Poekoel Teroes in Darwin
ANTOINE KORTZ
OP EXPLORATIE IN BOLIVIA
HOE STAAT HET MET
DE PADVINDERIJ IN
INDONESIË?
Van vriend en abonnee N. van Eck
uit Darwin, Australië kregen we
zojuist een brief, waaruit we onder
staand fragment laten volgen. Het
feit dat Tong Tong in alle wereld
delen wordt gelezen (ongelooflijk
voor zo n klein blad) stelt ons ook
in staat uit de eerste hand te ver
nemen hoe het daar is. Temidden
van al het geweld, de hetzes, de
gijzelingen en alle mogelijke toe
standen in Europa, doet dit bericht
uit een zwaar geteisterd gebied
(Darwin werd bijna geheel ver
woest) gewoon weldadig aan. Mis
schien omdat het gewoon door een
mens is doorgegeven en niet als
persbericht
"Sinds Darwin verwoest werd door cy
cloon Tracy afgelopen kerstmis, heb
ben we uiteraard een tamelijk moeilijke
periode gehad. Grote delen van Dar
win, hoewel opgeruimd, liggen nog in
puin. De ingezetenen wonen in krotten
en hutten gebouwd van afbraak ma
teriaal, enz. Wij zelf hebben weer een
dak boven ons hoofd en hoewel het
zeker is, dat ons huis niet bestand zal
zijn tegen werkelijk ruw weer, zijn we
toch tamelijk zeker, dat we de komende
regen periode kunnen doorstaan, zo
lang we niet weer cyclonische weers
omstandigheden krijgen. Velen wonen
in caravans in hun tuin, naast de ruine
van hun huis, en het zal nog heel lang
duren voordat we weer enigszins terug
zijn in een normale situatie. Het is
echter bewonderenswaardig hoe goed
de meesten de spanning van het leven
in zulke primitieve situaties verwerken.
Dank voor je kaartje, dat je ons eerder
in het jaar stuurde, nadat je vernomen
had van de grote ramp. Het was een
"hart onder de riem". Lief van je om
nog even te schrijven: "Mochten jullie
van hieruit iets nodig hebben, don't
hesitate". Het zijn maar woorden, Li
lian, maar je hebt geen idee, hoe goed
je zoiets doet.
Een meisje, waarmee ik op school ging,
ging, nu getrouwd met een Engelse
diplomaat en wonende in Warshaw,
stuurt me een grote cheque. Een oude
schoolkameraad - lagere school, H.B.S.,
universiteit - is de eerste die con
tact met ons krijgt en mijn jongste
zusje weet op te sporen, zodat ze
mijn moeder berichten kan dat we er
levend afgekomen zijn. Een oude buur
vrouw uit Jakarta van voor de perang,
die het halve Rode Kruis en de politie
macht op zijn kop zet om aan de weet
te komen of we nog in leven zijn en
misschien hulp nodig hebben. Een Aus
tralische vriend van me van slechts
enige jaren "standing", die met een
van de eerste hulp teams arriveert en
een half uur later aan onze deur staat
om te zien of we oké zijn. Australische
vrienden uit onze begintijd, die meteen
aanbieden, dat we bij hen kunnen
"boven jan komen" - en waar we later
ook een paar heerlijke weken gelo
geerd hebben. Ga maar door. Over
stelpend.
Hulp uit de gehele wereld. Birma stuurt
triplex, Ceylon en India thee, Bangla
desh ZELFS GELD (weinig, maar waar
haalden die stakkerds het vandaan);
Indonesische vrienden die hulp aanbie
den. Fantastisch. Zodoende kun je niet
anders dan "poekoel teroes".
Doe allen mijn hartelijke groeten en
dank voor de "goede diensten van
Tong Tong. Poekoel teroes en Selamat
Tahun Baru!
