SLENTEREN LANGS DE PASAR MALAMS IN SINGAPORE VAMU NEDERLAND Gelukkig Nieuwjaar voor alle kennissen, relaties en klanten toegewenst door Het hoe Het waarom Het wanneer der komende gebeur tenissen. 3 vragen. Weet U de antwoorden. Doekoen Njonje Joke, Zieneres en profetes kan vele antwoorden geven. Zij geeft U zelfbescher ming, ook waardevol voor Uw gezin, Familie en kennissenkring. U staat vrij het te geloven, maar ook in Nederland is Stille Kracht. U kunt contact met haar opne men. SUCCES, GELUK EN GE ZONDHEID met een talisman is ook voor U bereikbaar. Schriftelijk: privé adres p/a J. Sengers, St. Agathastraat 59 B, Rotterdam, Tel. 010-65 26 28. (Foto en geb. datum met event, tel. nummer bijsluiten) f 20, Voor privé contact eerst even opbellen voor een afspraak. Van vroeger af vond ik het altijd leuk om op pasars te slenteren. Te bieden op een hoopje boontjes, tjabe, bawang, of wat je dan ook nodig had voor je masakans! Maar hier in Singapore bedoel ik niet een pasar zoals wij die betitelen, maar een soort Holl. markt bij avond. De stalletjes zijn gewoon op het trottoir van een verkeersweg, zodat je met één oog wel het verkeer in de gaten moet houden die gewoon langs raast, want ze rijden ook met alle soorten van ge noegens over je tenen heen! Elke dag van de week is het ergens anders, en de ene keer scheelt het ook weer of er veel stalletjes zijn of niet. Iedere "stalhouder" brengt zijn eigen neon- buizen mee, en kan die terplaatse dan aansluiten op een lichtagregaat dat ergens achteraf staat te brullen en door de gemeente wordt verstrekt. Boven deze immitatie-lichten gaan de grote planes; komen in of gaan. En aange zien ze dan vrij laag vliegen, is het ook nogal rumoerig. Komt er nog bij dat in deze tijd van casetterecorders men het nodig vindt de nieuwste hit volle kracht te laten brullen uit enorme speakers die verscholen zijn onder het blad met de uitstalling van casettes, en dan zo'n paar op verschillende afstanden, nou het geluid is dan af en toe echt oor verdovend. Meng daar de geurtjes van gebakken tahu, krupuk, sotong (is gedroogde grote tjumi tjumi, die geroosterd wordt) en nog meer het aanprijzen van goederen wel dat geeft je het gevoel: echt Indisch! Ik koop een krupuk, net gebakken, en al knabbelend ga ik langs de stalletjes. Hier eentje met allemaal stofjes en er achter hangen de "kant en klare" goe deren zoals pyama's en housecoats- Dan een batikstalletje, idem dito. Een tukang sepatu waar nogal belangstel ling voor bestaat, evenals voor een brillen-tent. Daar blijf ik even staan, want dat is wel interessant te zien hoe men dat doet: Er wordt er eentje uit gezocht, opgezet en tegen het licht ge keken of het wel donker genoeg is. Of die grote brillen halverwege (de platte neuzen) hangen is geen be zwaar. Voornaamste is: het is modern! Dan een pick-up vol heerlijke meloe nen, rode (semangka) en gele. Op de achterklep de timbangen. Dan een tentje vol met indonesische land schappen en/of mooie Chinese schilde rijen! Een fiets met alles erop en eraan om tahu goreng te verkopen. Compleet met pajong, ingeval er plotseling een bui valt. Kan altijd gebeuren hier! Dan een blad (gesteund door hele grote loudspeakers, vol met allerlei soorten casette's, van de nieuwste hit tot "evergreens" van tempo dulu al dan niet in een moderne jas gestoken. Vol le kracht!! Dan een zaakje met allerlei spul om je mooi te rhaken, kettingen, oorbellen, hangers, ceintuurs, etc. Een stalletje met huishoudelijke dingen en plastic spul neemt het hele trottoir in beslag, zodat je met één oog op het langsgaande verkeer over de weg naar het volgende stapt. Een koek kraam! Wah, kwee onde onde is er ook, en kwee mangkok, tjina, gewone cakes, wat al niet. Ernaast staat er een met gedroogde vruchten. Ik ken of liever herken alleen de manisan pala. De rest wat donker (ziet er uit als ge droogde pruimen) of bruin, meestal Chinese lekkernijen die me niet zo bekend zijn. Een tentje met allerlei dingen als je ervan houdt om je kamer vol te stouwen. Een stalletje waar je allerlei (Europeese, import uit Austra lië en Amerika) vruchten kunt kopen, mooi gesorteerd en uitgestald, onder steund door een driewieler. Weer zo'n blèr-tentü Maar hier draait men platen. Van jeugdige zijde natuur lijk veel belangstelling. De bevolking slentert langs, vaders met kinderen aan de hand, moeders met kindertjes op de arm als ze nog baby zijn. De kleintjes hebben meer oog voor baion- nen en/of snoep. Dat is er te kust en te keur. Een "ijzer" zaakje waar je alles kunt krijgen van zink-plompers (hoe heet zo'n flop-ding waarmee je je gootsteen mee uitzuigt?) tot sloten, spijkers, wat al niet. Je kunt niets be denken dat je er niet kunt kopen. Tot aer wangi tjap Tjina toel Als ik het hele rijtje langs ben geweest, en dat is on derhand wel 'n uurtje lopen, hou ik een taxi aan en laat me naar een andere pasar malam brengen. Dit is het Car park in de Orchid Road, waar de wa gens NA 5 uur eruit worden gepushed om plaats te maken voor de etensstal- letjes. Ga eerst alles langs om uit te zoeken WAT ik zal eten. Als ik mijn keus gemaakt heb ga ik bij het desbe treffende stalletje zitten en bestel. Een ventje komt langs of ik niet wat wil drinken. Ik bestel uitgeperste tebu- sap ijskoud (Hoe heet dat?) Intussen is ook mijn eten klaar. Ik mis hier de bekende bami goreng, of kwa. Dat kent men hier niet. En Indisch eten? Neen, ook dat is er niet. Wel Indiaas, dus veel curry-achtig. Ik heb ook nog een portie sate besteld. Maar ook deze is niet zoals wij ze kennen. Deze is zoetig en heeft een currysmaakje. Als toetje neem ik pisang radja goreng! Dat is het enige wat echt lekker bekend smaakt! Buikje vol, dus stap ik weer op en ga naar huis. J, Kuypers Wateringen Telefoon 01742-32 80 Gele Meerbloem 13 4

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1976 | | pagina 4