Indonesisch
nieuws
WAISHA-FEEST OP DE BOROBUDUR
"HOTEL SOETI"
W© kregen een uitnodiging van een lid van de Theosofische Vereniging in
Malang om het Waïsha feest bij de 1000 jarige tempel, onze beroemde Borobu-
dur bij te wonen, want om 12 uur 's nachts, 10 mei 1931, bij volle maan,
zou de Heere Buddha uit hemelse sfeer nederdalen en zijn trouwe volgelingen
met Zijn Zegen doordrenken.
YAYASAN PANGGILAN
In juli 1975 is te Jakarta opgericht de Ya-
yasan Panggilan" een stichting die inter
kerkelijk en interdenominaal van aard is.
Ze stelt zich ten doel, werkzaam te zijn
op het gebied van godsdienst en zending
onder alle lagen van de bevolking. Voor
zitter is Ds. Soesilo Djojosoedarmo, oud-
hoofdvlootpredikant van de Indonesische
marine. Men stelt zich onder meer ten doel,
onder de jeugd te werken door de stichting
van onderwijsinrichtingen. De stichting ont
fermt zich ook over families, die het niet
breed hebben en maatschappelijk zwak
staan. In de laatste drie weken van juni
werden in samenwerking met de "Indone
sia Lausanne Group" (onderdeel van het
"Lausanne Committee on World Evangeli
zation" in Wheaton College, thans het
hoofdkwartier van alle zendingsactiviteiten
van Dr. Billy Graham) en de "Indonesia
Evangelical Fellowship" grote evangelisa
tie samenkomsten georganiseerd in Ku-
pang, Surabaya, en Jakarta die door vele
duizenden werden bezocht. Het adres van
de Yayasan Panggilan is: Jl. Kramat V/5,
Jakarta.
ALGEMENE ASSEMBLEE VAN DE
RAAD VAN KERKEN IN INDONESIA
Op 1 juli jl. werd in Salatiga door president
Suharto persoonlijk de algemene Assem
blee van de Raad van Kerken in Indonesia
geopend. In zijn rede wees het staatshoofd
op de onschatbare waarde van geestelijke
en religieuze normen voor het staatkundig
en maatschappelijke leven. "In ons land,
zo zei de president, "neemt het godsdien
stige leven een zeer belangrijke plaats in
en leidt ons tot een- maatschappij die ge
baseerd is op de sociale rechtvaardigheid
van de Pancasila, onze staatsideologie".
De Assemblee werd op 12 juli gesloten.
LOGEREN IN BANDUNG?
Natuurlijk in:
Directie: N]. R. A. Soetljah.
Moderne kamers, prima service, prettige
sfeer! Alle kamers met EIGEN bad, toilet en
stromend water. Enige kamers ook voorzien
van WARM stromend water. Adres
DIL. SUMATRA 54, BANDUNG. Tel. 51686.
y j
"Je moet Opa op z'n nuchtere maag geen
vragen stellen over zijn backpay!"
Natuurlijk wilden wij deze manifesta
tie graag meemaken en ik beken
ronduit, we waren erg nieuwsgierig.
Met z'n vieren en de chauffeur togen
we dus op weg van de s.f. "Toelan-
gan" naar Djocja, alwaar we na een
goede reis arriveerden bij 't Grand
Hotel en er twee kamers voor één
nacht logies bespraken. Djocja ruikt
helemaal anders dan Oost-Java, de
dichte geur van de sterk gekruide
strootjes ruik je al ver voor je Djocja
binnenrijdt, ook met de treinl
De hotelhouder ried ons aan om reeds
om 8 uur naar de Borobudur af te
reizen om vooral niets te missen van
de feestelijkheden.
Na ons verfrist en van een zalige por
tie nassie goedek genoten te hebben,
een spécialité waar Djocja om be
roemd is geworden, togen we met
onze onvolprezen, onvermoeide chauf
feur Min op weg: we genoten echt.
Na ruim een uur ontwaarden we van
verre reeds grote kampvuren op het
terrein van de tempel en overal op de
étages brandende flambouwen het
geen een fantastisch schouwspel op
leverde en onze harten in opwinding
bracht. Natuurlijk bestond er toen nog
geen electrische verlichting, doch dit
levendige vlammenspel verhoogde de
sfeer aanmerkelijk.
