INFORMATEURS
VAMU NEDERLAND
KiMM Indische spekkoek
Producten zijn samengesteld uit zoveel mogelijk
grondstoffen met veel vitamines en mineralen, die het
menselijk lichaam nodig heeft.
Sambelans bij voorkeur in koelkast bewaren of in Uw
diepvrieskist.
De waarheid over Nederland.
De duizenden boeken die over Ned.
Indië geschreven zijn - land, volk, na
tuur, historie enz. enz. - alles bestaat
niet meer voor de Ned. pers, want In
donesië moet uitsluitend gezien worden
door "nieuwe" ogen.
Die nieuwe ogen blijken het eigendom
te zijn van een aantal journalisten die
noch Indië gekend hebben, altijd een
voordeel als je koloniaal onbesmet
bent, (dat klinkt ongeveer als een on
bevrucht ei) - noch de aanleg hebben,
ooit iets van Indonesië te begrijpen.
Of te willen "zien", want het felle zon
licht daar, blijkt de grauwe-lucht-ge-
wende kijkertjes lelijk te hinderen bij
de waarneming.
Ergerde Tjalie zich destijds reeds zo
aan een relaas van Leo Ross in "De
Gids" (TT. 1 juni 1973) de laatste tijd
worden we frequent getracteerd op In
donesische "reisverhalen", zoals dat
in de volksmond heet. Deze verhalen
variëren van onnozel, kortzichtig, tot
neerbuigend, beledigend. Men is ner
gens door getroffen, men bewondert
niet, men verwondert zich ook nergens
over. Als goed Nederlands journalist
en reporter weet men alles over elk
plekje op deze aarde, beter dan de
bewoners van dat plekje. Wel is er
Sprake van verbijstering, maar die leidt
bij de journalist niet tot inkeer of een
diep stilzwijgen, zoals Ortega y Gasset
zou veronderstellen, maar tot een niet
te stuiten stroom nonsensica.
Zo hebben we naast Leo Ross, Jan
Derix, Oolbekkink, en nog vele andere,
Indonesië-informateurs gehad, die
meenden anderen te laten profiteren
van hun "ervaringen". Zelfs Margare-
tha Ferguson in haar - overigens scherp
geschreven, goed geobserveerd - "Nu
wonen daar andere mensen" kon niet
nalaten zichzelf en waarschijnlijk een
daarnaar snakkend publiek te tracteren
op hier en daar een lik perversiteit.
Volkomen niet terzake en misschien
alleen bedoeld als een soort "trade
mark" van de auteur. Goed dan, daar
lees je overheen, M. F. heeft een goed
boekje geproduceerd, we hoeven niet
allemaal over te vloeien van liefde en
sentiment voor Indonesië. Ook al heb
ben we er lang genoeg gewoond om
meer met begrip te herkennen. In ieder
geval is dat niet het geval met de laat
ste tractatie in de Haagse Post van
8 februari j.l. van een zekere Hans
Vervoort.
"In Indië geboren," schreef men in de
inleiding. Zoiets zegt natuurlijk hoege
naamd niets. Ik ken iemand die in een
vliegtuig geboren is en nooit piloot
werd.
Vervoorts artikel spant de kroon in on
benullige platvloersheid, gewouwel,
waarin hij eigenlijk zichzelf alleen éta-
leert als een onbeschaamde vlegel. Het
heeft geen zin, behalve dit signalement
Stort 12,50 op giro 158225 en
U ontvangt een spekkoek van ca.
500 gram, in speciale verpakking,
franco thuis.
"KIMM", Joh. Verhulststraat 98,
Amsterdam-Z. Tel. 020-72 84 61
ook maar één woord te verspillen aan
de opsomming van de smerige onzin
die hij (meest over zichzelf) schrijft.
En dit zijn dan onze "informateurs"
over Indonesië. Hoe waanzinnig daar
naast een pagina-grote advertentie
over een "droomreis naar de Gordel
van Smaragd" afsteekt, ziet men niet I
Ik onderschrijf daarom volledig de
klacht van Agus Daruch. Men hoeft als
journalist persé niet "politiek betrok
ken" te zijn, men verdient met gewoon
dom en grof te zijn al een aardig hono
rarium per kolom!
Dan kan ik er alleen trots op zijn, dat
Tong-Tong in tegenspraak tot de - ge
lukkig steeds zeldzamer wordende -
zure opmerkingen dat het "nostalgisch
en idyllisch "is, het enige blad is dat
met positieve, ware informaties komt.
Ook over Indonesië. Dank zij mede
werkers en medewerksters en lezers
over de gehele wereld die niet alleen
met open ogen, maar ook met open
hart willen kijken.
Objectief heeft ook te maken met Men
selijkheid en Beschaving. De meesten
van ons werden daar niet alleen ge
boren, maar zagen hun kinderen daar
geboren worden. En dat is iets langer
dan een droomreis, of een reis "op
kosten van de zaak".
Lilian Ducelle
Toeristen onder een tong-tong. Saaie onder
titel voor zo'n aardig plaatje. Wat denkt U
van: Nederlands bekendste fluitist, zoon
van een zeer bekende violist uit het voor
malig Ned. Indië, vertoefde met zijn char
mante Hollanse vrouw enkele dagen in
Patjet. Waar onze fotograaf Rogier (die met
hen optrok) niet rustte voor hij ze onder een
tong-tong had gekregen. Voor Tong-Tong.
Naam van de fluitist: Chris Hinze, zoon van
Frits Hinze.
Wateringen Telefoon 01742 -32 80 -Gele Meerbloem 13
9
