50 jaar
karnaval in ^Batavia
T^iekeran
Onder mangga bomen
Foei, alweer een nostalgisch plaatje!
Goed, alweer zo'n nostalgisch plaatje,
schrijf het maar helemaal op mijn re
kening en mijn persoonlijke smaak.
Omdat ik de meisjes van toen, de over
grootmoeders van nu, zulke schatjes
vind. Niet op aanwijzing van een mode
fotograaf "mentjong en mekangkang"
(scheef en wijdbeens staand) maar ge
woon rechtop, ontspannen. Eindeloos
élégant in hun koele witte kabaja's en
de gebatikte sarongs.
Links naar rechts: Wies Meuleman-de
Wit, Ciska Dumé en Mien de Wit en
zittend de jongere generatie: Nellie de
i/Vit en Marcelle Maxine Hoogestraten.
En een halve eeuw later komt een klein
dametje kwiek onze winkel binnenstap
pen om kroepoek kedeléte kopen. Zak
ken vol koopt ze, voor vriendinnen en
<ennissen die niet zo graag de deur uit
willen of kunnen als zij. Altijd opge
wekt, nog altijd een schatje, ook in haar
winterjas en regenkapje.
Er is meer nodig dan wind, regen en
kou om een herinnering weg te wissen.
Of een mens.
L.D.
en in de toko
Er werd in het Batavia van 1947 veel
geleden. Niet zoveel nog als daarbui
ten. Vooral in de kampen op republi
keins gebied, maar ook door indone-
sische families. Laat ons daarover zwij
gen en u liever vertellen, dat de vro
lijke zijde des levens niet geheel was
verdwenen, althans niet in Batavia.
In de Nieuwsgier van vrijdag 7 februari
1947, die ons bij toeval in handen
kwam, treffen wij de aankondiging aan
vaneen carnavalsviering, die op
zaterdag 15 februari zou beginnen. Er
was blijkbaar op korte termijn een car
navalsvereniging in het leven geroe
pen, die luisterde naar de originele
naam van De Kromme Pisang en die
de steun had verworven van de diverse
Welfare-diensten die inmiddels in het
leven waren geroepen. Prins Carnaval
zou die dag op 11 voor vijf in de mid
dag op Kemajoran aankomen - per
KLM nog wel liefst - en daar ontvangen
worden door de Raad van Elf en naar
de organisatoren hoopten vele belang
stellenden. De Prins zou zich vervol
gens in cortège door de stad begeven
naar de woning van de Gouverneur,
waarna een receptie zou plaatshebben.
Op zondag 16 februari zou de feest
viering worden voortgezet in de vorm
van een gemaskerd bal met prijzen in
het gebouw van de A.M.V.J. Ook op
maandag en dinsdag zou er bal zijn,
telkens te beginnen op 11 minuten na
half acht. Toegangsprijzen zondag en
18
maandag ƒ1. 1,—, dinsdag ƒ1. 1,50. Het
was intussen ten strengste verboden
zich op straat te vertonen in maskera-
de-costuum en/of gemaskerd.
Wij waren in die dagen wel te Batavia.
Maar hebben geen deel uitgemaakt van
de ongetwijfeld uitbundige menigte die
dit verzetje in sombere tijden wel
kon waarderen. Helaas ontbreekt ons
ook het nummer van Nieuwsgier of van
de "echte" krant, Het Dagblad, waarin
de feestelijkheden ongetwijfeld uitvoe
rig zijn verslagen. Misschien kan één
van onze lezers zich het gebeuren her
inneren. Dan graag een berichtje aan
de redactie van Tong Tongl
Zijn de mensen nu slechter of gekker
dan 50 jaar geleden? Welneen, het
enige verschil is, dat men nu het
RECHT heeft anderen te ergeren en te
vervelen met zijn misdadigheden, af
wijkingen en frustraties!
Op bovenstaande foto een uitvoering van de dans "Liebestraum" van Liszt in de Stads
schouwburg in Batavia, in het midden van de jaren dertig. In het midden, knielend, de in
die tijd zowel in Batavia als Soekaboemi zeer bekende danseres Fee Wiebenga.
Tweede van Links Mevrouw Hetty Braams-Pompe van Meerdervoort, thans wonend van
Limburg Stirumstraat 25, Hilversum, die graag iets zou willen weten van de verdere lotge
vallen van Fee Wiebenga en eventueel haar tegenwoordig adres. Wie kan haar helpen?
