iS>prookjeó zijn er om getekend te worden
Wil Banning Kerstens:
Wil Kerstens, geboren in Sawahloento en getogen in vele plaatsen op Java en
Sumatra. Met vader bij het onderwijs, ontkomt immers geen gezin aan over
plaatsingen? Direct na de oorlog naar Holland, kantoorbaan in Eindhoven, toen
getrouwd.
Niets bijzonders allemaal. Het is eigenlijk ook niet bijzonder dat dit meisje zo
aardig tekent (en het graag doet) want dat is vele Indische meisjes aangeboren,
zoals veel Indische jongens het gitaarspelen in de vingers hebben.
Maar Wil zou toch wel graag naar een kunstacademie zijn gegaan. Niets van
gekomen door de oorlog. En daarna kwam er helemaal niets meer van, met vier
kinderen zeker
Maar met het zelfstandiger worden
van de kinderen, krijgt de oude liefde
van Wil Banning-Kerstens meer tijd
en aandacht en bemerkt ze dat teke
nen, vooral illustreren, haar een won
derlijke genoegdoening geeft. Een
kunstenaar in Dieren (waar ze woont)
stimuleert haar, ze krijgt aanwijzingen,
maar in feite blijft ze autodidact, die
het moet hebben van plotselinge in
spiraties en het aanwezige talent dat
haar raak en goed potlood en pen
doen hanteren.
Wat tekent ze het liefst? Sprookjes.
Zomaar sprookjes en vertellingen die
ze ergens gehoord of gelezen heeft
of die ze zichzelf in gedachten ver
telt. Een ander zou achter de type
machine gaan zitten, Wil Banning
grijpt naar haar potlood.
"En schrijft U het verhaal dan niet
op?"
Neen, dat doet ze niet, dat moet een
ander maar doen. Het liefst zou ze
We zouden elke dag iets moeten doen
om anderen gelukkig te maken, al was
het alleen door ze met rust te laten.
Wil Banning-Kerstens
daarom ook vertellingen illustreren.
Op de bescheiden expositie die ze
onlangs in een kleine boutiek in Apel
doorn hield, heb ik haar werk kunnen
zien en bewonderen.
Prachtige illustraties van een Pinkel
tje verhaal, "De rijke bramenplukker"
van Godfried Bomans, zo origineel en
suggestief dat het eigenlijk zonde is,
dat die tekening niet gebruikt wordt.
Portretten, spatwerk, pentekeningen,
een "blow-up" in gouache, ze be
heerst verdienstelijk vele technieken.
Hier en daar wat onzekerheid omdat
ze veel te weinig ervaring nog heeft.
Ervaring die elke kunstenares alleen
door opdrachten rijk wordt. Maar uit
al haar werk spreekt fijne humor, een
opmerkelijke gave om op schijnbaar
onbelangrijke details het accent te
leggen.
Zijn van Rie Cramers werk lieflijkheid
en droom de kenmerken, van Wil Ban
ning zijn het vrolijkheid en avontuur
met een knipoog naar de werkelijk
heid. Want wie sprookjes zo kan te
kenen die heeft meer gezien dan ie
mand anders!
Ik hoop dat Wil Banning nog eens de
kans krijgt een goed kinderboek te
illustreren. Dat de wanstaltigheid van
de meeste moderne illustraties weer
plaats zullen maken, voor datgene wat
o.a. Rie Cramer en Anton Pieck zo
onsterfelijk maakt. Dan moet er voor
Wil Banning-Kerstens ook een plaats
zijn, want heus, sprookjes en werke
lijkheid zijn vaak even mooi.
LILIAN DUCELLE
"De domme tovenaarsleerling", illustratie Wil Banning.
Alleen zijn is niet erg. Alleen gelaten
worden, wel.
17
