JEUGDJAREN
(XIV)
Reizen naar Indonesië
Amsterdam-Singapore-Medan v.v. vanaf 1750, - p.p.
Amsterdam-Singapore-Jakarta v.v. vanaf f 1750, - p.p.
5 x p. week per lijntoestel. U gaat wanneer U wilt en komt terug
wanneer U wilt, met o.a.
Een vierdaagse stopover in Bangkok in een luxe-hotel plus gratis
ontbijt plus gratis city temple tour etc. voor f 211«,p.p.
Een vierdaagse stopover in Singapore voor f 148,p.p. in een luxe
hotel plus gratis ontbijt plus gratis tour plus 20 korting bij het win
kelen etc.
Een zesdaagse tour incl. hotel plus gratis ontbijt naar het mooie Toba-
meer, het eiland Samosir, Brastagi en de Piso Piso waterval en diverse
andere attracties voor 468,p.p.
Een tour van Jakarta naar Bali v.v. met een drie nachten accomodatie
in een eerste klas hotel in Bali voor 400,p.p.
Boekingen uitsluitend via de Stichting "De Nieuwe Brug".
Nadere inlichtingen bij de voorzitter E. M. H. Holwerda, Irisstraat 205,
Den Haag, tel. 070-60 67 28 van 10 tot 13 uur en van 18 tot 21 uur.
IK HERINNER ME
hetgeen zich die veelbewogen
morgen afspeelde op het voorerf van
de Neutrale Lagere School aan het
Wilhelminaplein in Semarang, tegen
over het N.I.S.-Hoofdkantoor.
Het was speelkwartier en juist daar
voor hadden we een uurtje catechesa-
tieles gehad van meneer Ottoo. Een
vriendelijke en innemende man, die
zich placht te verplaatsen op een
enorme Harley Davidson motorfies.
Zoals gewoonlijk stond dit gevaarte
ook deze morgen gestald voor de
brede trap, die leidde naar de grote
voorhal van de school.
We waren dus de trap naar de speel
tuin afgerend, maar een paar kontjo's
en ik bleven als geboeid om dat im
posante monster staan kijken. De
techniek stond toch voor niks!
En plots de stem van een opstoken
"Ajö, wie durft dat ding aanslaan?"
Ik, een tengere schlemiel zonder veel
leer- en sportcapaciteiten, proefde
hier een unieke gelegenheid om mijn
imago een forse trap omhoog te ge
ven en antwoordde branie: "Ik, waar
om niet?".
Meneer Ottoo had de sleutel in het
kontakt laten zitten, dus zo moeilijk
leek het karweitje me niet. Wel wat
bleekjes van emotie draaide ik het
sleuteltje om en gaf de eerste trap op
het pedaal. Die poging mislukte. Dan
maar vol gas draaien en nogmaals
proberen. De Voorzienigheid had het
toen blijkbaar niet op me voorzien,
want ik had succes! Met een dof, la
ter aanzwellend tot een oorverdovend
geknetter en lawaai sloeg de motor
aan. Paniek! Wat was er gemakkelij
ker geweest dan het kontakt weer uit
te draaien, dan was alles OK geweest.
Maar neen, van schrik vlogen we allen
als opgejaagde glatiks alle richtingen
uit. Ikzelf, met knikkende knieën,
strompelde naar het fonteintje toe on
der een manggaboom om die rot-brok
in mijn keel weg te slikken.
Nóg zie ik die Harley daar staan,
dansend op z'n standaard, een afgrij
selijk gebrul voortbrengend en de om
geving en de school langzaam hullend
in een welhaast verstikkende grijs
witte rook. Mijn Vadertje, wat had ik
gedaan?
Uit die mist zag ik het hoofd der
school, meneer van der Ploeg én me
neer Ottoo in gestrekte draf de trap
afrennen. De laatste schakelde het
kontakt uit en een ijselijke stilte volg
de. Voor de vorm had ik me aange
sloten bij al die medescholieren, die
in een wijde boog om de Harley en
de twee kwade meneren waren komen
staan.
"Wie heeft dat gedaan!", klonk sner
pend de stem van een wit-hete me
neer van der Ploeg. Lauw Loene, nie
mand gaf antwoord. "Voor de tweede
en laatste maal: wie heeft dat ge
daan!", daverde De Stem. Toen be
kende ik benepen schuld. "Kom hier!",
klonk het. Zonder een greintje geest
drift wurmde ik me door de massa
naar voren, tot ik voor het school
hoofd stond. Daar zwaaide zijn hand
uit en kreeg ik de klets van m'n leven
op mijn linkerwang. Het duizelde me
in alle richtingen, maar het was toch
kennelijk de stem van van der Ploeg,
die brulde: "D'r uit, naar huis, ik wil
je hier niet meer zien!"
Daar ging ik dan, op mijn japanse
fietsje, het schooiert af, het toonbeeld
van schaamte, nagegaapt door een
honderdtal ogen van mijn medescho
lieren. De handtekening van van der
Ploeg zat knalrood in mijn gezicht ge
mept en zou die verdere dag en de
volgende morgen nog duidelijk zicht
baar blijven, zij het in een sympathie
ker tint rose.
Thuis wachtte mij een fikse uitbrander
van mijn Moeder, die het een schande
vond, dat haar zoon van school was
weggejaagd! Mijn Vader reageerde
heel anders. Hij zag de Rode Hand
op mijn wang, hoorde het verhaal aan
en belde meteen van der Ploeg op.
Het ging van dik-hout-zaagt-men-
planken. Waar ie het lef vandaan haal
de om zijn zoon zo te brandmerken,
hoe laf en laaghartig ie was, hoe of ie
er over dacht als de politie erbij ge
haald zou worden, dat ie de pot op
kon en het niet nog eens moest wagen
zijn zoon aan te raken, want dat ie er
grondig spijt van zou krijgen
Het slot van het liedje was, dat ik
weer naar school terug mocht, wan
neer ik persoonlijk mijn excuses aan
meneer Ottoo had aangeboden. Dit
deed ik de volgende middag al en
nam mijn broertje als morele steun
mee. We werden heel vriendelijk ont
vangen door een vergevingsgezinde
godsdienstonderwijzer. Kregen nog
thee met een koekje.
Toen mocht ik de lessen op school
weer volgen, maar heb sindsdien een
grondige hekel aan Harley's behou
den
EDWIN KAA
31
