POIRRIE
DE DOGWOOD
SELAMAT TINGGAL
Begin 1977
met gezonde humor
en lach mee om
In British Columbia raakte ik enthousiast bij het aanschouwen van de
uitbundig bloeiende dogwood overal langs de wegen en zelfs in de
rimboe; hele grote bloeiende bomen vol spierwitte sterbloemen.
't Is de nationale bloem geworden en siert het Wapen van British Colum
bia, ze is ook door de wet beschermd en men mag geen bloem of takje
ergens plukken op straffe van een zware boete. Ik meen 400 dollars, nou
dan laat je 't wel.
De legende over deze heilige dog
wood dateert van de tijd van de
kruisiging van de Heer Jezus Chris
tus.
In die tijd was de dogwood net
zo groot en sterk als de ceder, de
eik en andere woudreuzen.
En zo gebeurde het, dat de dog
wood werd uitgezocht om er het
kruis van te maken, waarop Jezus
Christus gekruisigd werd.
De dogwood was zo wanhopig en
verdrietig, dat hij voor zo'n wreed
doel moest dienen, dat het vers-
gekapte hout bloedde, toen het
het onschuldige lijden van Christus
aanvoelde; er drupten roestrode
tranen uit het kruis, het hout leed
mede met het onmenselijke lijden
van de Heer.
Jezus Christus, aan het kruis vast
genageld, zag het en was diep
bewogen over het intense mede
leven van dit hout en sprak: "Om
dat je met mij meelijdt, onthef ik je
nu van je taak om ooit weer als
kruishout te worden gebruikt. Je
zult voortaan niet meer uitgroeien
tot een grote en sterke boom, maar
tot een slanke boom met erg veel
bloeiende takken en je zult voor
taan de lof zingen van je Heiland
met je dracht vol spierwitte bloe
men. Ik zegen je, dogwood".
En zie, zo gebeurde: de bloemen
hebben twee lange en twee korte
bloemblaadjes in de vorm van een
kruis dus en aan het uiteinde van
Schrijfster dezes onder de Cornus flo-
rida - Dogwood; mooie en zeldzame
Kornoelje. De grote bladeren zijn in de
herfst prachtig rood en violet gekleurd.
Mei - Juni met grote witte stervormi
ge bloemen, gevolgd door helderrode
vruchten.
elk bloemblaadje hangt het rode
druppeltje bloed, maar het prach
tige goudgele hartje van fijne meel
draadjes juichen U en mij blijd
schap en vrede toe!
DORINE KAMPMEINERT
Het was de eerste kerstmis in ons
eigen huis. Ik was pas getrouwd en
mijn man had een tak van de tjemara-
boom afgehaald en opgetuigd.
Zelf lampjes aan elkaar gesoldeerd en
opgeverfd, rood, blauw, geel en groen,
en zo stond onze boom dan te pron
ken op het bamboe boekenkastje. Je
moest er heel voorzichtig langs lopen,
want anders vielen de naalden af en
wij wilden de "boom" zo lang moge
lijk heel houden.
Nog zie ik het gerimpelde gezichtje
van mijn oude baboe voor me. Ze had
me al vanaf kind gekend en toen ik
trouwde was ze met haar non "Hesse"
meegegaan. Lief en leed hadden we
samen gedeeld. Dit eerste huwelijks
jaar was niet zonder storm verlopen.
Maar zij leerde me het kleine huisje
schoon te maken. Het brede twee
persoonsbed met glanzende lakens,
stijf van de kandji op te dekken. Lek
kere melatiblaadjes onder het kussen
te leggen. Mijn man te verwelkomen,
fris gemandied en gekleed, niet met
slordige haren en in een oude kimono.
Haar "tidak pantas" was niet van de
lucht en toch zal ik haar daar altijd
dankbaar voor blijven. Zij leerde me
ook een lekker kerstmaal klaar te ma
ken, zoals nasi koening met ajam pan
gang, nog ruik ik de frisse kemangi
blaadjes en de croquante rempejè, die
er bij was, heel eenvoudig en toch
lekker en dan zie ik hier de schreeu
wende reclames voor kerstmis, de
kuikenbouten en malse reebouten, he
le konijnen en kalkoenen worden om
het hardst aangeprezen. De tafels be
zwijken bijna onder het gewicht van
de overvloed die er op staat, ijstaar
ten zo groot als een rijststomer, ap
pels, peren, noten, tutti-frutti, cocktail-
fruit op sap, twee soorten wijnen,
kruimige aardappels en erwtjes en
boontjes en appelmoes tegen het vet.
En dan denk ik: "Adoe, waarvoor toch
deze, witte rijst met ikan kering djam-
bal en sambel trassi is toch ook lek
ker?
Maar ja, onwillekeurig doe je mee en
je bestelt ook een kerstkrans met
rode vruchtjes en groene blaadjes, al
kun je de blaadjes dan meestal niet
opeten, omdat het namaak is en in
stilte gaat dan een groet naar baboe
Siti en wens ik haar Selamat Tinggal.
Gelukgewenst dat je mag blijven in Indone
sië, waar alles zo eenvoudig en goed was.
Selamat Tinggal voor Pendawa, waar we
zo gelukkig waren.
Selamat Tinggal voor de brede laan met
kenari bomen.
Selamat Tinggal Omaatje, dat je daar mag
rusten.
Selamat Tinggal bruine aarde, waar je zo
heerlijk op blote voeten kon lopen.
Selamat Tinggal kleine warung op de hoek,
waar je goedkoop kon eten.
Selamat Tinggal heldere put, waar je wa
ter kon putten om je te sirammen.
Voor mij bleef slechts het Selamat Djalan
over, wat me het gevoel geeft, dat
ik aldoor maar lopen moet, lopen moet,
lopen moet.
ESJE PEER
(de enige manier om het jaar
door te komen!)
Al zijn gekke cartoons van de
laatste 3 jaren nu in een vrolijke
bundel
f 8,50 porto 2,75
Boekhandel TONG TONG
De eerste 200 exemplaren zijn
gesigneerd.
11
