Weerzien met Indonesië Wie herkent dit tandradbaantje Win een prijs van f 50,met Uw vakantie-foto's uit Indonesië. Stuur ze naar Tong-Tong waar om de 3 maanden de leukste en origineelste foto's worden uitgezocht en geho noreerd. Liefst zwart-wit afdrukken of scherpe, gekontrasteerde kleuren prints. "Wat heb je nou aan je fiets hangen, man?" Pisangverkoper in Ujung Pandan. Ingezonden door J. Herben. De bus in Jakarta stopte om de toeristen de gelegenheid te geven om het Nationaal Monument te fotograferen. Mevrouw M. Inken- haag-Wezenbeek nam liever een plaatje van een nationaal mo mentje: verkopers in de schaduw van een prachtige regenboom. Familie Bonora zag na 16 jaar het mooie geboorteland weer. Zij genoot van al het gewone en dagelijkse, maar zag nu met andere ogen de wonderlijke schoonheid van Bali en zijn vele tempels. 1|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||l||||lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll«^ WEERZIEN MET INDONESIË Na 25 jaar in de vreemde vertoefd te hebben, heb ik dan (na veel wikken en wegen) de stoute schoenen aange trokken en heb ik mijn land van her komst bezocht. Helaas voor maar één maand. Na alles, wat ik erover gele zen, gehoord en mentaal verwerkt heb, is het voor 100% meegevallen. Een woord van lof voor het Garuda- personeel is hier wel op zijn plaats. Ik had de vreemde sensatie helemaal niet "weg geweest" te zijn. Mijn eer ste reactie was: "Gode zij dank, ik ben weer thuis". "Terug van wegge weest". Ik heb meteen, al de éérste dag, Ja karta te voet verkend. Als je dan ook de moeite neemt om niet de rijke toe rist uit te gaan hangen, maar alles te voet te gaan afleggen, dan kom je tot de ontdekking dat deze stad en zijn bevolking in feite en ondanks alle veranderingen, toch het "oude Beta- wie" is gebleven. Wat moet ik van het eten zeggen?!! Ik kan er géén woorden voor vinden. Mijn God, wat is verse durèn toch verrukkelijk. Ze verwijten ons Indi- schen weieens, dat wij alléén over eten kunnen praten!! Hoe kan het ook anders?! Waar ter wereld kan je zo'n enorme verscheidenheid aan gerech ten, spijzen, vruchten krijgen en zo lekker toebereid als in ons Indonesië? En het wordt nog precies zo gemaakt als 30 jaar geleden. Een ander onderwerp moet me nog van het hart. Men heeft het hier in Europa nog steeds over die achter lijke, onopgevoede en ongeciviliseer de "derde wereld" bevolking. Welnu: de Europeanen gedragen zich als de barbaren. Ik heb me weieens doodge schaamd om de houding en gedrag van van de als hippie geklede tourist. Ze moesten eens weten wat de Indone siërs over hen denken. Alleen is de Indonesiër te beschaafd en te opge voed om het te laten merken. Ze heb ben mij geen groter kompliment kun nen geven dan door te zeggen: "Mijn heer, U bent één van ons". J. v. H. (inzending: Truus v. Rijn) 'iaopu3/\/\ f;q 3[}ueeqpejpue} )3q 'el isrnf :6uisso|do 9

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1977 | | pagina 9