAMU NEDERLAND
IN KOELKAST BEWAREN
RIJSTTAFELARTIKELEN ZONDER INMAAK
CHEMICALIËN,
DUS ZUIVER VAN SMAAK EN GEZOND.
Nu ook in Maastricht bij TOKO GADJAH MAS,
Gr. Gracht 12.
Indonesië in opkomst
Indonesië
in opkomst
Wateringen Telefoon 01742-32 80 Gele Meerbloem 13
graven Fn de Nieuwe Kerk (thans in
restauratie) te Amsterdam in een graf,
dat hij juist een paar weken te voren
had uitgekozen.
Van Hoorn's tweede vrouw schonk hem
twee dochters: Elisabeth Sara, die
reeds in 1705 overleed, en Petronella
Wilhelmina, geboren in 1693, die te Ba
tavia de eerste steen legde voor het
nieuwe Stadhuis (1707) en in ons va
derland twee maal huwde. De eerste
keer met de secretaris van Amsterdam,
Mr. Jan Trip, iemand van zéér goede
familie. Men denke slechts aan de
majestueuze Trippenhuizen aan de Klo
veniersburgwal te Amsterdam, waar
vóór 1885 het hele "Rijksmuseum" een
onderdak kon vinden.
Na diens overlijden werd dit Indische
goudvisje aan de haak geslagen door
jonker Lubbert Adolf Torek, vrijheer
van Roosendaal, die zes jaar ouder was
dan zij en nog tal van andere titels,
ambten en waardigheden bezat.
Zijn deels nog Middeleeuws slot, eer
tijds bezit der hertogen van Gelder
land, liet jonkheer Torek grondig ver
bouwen, hetgeen hem met de bruid
schat zijner gade zeker mogelijk was.
Van het deels uit de 14e eeuw dateren
de kasteel bleef slechts de wat ver
laagde donjon over, die nu de Inter
nationale Kastelenstichting herbergt.
Het daarbij aansluitende woonhuis is
echter een creatie van het echtpaar
Torck-van Hoorn en is in statige Lode-
wijk XlV-stijl gebouwd, dat wel van na
hun huwelijkssluiting zal dateren.
Bovendien werd de omliggende, sterk
geaccidenteerde tuin verfraaid, niet al
leen met bomen en planten, doch ook
met aardige sierbouwsels, b.v. de z.g.
Schelpengalerij" met grot en fontein-
Werken aan weerszijden van een cas
cade, en vooral de alom befaamde
Bedriegertjes. Het marmer dezer bouw
sels werd verlevendigd door een groot
aantal Indische schelpen.
Voor deze mooie schelpen valt geen
betere herkomst te bedenken dan de
verzameling van de vader der bruid,
Z. Edele Johan van Hoorn, G.G. van
Nederlands-lndië. Zij vormen dus een
blijvende herinnering aan diens geluk
kige Indische loopbaan.
Weliswaar zijn de schelpenversieringen
in de loop van de tijd enigszins achter
uitgegaan, zowel door de onweerstaan
bare tand des tijds als de baldadigheid
of gaplust der talloze bezoekers. Het
zal bij restauratie niet gemakkelijk val
len ontbrekende of beschadigde schel
pen op passende wijze te vervangen,
want daar zal men helemaal voor naar
de Grote Oost moeten gaan.
Doch er is meer. Na haar vaders dood
erfde Petronella Wilhelmina van Hoorn,
in 1711 diens nalatenschap. Daartoe
behoorden verschillende Oosterse
kunstvoorwerpen en merkwaardighe
den. Door haar huwelijk met jonkheer
Torek in 1723 kwamen deze schatten
in de familie Torek, en toen deze door
de familie Van Pallandt op het kasteel
Rozendaal werd opgevolgd, aan dit ge
slacht. Geen wonder dus, dat mevr. de
Loos-Haaxman bij haar onderzoek naar
de Landvoogdsportretten kort voor de
oorlog op het kasteel Rozendaal een
statieportret van G.G. Van Hoorn aan
trof.
Daar was zelfs nog een portret van
Van Hoorn's schoonvader, G.G. van
Outhoorn. Doch bovendien bevinden
zich bij mevrouw C. E. L. Zimmerman-
geb. baronnesse van Pallandt te Velp
nog vele fraaie zaken. Toen de Stich
ting C.N.O. (Cultuurgeschiedenis van
Nederland Overzee) in 1963-'64 in het
Tropenmuseum te Amsterdam een ten
toonstelling van kunstvoorwerpen, te
keningen, schilderijen enz. van onze
overzeese gewesten organiseerde on
der de naam van "wonen in de wijde
wereld," had genoemde dame ook ver
schillende voorwerpen uit haar oud
familiebezit ingezonden. Daartoe be
hoorden ook enige dingen, die tot het
bezit van G.G. van Outhoorn hadden
behoord, b.v. een bord van Japans lak
werk met zijn familiewapen en een dgl.
Prijs f 79,50 plus porto f 4,75
(3 termijnen mogelijk!)
bord met het monogram van de G.G.
en zijn vrouw, zo mede een paar houten
klompschoenen, die er wei degelijk,
doch weinig elegant uitzien. Van Johan
van Hoorn was er meer aanwezig b.v.
een prachtige schrijfcassette van wor
telhout met koperbeslag. Er bevindt
zich nog 'n zilveren inktpot in, die Z. Ed.
bij 't schrijven van zijn scheepsjournaal
zal gebruikt hebben. Verder nog een
bord van Japans lakwerk met het wapen
van de G.G. en zelfs een lampetkan met
schotel, eveneens van Japans lakwerk,
waarop Van Hoorn onder de kan een
merkje heeft aangebracht met het op
schrift "van Pieternelletje". Een per
soonlijke herinnering dus aan de jonk-
vrouwe Torck-Van Hoorn. Eveneens
herinneren aan deze hoge vrouwe een
paar zoutvaatjes van serpentijnsteen
en een gouden eierdopje, voorzien van
de geëmailleerde wapens van Torek en
Van Hoorn.
Bovendien vindt men in het Invaliden-
tehuis Bronbeek onder Arnhem ook een
portret van G.G. van Outhoorn.
Zelfs in onze binnenlanden, ver van de
Randstad, in het landelijke Gelderland
worden dus nog tal van herinneringen
aan ons koloniaal verleden aangetrof
fen en zorgvuldig bewaard.
DE ENIGE TAAL I
Als Mevr. A's dochter (of zoon) ge
trouwd is met Mevr. B's zoon (of doch
ter), dan zijn Mevr. A. en Mevr. B.
"bèsans" van elkaar.
Indonesisch (Maleis) weer de enige
taal ter wereld, die het familieverband
tussen de schoonmoeders met één
woord vastlegt.
Waar of niet waar?
S.S.
8
