Weerzien met
Indonesië
Wie herkent dit
tandradbaantje
Win een prijs van f 50,met Uw
vakantie-foto's uit Indonesië. Stuur
ze naar Tong-Tong waar om de 3
maanden de leukste en origineelste
foto's worden uitgezocht en geho
noreerd. Liefst zwart-wit afdrukken
of scherpe, gekontrasteerde kleuren
prints.
"Wat heb je nou aan je fiets hangen, man?"
Pisangverkoper in Ujung Pandan.
Ingezonden door J. Herben.
De bus in Jakarta stopte om de toeristen de gelegenheid te geven
om het Nationaal Monument te fotograferen. Mevrouw M. Inken-
haag-Wezenbeek nam liever een plaatje van een nationaal mo
mentje: verkopers in de schaduw van een prachtige regenboom.
Familie Bonora zag na 16 jaar het mooie geboorteland weer. Zij
genoot van al het gewone en dagelijkse, maar zag nu met andere
ogen de wonderlijke schoonheid van Bali en zijn vele tempels.
1|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||l||||lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll«^
WEERZIEN MET INDONESIË
Na 25 jaar in de vreemde vertoefd te
hebben, heb ik dan (na veel wikken
en wegen) de stoute schoenen aange
trokken en heb ik mijn land van her
komst bezocht. Helaas voor maar één
maand. Na alles, wat ik erover gele
zen, gehoord en mentaal verwerkt heb,
is het voor 100% meegevallen.
Een woord van lof voor het Garuda-
personeel is hier wel op zijn plaats.
Ik had de vreemde sensatie helemaal
niet "weg geweest" te zijn. Mijn eer
ste reactie was: "Gode zij dank, ik
ben weer thuis". "Terug van wegge
weest".
Ik heb meteen, al de éérste dag, Ja
karta te voet verkend. Als je dan ook
de moeite neemt om niet de rijke toe
rist uit te gaan hangen, maar alles te
voet te gaan afleggen, dan kom je tot
de ontdekking dat deze stad en zijn
bevolking in feite en ondanks alle
veranderingen, toch het "oude Beta-
wie" is gebleven.
Wat moet ik van het eten zeggen?!!
Ik kan er géén woorden voor vinden.
Mijn God, wat is verse durèn toch
verrukkelijk. Ze verwijten ons Indi-
schen weieens, dat wij alléén over
eten kunnen praten!! Hoe kan het ook
anders?! Waar ter wereld kan je zo'n
enorme verscheidenheid aan gerech
ten, spijzen, vruchten krijgen en zo
lekker toebereid als in ons Indonesië?
En het wordt nog precies zo gemaakt
als 30 jaar geleden.
Een ander onderwerp moet me nog
van het hart. Men heeft het hier in
Europa nog steeds over die achter
lijke, onopgevoede en ongeciviliseer
de "derde wereld" bevolking. Welnu:
de Europeanen gedragen zich als de
barbaren. Ik heb me weieens doodge
schaamd om de houding en gedrag van
van de als hippie geklede tourist. Ze
moesten eens weten wat de Indone
siërs over hen denken. Alleen is de
Indonesiër te beschaafd en te opge
voed om het te laten merken. Ze heb
ben mij geen groter kompliment kun
nen geven dan door te zeggen: "Mijn
heer, U bent één van ons".
J. v. H.
(inzending: Truus v. Rijn)
'iaopu3/\/\
f;q 3[}ueeqpejpue} )3q 'el isrnf :6uisso|do
9