Van "SOEMBER BRANTAS" is
slechts een beperkt aantal in
voorraad.
25,porto f 2,75
l|]|Jli;illll!lll!l!lllll!lllilll!llin!IINIIIII!<inN!ll!NI!illlin!l[lllll!lllllllll!llll!lllll<linillllllllNIIII!
Oma Eddy Klay (88) geboren in Semarang.
"De herinnering is het enige paradijs, waar
uit wij niet verdreven kunnen worden. Wij
kregen zoveel om dankbaar voor te zijn".
de merries kwamen later aan de beurt. Een merrie hadden we,
die geen veulen in het leven wenste. Oorzaak konden we niet ach
terhalen, het feit was er en heeft ons veel inspanning gekost. Het
eerste veulen trapte ze meteen dood, het tweede waarbij gewaakt
werd, werd in de haast weggehaald, dadelijk na de worp. Omdat
de moeder het weigerde te voeden, stierf het, we wisten er even
min als de veearts weg mee
Een picnic met de kinderen behoorde tot onze mooiste uitstapjes.
Ons land leende zich tot oneindig veel picnics, overal stromend
water, de mooiste plekjes om in vrijheid te genieten van sport en
spel en dan het hebben van een maaltijd buiten. Eten uit een
groen blad, met je handen "Geen kind zal zo'n heerlijke jeugd
gehad hebben als wij," sprak Gerrit later eens.
Het is aan kleindochter Lies Strijker-
Klay te danken dat we "Soember
Brantas" bij Tong-Tong hebben. Het
was de bedoeling van Oma Klay, al
haar, nog in leven zijnde familieleden
dit boek te geven. Opdat zij en de
nakomelingen zullen weten en nooit
vergeten. Het was Lies, die de ge
schreven velletjes uittypte, liet sten-
cillen. Dat juist deze kleindochter vlak
voor de oorlog geboren, in Nederland
opgegroeid, die dus Sbr. Brantas he
lemaal niet kende, zich ervoor inzette,
Lies Strijker-Klay: "Soember Brantas heb
ik eigenlijk nooit gekend. Pas na 30 jaar,
in 1971 ben ik er voor het eerst naar toe
kunnen gaan. Het was allemaal zoals Oma
me het verteld heeft. Alleen de bungalows
waren weg, het vee, de paarden. Het stond
vol met kamponghuisjes. Alles is nu groen
ten- en bloemenkwekerij geworden. Ik weet
nu, hoe heerlijk het er vroeger geweest
moest zijn, het is er nog zo ontzettend
mooi
9
dat deze herinnering op papier be
waard bleef. Het werden meer exem
plaren dan nodig waren en in een ge
zegend ogenblik schreef Mevr. Klay
me: "Misschien zijn er onder Uw le
zers ook mensen uit Oost-Java, herin
neren zij zich Soember Brantas nog!
Navertellen wat in het boek staat,
zou onmogelijk zijn. Woordgebruik,
stijl, sfeertekening zijn zo subliem dat
het niet te geloven is, dat de hand,
die vroeger gewend was elk gereed
schap, werktuig, apparaat te hanteren,
ook de pen zo goed kan gebruiken.
Of misschien juist daarom?
die door geen andere te vervangen is.
Wie deze rijkdom gekend heeft, zal
altijd het verlangen hebben te willen
delen.
L.D.
Ik heb het boek in een ruk uitgelezen,
geboeid, geamuseerd, maar wel in de
eerste plaats met een nauwe betrok
kenheid tot dit leven, dat eens aan
velen van ons toebehoorde,
De vele typefouten, vergissingen (som
mige passages worden wel eens her
haald, want Oma Eddy schreef met
tussenpozen en herschreef ze vaak),
verkeerd gespelde namen, je neemt
het allemaal op de koop toe. Want in
dit stukje lectuur is een rijkdom vervat