Nico van Eck, Darwin
Hij stierf op 6 augustus 1975 op de
leeftijd van 83 jaar. Hij was Hoofd
architect bij het Boschwezen van Ne-
derl. Oost-lndië. Hij was een goed
ambtenaar. Zo waren er duizenden.
Hij was bezeten van de bossen, van
zijn vak, zo waren er zovelen.
Ik leerde hem kennen toen hij al 75
jaar oud was. In Spanje!
Hij was verrukt van dat geweldige
werk van reboisatie dat hier verricht
wordt en zette meteen zijn 50 jarige
ervaring in, met al zijn connecties om
althans één steentje te kunnen bijdra
gen.
Zo waren er velen en zijn er nog velen.
Wat hem onderscheidt van de anderen,
die hun vak liefhebben en die de liefde
voor het Land Indonesië nog in hun
hart voelen branden, was zijn warme
liefde voor het volk van zijn geboorte
land. Hij dacht niet alleen aan de
mangga en de koeweh klepon.
Hij sprak perfect Javaans na al die
jaren. Hij sprak zeer goed Madoerees
en uitmuntend Soendanees en Bahasa.
Dit is geen goedkope talenknobbel,
maar onbetaalbare liefde voor het volk.
F. Cramer.
In het recente nieuwsbulletin in
zake de Gerakan Pramuka (be
stemd voor oud-padvinders in In
donesië, thans in Nederland en
elders) lezen wij:
Een perfecte telling is nog steeds niet
mogelijk, maar er is een goed resultaat
bereikt met een telling van de totalen,
trapsgewijs via de districten en ge
westen. Hieruit is gebleken, dat het
ledental per Januari 1975 mag worden
gesteld op 3. 263.177 jongens en
2. 349.907 meisjes, dus inclusief de
leid(st)ers en commissieleden. Op den
duur hoopt men tot een meer gedetail
leerde telling te komen. De cijfers voor
de World Bureaux zijn lager.
Van 20-29 november 1974 werd te Me-
nado de vier-jaarlijkse nationale as
semblee gehouden. Het zou te ver
voeren de besluiten op te sommen,
maar die komen hoofdzakelijk neer op
het verbeteren van de financiën, de
public relations, het instellen van groe
pen voor gehandicapten, het stimuleren
van een opv. vereniging, meer camping
grounds, meer interne voorlichting. Ook
werd een nieuw bestuur gekozen.
Van de 17 leden zijn de meesten reeds
lid van het oude bestuur geweest.
Voorzitter is nu Pak Sarbini, vice voor
zitters Ibu Soeharto en Pak Mashudi,
secretaris-generaal Kusno Utomo. De
Mabinas (Raad) krijgt meer taken. Pre
sident Soeharto blijft er voorzitter van.
Sri Sultan Hamengku Buwono vice
voorzitter en Dr. Azis Saleh secretaris.
Deze is tevens benoemd tot Internatio
nal Commissioner.
Goed beschouwd
is trouwen beneden je stand niet zo'n
ramp, maar wel trouwen beneden je
VERstand.
Dit is onze vriend A. Ch. Benjamins -
voor zijn vrienden in de rimboe Benny^
- gefotografeerd voor zijn "bungalow"
in de rimboe. Benny is namelijk nu
aan het exploreren in Bolivia. Maar
de foto toont niet alleen deze Indische
jongen die de wereld heeft bereisd bij
de uitvoering van zijn taak. Zij toont
bovendien zijn huisdier. Een overigens
naar Nederlandse begrippen wel zeer
zeldzaam exemplaar: een tapir!
Benny is, al heeft hij collega's en
vrienden in de buurt plus zijn tapir,
toch wel eenzaam zo nu en dan. Hij
zou graag weer eens kontact opnemen
met oude kennissen. Wie zich daartoe
geroepen gevoeld schrijve aan: A. Ch.
Benjamins, Petty Ray Exploration Co.,
6135, Casilla no. 2847 te Cochabamba,
Bolivia.
19
