Geschiedenis
en profetie
in Indonesia
(I)
Tussen Jakarta en Pelabuhan Ratu
De verstrooiing van
Tjalie's as in de baai
van Jakarta, de aan
leiding tot deze ar
tikelenserie.
Tussen Keulen en Parijs ligt de weg naar Rome, zo zongen wij in onze kinder
jaren. En tussen Jakarta en Pelabuhan Ratu beweegt het leven van de mens, die
waarlijk van Indonesia houdt en in ernst zijn bijdrage wil leveren tot een beter
begrip van Indonesia en de welvaart van zijn volk.
De schrijver van dit artikel en daaropvolgende, indien de lezers van Tong-Tong
het onderwerp belangwekkend vinden, kwam zelf pas tot bovengenoemde ge
dachten, toen hij overdacht de voorgeschiedenis tot het schrijven van dit artikel.
Op Woensdag 31 Juli 1974, waren wij als vrienden van Tjalie Robinson op uit
nodiging van Rogier Boon getuige van de asuitstrooiing van Tjalie in de baai
van Jakarta bij Pasar Ikan, daar waar Tjalie in zijn Indische jaren vaak heeft
rondgezworven.
Op vrijdag 16 augustus 1974 ging
Rogier Boon met vacantie naar Pelabu
han Ratu aan de baai van Pelabuhan
Ratu, de voormalige Wijnkoopsbaai aan
de Zuidkust van Java aan de Indische
Oceaan.
Het zou interessant zijn na te gaan of
Tjalie zelf bij zijn leven net als Rogier
nu, "weg" is geweest van de natuur
van Pelabuhan Ratu.
In elk geval heeft die schilderachtige
omgeving van de Wijnkoopsbaai zo'n
diepe indruk op Rogier gemaakt, dat
hij foto's heeft gemaakt, deze opstuur
de naar de Tong-Tong in Den Haag
tezamen met een brief, waarin enkele
opgetogen volzinnen over zijn beleve
nissen en toen kwam het verzoek van
de redactie van Tong-Tong om over
Pelabuhan Ratu te schrijven.
En dan zullen de lezers en lezeressen
van Tong-Tong zich natuurlijk afvragen,
waarom Rogier Boon juist aan onder
getekende moest vragen om iets te
vertellen over Pelabuhan Ratu en de
"legendarische" Koningin van de In
dische Oceaan, Nyai Loro Kidul van de
Segara Kidul. Hierop is moeilijk een
antwoord te geven en alles zal pas
misschien als vanzelf uit de doeken
komen als wij verder in de tijd zijn
opgeschoten.
Indien wij nu die wonderlijke samen
hang tussen Jakarta of beter de mon
ding van de rivier de Tjiliwung, waar
langs Jakarta gebouwd is aan de baai
van Jakarta en Pelabuhan Ratu of beter
de monding van de rivier de Tjimandiri,
waar vroeger Pelabuhan Ratu ten tijde
van het Koninkrijk Padjadjaran in de
15-de Eeuw na Chr. de haven aan de
Segara Kidul was, in de geschiedenis
nagaan dan lezen wij in het boek van
dr. H. J. de Graaf "Geschiedenis van
Indonesië" het volgende. "En de vol
gende dag, 30 mei 1619verklaarde
Coen de Compagnie tot meesteres van
het "Koninkrijk Jacatra" DAT ZICH
NAAR ZIJN IDEE TOT AAN DE ZUID
ZEE (de Indische Oceaan) MOEST UIT
STREKKEN.
Het vaste punt Batavia (nu Jakarta),
waar de Compagnie zelve baas in ei
gen huis zou wezen, was eindelijk ge
wonnen."
Het duurde inderdaad tientallen jaren
voordat de verbinding tussen Jakarta
met Pelabuhan Ratu in de tijd van de
koloniale geschiedenis werd gemaakt.
De droom van J. P. Coen dat zijn VOC
rijk zich zou uitstrekken van Batavia
tot aan de Indische Oceaan werd pas
bewaarheid in 1687. Zo lezen wij dan
verder bij de Graaf:
"Naar de onbekende binnenlanden wer
den ontdekkingstochten ondernomen.
Op een tocht van de Ambonese luite
nant Patinggi en de Nederlandse ser
geant Pieter Scipio werden voor het
(lees verder volgende pagina)
Links: Het Nationale Monument (Monas) op het Medan Merdeka,
het voormalige Koningsplein. In het midden: Het Samudra Beach
Hotel. Schrijver dezes en vele Indonesiërs met hem zien in deze
twee monumenten een duidelijke relatie tussen Jakarta en Pelabu
han Ratu. Rechts: De "Heksenketel" met rechts op de plaat de
Gunung Sunda, waar wijlen President Soekarno de kracht vond
voor de strijd om de vrijheid van Indonesia.
(Foto's: Rogier)
4