Honderden mensen bevonden zich op
het terrein en kleine eetkraampjes met
hun kleine lampjes gaven 't geheel iets
rameh-rameh-achtigs, zoals we zo
vaak op de fabriek hadden meege
maakt als er maalfeest was, andong-
andongan.
We volgden de gasten de hoge, trap
pen van de tempel op, alles goed
verlicht door flambouwen tot we het
plateau bereikten waar de eredienst
zou worden gehouden door een Budd-
histische priester en zijn secondanten.
Er lagen rozeblaadjes en bloempjes
op de bodem en op de rand van de
hoogste stoepa stonden massa's stop
flessen, bowls en kommen met water,
klaarblijkelijk om Buddha's zegen
hierin te ontvangen en vast te houden.
Dit gezegende heilige water zou ge
nezende kracht bevatten.
Eerbiedig volgden we dit alles om
maar niets te missen, want zo wisten
we toch, strakjes om 12 uur precies
zou de Heere Buddha, Meester van
Wijsheid, aangeroepen door de cere
moniën uit zijn heilige sfeer neder
dalen en dat wilden we voor geen geld
missen. Het was buitengewoon, het
was fantastisch, zo'n contact van een
goddelijk figuur met ons, stoffelijke
mensen, rauw en dirty.
Wat een hemelhoge ontfermende lief
de bewees deze Heilige aan ons, 't
was ontzagwekkend! en voor ons ver
stand niet te vatten gewoon.
Om kwart voor twaalf werd ons ver
zocht een broederkring te vormen om
de hoogste stoepa heenstaande en
onze rechterhand te geven aan onze
broeder links en onze linkerhand aan
onze broeder rechts. Zo vormden we
een stevige ketting vol goodwill.
De bedoeling was duidelijk, een hech
te sympathieke ketting te vormen, wij
waren de schakels van goedheid en
liefde en hadden 't later zo door te
geven over deze gehele wereld.
De priester bad, er werd wierook ge
brand, ik meen de bekende Adyar-
stokjes, de geur steeg met alle ge
beden op tot Buddha's Troon, en
raakte de Heilige aan.
Stof zendt geest opwaarts in afwach
ting van het Anwoord, de afgesmeekte
zegen: 't was liefelijk, serieus, als kin
deren vol verwachting en vertrouwen
wachtend op het Wonder, het Contact.
Een lichte rilling voer me door de
leden, ontroering?
Zo stonden we doodstil in die volle
maan-nacht op de top van de Boro
budur tot we een blij geklingel hoor
den van fijne belletjes en schelletjes,
we werden gefeliciteerd, de handen
gedrukt, omhelsd, iedereen was blij
en verheugd. De zegen was nederge
daald! op ieder van ons en ook nog
ver in de omtrek.
We bleven even na. "Voelde je die
trilling? Je kunt 'm nu nog voelen aan
de rand van de stoepa."
Ik zette er mijn hand op, nee, ik voel
de niets, ik was te grof zeer waar
schijnlijk om die super-electronische
trillingen te kunnen ontwaren.
Langzaam gingen we de treden af tot
we weer op de begane grond stonden.
We reden terug naar Djocja, nog vol
van alles wat we hadden gezien en
gehoord.
We hadden toch iets ervaren dat ik
m'n leven lang niet zal vergeten en ik
ben zo blij, dat onze duizendjarige
Borobudur nu totaal 'gerestaureerd
wordt, het wonderlijke kosmische
monument dat ooit door simpele
mensenhanden werd gewrocht: ge-
inspireerd door Gods Geest kwam
't tot stand, een mensenleven op
een stenen Bewijsen Getuigenis van
aarde, begonnen in slijk en harde
steen - eindigend in levende creatieve
geestkracht.
Wij Indischen zijn wel begenadigde
creaturen Gods, wij konden ons vrije
lijk ontplooien in ons prachtige ge
boorteland, temidden van magnifieke
bergen, bossen en meren en water
vallen, geurige koffietuinen, vrolijke
riettuinen en rubber- en theeplantages
om ons heen om in te verwijlen. Ik
heb me er alijd als in een paradijs
gevoeld.
DORIEN KAMPMEINERT-HUPPERTS
16
