VOETSTAPPEN IN 'N ANDERE WERELD
Mysteriën in Sawah Loento
■.1.1.1
Electrïsch rijst koken
In stille, regenachtige avonduurtjes,
wanneer er op de T.V. niets is dat je
interesse heeft, ga je, als Indo in dit
land, wel eens zitten mijmeren en van
zelf terug denken aan lang vervlogen
tijden, aan Tempo Doeloeh, Je gaat de
film terugdraaien, vaak heel ver terug,
naar de tijd van je prilste jeugd zelfs.
Dan doemen er voor je geest wel her
inneringen op, van gebeurtenissen,
goede of minder goede.
Zo herinner ik mij nu ook enkele voor
vallen, ruim een halve eeuw geleden,
toen wij nog met onze ouders in de
woonwijk die toen Lobang-Pandjang
werd genoemd, woonden. Een tamelijk
groot en nogal oud huis, waarvan het
hoofdgebouw op vrij hoge neuten
stond, zodat kleine kinderen er hun
spelletjes onder konden doen. Op het
erf om het huis stonden veel vrucht
bomen en in de achtertuin daarbij nog
een stuk of dertien klapperbomen.
Op een avond, dat mijn vader en een
broer bij een tegenover ons wonende
oom op bezoek waren, hield ik mijn
oudste zuster in haar kamer gezel
schap, terwijl zij haar mooie, weelde
rige haar aan het verzorgen was. Moe
der zat met de rest van het gezin in
de huiskamer, en een elders wonende
broer logeerde met zijn Niasse vrouw
in een kamer in de bijgebouwen.
Toen ik daar dus gezellig met mijn
zuster stond te ngobrollen hoorden wij
plotseling op zolder een druk heen en
weer geren van naar wij aannamen
muizen of ratten. En dat verbaasde ons,
omdat er in dat huis nooit een muis of
rat was gezien.
Maar dat geluid op zolder zwol aan,
geen gedribbel van die kleine diertjes
meer, maar het werd daar een wild
gehol, alsof er grote dieren of zelfs
mensen bezig waren. En ineens begon
het plafond erg te golven, zo ook de
voor- en de zijwand van de kamer. Het
raam in de voorwand, afgesloten zo
wel met houten als met glazen luiken,
vloog open en dicht, ondanks de ver
grendeling!
Mijn zuster gaf een gil en in paniek
en angstig holden wij de huiskamer
in, waar, hoe was het mogelijk, nie
mand iets van al dat kabaal in de slaap
kamer had gehoord. Eigenaardig ge
noeg slaakte onze Niasse schoonzuster
in de kamer in de bijgebouwen wel een
kreet, zij moest zoiets als mama of
nenek hebben geroepen. Mijn broer
kwam haastig, met een of ander wapen
in de hand, de huiskamer binnen, sloot
alle deuren af en ging zelf naar de
voorgalerij.
Inmiddels kwamen vader en de andere
broer thuis en gedrieën zochten zij met
behulp van een lantaarn de omgeving
van het huis af. Zij vonden niets, ook
niet onder het huis. Maar in de voch
tige grond onder het bewuste raam wel
wat voetsporen, van een volwassen
tijger
Eerst later vernamen we dat de nenek
van onze schoonzuster een z.g. mens
tijger was, of omgekeerd. Het verhaal
gaat dat de ziel van sommige gestor
ven personen in het lichaam van een
tijger verhuist en zo nu en dan, op
bepaalde tijden, de familie met een be
zoek komt "vereren". Werd dat be
zoek verwacht, dan legde men ergens
buitenshuis iets (eet-)baars klaar. Zo'n
tijger geworden mens zou nooit iemand
enig kwaad hebben gedaan. Denkelijk
dat die na het verorberen(?) van het
klaargelegde weer tevreden naar het
Wahalla verdween.
Ik vermoed ,dat die broer van mij, met
zijn Niasse vrouw weieens zo'n bezoek
had meegemaakt in zijn eigen huis. Hii
was in elk geval de rustigste en meest
beheerste persoon die avond.
Een nader onderzoek van mijn zusters
kamer toonde ons, dat er ondanks het
hevig golven van plafond en wanden,
geen stukje kalk op de vloer lag! Pla
fond en wanden waren wit gekalkt. Het
raam was weer normaal dicht en ver
grendeld!
Naderhand hadden wij nooit meer voor
vallen gehad, die verband konden hou
den met dat ene griezelige bezoek
Het tweede geval, dat nogal wat dei
ning in ons huis veroorzaakte was dit:
Het was jaren na dat eerste gebeuren,
dat ik in de vooravond met enige
broers onder de djeroek-baliboom
naast ons huis stond te praten. Het was
tamelijk donker, vooral in de achtertuin
met z'n vele bomen. Een broer sprak
er ineens zijn verwondering over uit,
dat er in die achtertuin, op zijn achter
poten staande en met zijn voorpoten
tegen een klapperboom steunende, een
grote witte BOK stond. Wij vonden het
nog vreemder, omdat wij helemaal
geen bok zagen. Zoals ik reeds zei,
het was donker in die tuin.
Dezelfde avond nog voelde die broer,
die de bok had waargenomen, zich
onwel. En de dag en de dagen daarna
had hij ijlkoortsen. Geen obat mocht
baten.
De oude schoonvader van de tegen
over ons wonende oom werd ontboden.
Dit oudje, een Indonesiër, was een
Doekoen, dat was bekend in intieme
kring. Hij kwam, zag, en overwon
zogezegd! Hij had nodig, een vuur-
potje, wat menjan, een schaaltje wa
ter en wat verse sirihbladeren. In de
kamer waar mijn zieke broer lag,
brandde de Doekoen onder het preve
len of bidden de menjan en werd mijn
broer plus de gehele kamer bewierookt.
Het water werd ook gewijd en daarmee
werden zieke en kamer besprenkeld.
Daarna liep de oude man met de bran
dende menjan het hele erf langs de
pagger om en om en werd de bewuste
klapperboom ook niet vergeten uiter
aard.
De volgende dag was mijn broer koorts
vrij en genas daarna heel snel!
Al met al, voor ons onbegrijpelijke
dingen. Waarom moest die "matjan"
nou zo nodig bij ons op bezoek komen.
Wat had die "witte bok" daar in de
achtertuin te betekenen???
Mysteriën en nogmaals mysteriën!
E. A. B. v. G.
Veilig, makkelijk en tijdbesparend
Nooit meer aangebrande rijst. Rijst in de pan, knopje indrukken
U kunt uitgaan, andere dingen doen zolang als U wilt.
ook als ze gaar is, op temperatuur.
klaar
De rijst blijft,
NATIONAL RICE COOKER
Inhoud 1
Inhoud 1V2
Inhoud 1,8
liter
liter f
liter f
105,
115,
125,
Verzendkosten f 6,-
Abonnee's Tong-Tong 3 termijnen mogelijk
Tong-Tong B.V. - Prins Mauritslaan 36 - Den Haag - Giro 6685
17
