JEUGDJAREN
IF
a
VAN DE MARINE VIA KNIL NAAR
LANDBOUW
Mijn vader had als jongen van Michiel
Adriaanszoon de Ruyter gelezen, dat
die in de toren van de Vlissinger
Kerk was geklommen, om ver over de
zee te kunnen zien. Zodoende klom
m'n vader als 10-jarige jongen in de
toren van de kerk bij de Groenmarkt
in Den Haag. Opgebeld door de politie,
werd hij er door de Brandweer weer
uitgehaald! Later in Den Helder werd
hij tot Marine-officier benoemd (op
aanraden van mijn grootvader, bij de
Administratie, dan kon hij nog alle
kanten uit - zijn veranderlijke zoon
kennende!)
Het ging naar China, waarvandaan hij
beeldige muiltjes meebracht voor m'n
grootmoeder, toen naar Buenos Aires'
en tenslotte naar Java, waar hij op 'n
bal m'n moeder ontmoette, en zo do
delijk verliefd geraakte, dat hij haar
niet meer wilde verlaten!
Alzo terug naar Holland voor de Mili
taire Academie in Breda, en bij het
K.N.I.L. (alles kon in die tijd!). Ze
trouwden in Meester Cornelis, waar
m'n broertje werd geboren, maar van-
daaruit vertrok hij voor 'n "strafexpe
ditie" naar Djambi.
Toen naar Padang, waar ik werd ge
boren, en naar Kotaradja (ik was
toen 5 maanden oud), met Hollands
verlof, Makassar, Paré-Paré, en vanaf
die tijd herinner ik me de jaarlijkse
episodes, "overplaatsing" genaamd.
M'n vader begon met alle restjes op
te drinken uit de flessen met wijn,
port, whiskey, jenever, sherry, en dat
maakte hem zó vrolijk, dat hij de
kisten onder luid gezang dichtspijker
de!
In Paré-Paré kregen we allemaal ma
laria, en de hele familie werd naar het
Militair Hospitaal in Makassar gezon
den. Ik herinner me nog de blauwe
sloffen van de verplegers, en de ge
stoofde pruimen, die je daar dagelijks
als dessert kreeg.
Om helemaal op te frissen, werden
we naar Magelang overgeplaatst.
"Daar is 't koud!" zei m'n vader, en
toen we met de tandradbaan waren
aangekomen, riep ik verbaasd uit:
"Waar is nu de sneeuw?"
Want van ons Hollands verlof herin
nerde ik me "koud" en "sneeuw" als
onafscheidelijk!
Daar m'n moeder, op aanraden van
de dokter voor mijn malaria, me zo
veel mogelijk in de buitenlucht moest
laten, zonder me te vermoeien, had ze
'n klein paardje gehuurd, waarop ik
dan triomfantelijk zat, terwijl ze het bij
de leidsels leidde.
Ik bedelde steeds om het paardje te
mogen bezitten, en dan was steeds
het antwoord: "Straks, als Paatje ka
pitein wordt!" En op de grote bowl-
fuif, om Paatje's promotie te vieren,
riep ik steeds hartstochtelijker uit:
"En waar is nu mijn paardje?"
Overgeplaatst naar Batavia, brak juist
om die tijd de Eerste Wereldoorlog uit.
Dat maakte zo 'n indruk op m'n vader,
dat hij op slag pacifist werd, en z'n
ontslag vroeg bij 't Leger. Hij zei zelfs
tegen m'n broer: "Als je ooit officier
zou willen worden, breek ik eerst je
benen!"
Mijn vader kwam te werken bij het
Departement van Landbouw, en dat
was het einde van de krijgshaftige
jaren van deze idealist!
LOUISE ROTTEVEEL
KIPLING'S "IF"
Ingesloten het volledige gedicht "IF" van Rudyard Kipling, zulks ten gerieve van de heer
J.K.H.B. (T.T. 15 sept. 1975, "Herinneringen aan ons voormalige Ned. O. Indië"), die in
genoemd nummer een fragment uit dit gedicht citeerde. Overigens een artikelenreeks, die
ik met grote belangstelling heb gevolgd. Heb zelf de zaak in Pakan Baroe over me heen
gehad. Ik wens U en Uw blad, waar ik bij voortduring van a-z "ja-ja" en "boleh" tegen zeg
alle goeds voor de toekomst en verblijf, b. VLIEGENTHART
If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too,
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about don't deal in lies,
Or being hated, not give way to hating
And yet don't look too good, nor talk too wise,
If you can dream - and not make dreams your master,
If you can think - and not make thoughts your aim,
If you can meet with triumph and disaster
And treat those two imposters just the same,
If you can hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to broken
And stoop and build them up with worn-out tools,
If you can make one heap of all your winnings
And risk it in one turn of pitch and toss
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss,
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone
And so hold on when there is nothing in you,
Except the will,which says to them: "Hold on!",
If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with Kings, nor lose the common touch,
If neither foes, nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much,
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds worth of distance run,
Yours is the Earth and ev'rything that's in it
And which is more - you'll be a man, my son
Rudyard Kipling
16
