EBEN-HAEZER POLOK LUD VAN ZELE f Op 21 december 1976 overleed in Breda ten gevolge van een verkeers ongeval de pianist Lud van Zele. Hij was het laatste jaar vast verbonden aan de Stedelijke Muziekschool in Breda, hopende een wat rustiger be staan te hebben dan hij voordien als musicus had geleid. Het heeft niet zo mogen zijn. Een Malangse jongen die zijn muzika le opleiding in Frankrijk genoot. Na het conservatorium Nice kreeg hij nog les van Tadelewsky, een van de beste pianopaedagogen en Chopin-vertol- kers die men zich wensen kon. Lud woonde en werkte in Oost-Java waar hij zich op elk denkbaar terrein van de muziek verdienstelijk wist te ma ken. Naast eigen concerten, accom pagneerde hij solisten, hij schreef arrangementen en speelde mee in or kesten en ensembles en heeft ontel bare leerlingen gehad, klaargestoomd voor conservatoria. Tijdens de be zetting werd hij belast met de Wes terse uitzendingen van Radio Soera- baja. Op knappe en geraffineerde ma nier wist hij de programma's die streng gecensureerd werden, zo sa men te stellen dat de muziek voor hen die buiten de kampen leefden een lichtpuntje in het saaie bestaan werd. Na de oorlog werd hij leider van het Omroeporkest in Soerabaja, verzorgde talrijke programma's voor de strijdkrachten en stond ook de Ne derlandse artiesten die in Niwin-ver- band arriveerden met raad en daad bij, o.a. Willy van Hemert met zijn cabaret. Met Lud is een goed musicus, maar bovenal een goed, fijnvoelend mens heengegaan. Hij werd 63 jaar. Voor Dany, zijn vrouw, een onherstelbaar verlies. In een volgende Tong-Tong zal ik meer over Lud's klank- en kleurrijk leven vertellen. Zoveel bekende na men uit onze Indische muziekwereld vinden daar een plaats in. Er is in ons blad relatief weinig over onze musici geschreven, misschien dat dit artikel meer pennen in beweging zet. Lud was mijn broer, volle neef van jazz-pianist Charlie Overbeek Bloem. Lilian D. WILLY BESSEM t Op 6 december is zeer plotseling te Malaga overleden mevrouw W. H. J. Bessem-Bodewitz. Zij genoot destijds in Jakarta grote bekendheid als pre sidente van de Vereniging van Huis vrouwen, maar ook buiten die kring in verband met haar activiteit ten be hoeve van allerlei charitatieve orga nisaties. Zij is in de kracht van haar leven, nauwelijks 59 jaar oud, verscheiden. Men moet vrezen dat haar onuitblus- bare lust tot organiseren en regelen haar noodlottig is geworden. In het flatcomplex dat zij in Malaga bewoon de had zij zo juist een Sint Nicolaas- feest georganiseerd toen de dood haar overviel. In brede kring, zowel in Indonesië waar zij nog vele vrienden had als in Nederland zal haar plotselinge dood een schok hebben veroorzaakt in haar uitgebreide kring van vrienden en ken nissen. Willy Bessem, stammend uit een be kend Indisch geslacht, was ook voor onze lezers geen onbekende. Zij heeft verscheidene bijdragen in ons blad geproduceerd, die graag gelezen wer den. "Vermijd wrijving, weet te zwijgen op critieke momenten en blijf toch jezelf. Het voornaamste is vredig te blijven, de lichtpunten te zien, het lelijke te vergeten en vergeven. Het is moeilijk maar de moeite waard om te leven". Saya Sadja Ik ben ouder dan Tjalie en het ver baasde mij toen al, dat wij in gedach ten, spreken en gevoelens op dezelf de golflengte toefden. Hij kon uit mijn inzendingen die zinnen en/of gedach ten uitpikken en onderstrepen. Ik heb Tjalie nooit een hand gegeven, toch was het alsof hij altijd naast me stond, goedig aankeek, maar vooral begrijpend. Tong-Tong was de band! Soms leek het, alsof ik hem hielp bij moeilijke aanvoelingen, of als hij ke- sel was van allerlei. Hij wilde alles goed en gaaf klaar hebben. Lees nu zijn brief! Hij heeft ingezien, maar vooral ervaren, dat het aardse leven minder belangrijk is, hoe rijk en mooi ook. Hij heeft gezocht en vond het betere. Zie zijn laatste Kerstnum mer. Toen wist ik al, dat hij afscheid nam! Hij ging met Pasen. In 1976 staat in het kerstnummer: Brief van Tjalie. "EBEN-HAËZER", steen der hulpe. Hij wist het: in wezen zijn mensen hulp-behoevenden; van ouders, man, vrouw, kinderen, naas ten, buren, vrienden, enz., enz, boven al van HEM van WIE ons leven is! P. JEJCH-ARNOLD Dit is één van het haast ontelbaar aantal brieven, dat wij ontvingen naar aanleiding van de publicatie van een oude, nooit verzonden, brief van Tja lie. Die brief vond een onverwacht grote weerklank in het bijzonder on der onze oudere lezers. Zo heeft Tja lie, over het graf heen, velen nog steun en troost kunnen bieden. Wij, de overlevenden, kunnen daarvoor slechts dankbaar zijn - Red. Elke cent die U kunt missen Is ONMISBAAR voor vele arme adiks in Indonesië Bruine Bus, voor bruine mensen Alle beetjes helpen! giro 6685 Char. Fondsen Tjalie Robinson Tong Tong van 15 november, met op de omslag Polok en als eerste bijdra ge het fijne artikel van Paul de Bont (met nóg meer afbeeldingen van deze merkwaardige vrouw en kunstenares) heeft de tongen, of liever de pennen, losgemaakt. Wij ontvingen na de ver schijning een hele reeks bijdragen van lezers, die ook met Le Mayeur en Polok, of met Polok alleen, hadden kennisgemaakt en van haar danskunst hadden genoten. Wij appreciëren de zending van die bijdragen zeer, maar zullen ze niet publiceren. Ze komen namelijk allemaal op hetzelfde neer: bewondering voor deze Balische, en die is door Paul de Bont naar wij menen op meer dan voldoende wijze tot uitdrukking gebracht. Maar wel willen wij de lezers, die geinspireerd werden door zijn bijdrage dank zeg gen voor hun epistels, die nog eens bewijzen welk een diepe indruk Polok heeft gemaakt op allen die het voor recht hadden haar te ontmoeten. 3

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1977 | | pagina 3