Wie tegen wie?
Gentong tegen
Gendi!
Met NECTAR- essence
Als de heren Gentong en Gendi hun
gevoelens niet konden beheersen tot
ze van het schoolterrein af waren, dan
konden ze er zeker van zijn dat ze
binnen de kortst mogelijke tijd werden
gescheiden door een aangesnelde on
derwijzer. "Zijn jullie gek geworden!"
En als het een pientere man was, dan
voegde hij er nog aan toe: als je
persé moet vechten, doe dat dan
ergens anders en niet hier!" Want ie
dereen kon op z'n vingers natellen
dat zo'n hoog oplaaiende vlam niet zo
maar kon worden uitgeblazen. Neen,
dit vuurtje moest even uitloeien.
Toch kon ik - jong als ik was - soms
wel zien of een vechtpartij echt was,
een gezonde uitlaat van langopgekrop-
te ergernis, belediging of pesterij, of
dat er sprake was van "show off",
machtsvertoon, laten zien dat je durft
tegen een iets grotere, iets sterkere
of zomaar een blaaskaak. Er was geen
televisie waarop iedere avond voor je
geknokt werd, je moest het leven-met-
geweld zelf experimenteren. Mensen
zijn nu eenmaal, anders dan andere
levende wezens in de natuur, agressief
en destructief. Dat is een groot voor
recht, vinden we, de voorbeelden liggen
voor het opscheppen!
Tot deze "Gentong tegen Gendi" pie-
keran kwam ik na het ontvangen van
enkele brieven, reacties op het door
mij - volkomen te goeder trouw - inge
nomen standpunt over subsidie, (TT no
22). Overigens ook weer even te goe
der trouw (neem ik aan) te berde ge
bracht door een lezer. En ineens is het
een "wie tegen wie" en staat er een
kring van omstanders; vóór Gentong
en tegen Gendi en vóór Gendi en
tegen Gentong.
Ik heb de brieven, de twee partijen,
op twee stapeltjes gelegd om wat over
zicht te krijgen. Maar dat is me niet
gelukt, want ineens zijn er allerlei tot
nog toe verborgen aspecten naar vo
ren gekomen, waarvan geen haar op
mijn hoofd dacht, dat ze bestonden.
We leven in zo'n gecompliceerde maat
schappij lieve mensen, zo eenvoudig
is niets op te lossen. Het lijkt veel op
een enorme kapstok met tientallen ha
ken. Elke haak is een groepering, een
politieke partij. Je hoeft maar even per
ongeluk je arm omhoog te brengen of
je haakt al vast. Je probeert die arm te
bevrijden en hupsakee! zit je vast aan
een andere haak. Het kan niet missen.
Zo lang zitten we in dit land nu al
intens te leven, dat we van de weerom
stuit ook al hakerig beginnen te wor
den. Te erg, ik dacht heus dat we met
Tong Tong, met onze - af en toe -
meningsverschillen, buiten het schooi
ert stonden!
Ik kan best tegen een fikse scheld
brief of meterslange tirade. Als het U
oplucht schrijf maar. Als het U nog
beter oplucht wil ik wel terugschrijven
ook. Maar eist U geen plaatsruimte in
ons tijdschrift voor zulke persoonlijk
gerichte aantijgingen. Als de aanval
gericht is tegen een standpunt of een
onderwerp van algemene belangstel
ling, accoord, maar anders: "ga dan
ergens anders vechten!"
Ook Tjalie heeft zijn portie kwaaie
soerats gehad, geen redacteur, journa
list ontkomt er aan. Daarom weet ik
dat hij nu, onzichtbaar, met me mee
lacht om die vergelijking van Gentong
en Gendi. Want we moeten niet ver
geten: gentong en gendih zijn maar
holle vaten en een flinke dreun óver
en weer en de hele mikmak ligt in
scherven. En dan kan je nauwelijks
meer onderscheiden, wie tegen wie!
L.D.
(Vervolg: "Kustverlichting in Indië")
tijdje op de werkplaatsen gewerkt te
hebben werd je gestationeerd op het
eiland Nongka bij Bnka. Op klein Nong-
ka had je de klapper- en pepertuinen
van de Hr. de Vrede.
Tegen de tijd van je aflossing werd
klapperolie gemaakt voor de werk
plaats in Batavia.
Je werkte dan weer voor een tijdje in
de werkplaats. Dan kreeg je Poeloe
Seroetoe als standplaats. Elke och
tend ging ik met één van de lichtwach-
ters met de prauw vissen voor bij
voeding.Van een gedeelte van de
vangst werd dendeng gemaakt.
Vaak kregen wij bezoek van de vissers
van Karimata, die verse en gezouten
tengiri kwamen verkopen of ruilen voor
andere levensmiddelen. Van P. Seroe
toe weer terug naar de werkplaats.
Dan kwam je bij de Gouv. Motordienst
op Priok, waar Donehes (Tjihing), Pe
de Rozario en nog anderen werkten.
Daar werden de motorboten gerepa
reerd. We hadden eerst de Brooks-
motoren; later werden sommige moto
ren vervangen door de Junckers mo
toren.
Waren de boten klaar, dan ging men
proefvaren en de snelheid opnemen in
de haven van Priok tot voorbij Zand-
voort.
Heb nog een reis gemaakt vanuit Soe-
rabaia met de Hfd.Opz. daar (naam ver
geten) met de Castor naar Den Briel
bij Makassar.
Later ben ik overgeplaatst naar Pon-
tianak bij Slibarbeid onder wijlen Wim
Kaligis, op de Hoofd-lnspectie de Goe
de (gewezen K.P.M.'er Merkus.) Ha
venmeesters waren in mijn tijd de hr.
Adriaanse en Thijsen.
Je ging voor een week krabben in de
Kapoeasgeul.
We hadden ook nog kleine schepen,
waaronder de Kapoeas, en andere.
Wanneer je binnen was, dan werkte je
in het droogdok. De baas daar werd
Katja Mata genoemd, vanwege zijn
bril. Ook maakten wij reizen om de
verlichte bakens van gas te voorzien
enz. en ook bakens te plaatsen. Later
weer terug naar Batavia en tijdens de
malaise ontslagen.
In T.T. nummer 21 schrijft Wim van
Kriegenberg dat Soerabaia een blauw-
gasfabriek heeft. Hij vergeet dat er
ook nog een blauwgasfabriek in Pa-
lembang bij Boom Baroe naast een
kleine kali is.
Ban van Maarseveen
OEDSPONBERD
Zilveren Medaille Den Haag 1885
Luik 1902
Gouden Medaille Den Haag 1913
maakt U voordelig Uw ROZENSTROOP,
sorbets, gebak en zeer fijne likeuren
Nu ook Nectar kleurstoffen
Vraag gratis receptenboekje bij Uw Toko,
drogist of Pharm. fabriek "Phytol" - Afd.
Nectar essence, Wagenstraat 129, Den Haag.
Handig keukenbijltje om te
radjang-radjang. En desnoods
ook nog kaas mee te snijden.
f 5,-
Ineens moest ik van de week aan dit antwoord rijmpje denken en ik zag het
weer voor me. Na schooltijd. Alle kinderen rennen één richting uit, een vriendin
netje rukt me aan een arm mee: "Ajo kijken, ze gaan vechten!"
"Wie tegen wie?"
"Gentong tegen Gendi!" Met andere woorden: weet ik veel, het gaat om de actie,
niet om het waarom, waarvoor, dat was de zaak van de vechtende partijen.
13
