PASAR MALAM ZWOLLE 1977 NIEUW in het Paasweekend: zaterdag 9 april Over Privacy en Slechte Manieren Het Recht van de Zwakken 1e Paasdag 10 april 2e Paasdag 11 april voor het eerst in de fraaie IJ SSEL HAL-ZWOLLE MET PASEN NAAR ZWOLLE! Het feest ter gelegenheid van het twintigjarig bestaan van Tong-Tong is rimpel loos verlopen. Geen wanklank verstoorde die familie-bijeenkomst. Maar een indringer op de bijeenkomst in het Haagse Congresgebouw heeft achteraf toch zijn best gedaan roet in het eten te gooien. Dat was een zekere zich Gerard Paques noemende scribent, die in de NRC van 8 februari een "verslag" van onze bijeenkomst schreef in de ons allen niet geheel onbekende trant van de superieure Nederlander tegenover zijn achtergebleven familielid, de Indo. Wij hebben dat misselijke stukje jour nalistiek met de nodige verbazing ge lezen en ons voornamelijk verbaasd over het feit, dat het in de NRC kon verschijnen. Wij hadden blijkbaar een te hoge dunk van de gedragsregels van dit blad. Misschien klinkt het pre tentieus, maar Paques' schets van on ze bijeenkomst vonden wij zo tenden tieus-venijnig, zo boordevol neerbui gende grapjes, dat wij er niet op wil den reageren. Maar intussen ontvingen wij een ganse reeks verontwaardigde brieven van lezers, die óók kennis hadden genomen van het insinueren de stuk van Paques, dat wij toch heb ben moeten besluiten er een enkel woord aan te wijden. Geen "weerleg ging" uiteraard, want daar leent Pa ques' stuk zich niet toe: daarvoor is de afstand tussen de neerbuigende Nederlander en de beschaafde Indo met zijn koloniale mentaliteit te groot. Wat wij dan wel willen zeggen is het volgende. De herdenking van het twin tigjarig bestaan van Tong-Tong was nadrukkelijk aangekondigd als een feestje voor abonnées en vrienden van ons blad. De pers was niet uitge nodigd. Die vraagt men niet op een familie-bijeenkomst. Natuurlijk was het mogelijk, dat er ongewenste ele menten onze privacy zouden schen den, maar gelukkig is dat, behalve in het geval-Paques, klaarblijkelijk niet geschied. Privacy, of liever het gebrek eraan, is tegenwoordig een begrip, waarmee zelfs de volksvertegenwoordiging zich bezighoudt. Mag de gewone burger, zelfs al is hij maar een simpele Indo, er misschien ook op rekenen, dat zijn privacy beschermd wordt? Van de re dactie van een blad, als de NRC, dat zich tot dusverre ver hield van de onthullingen over de slaapkamerge heimen van bekende figuren mocht men verwachten, dat zij zich niet zou lenen voor een dergelijke minderwaar dige publicatie. Dat was onze grootste teleurstelling. Wat Paques zelf betreft, dat hij onze privacy niet wenste te respecteren is tot daar aan toe. Maar naar een be sloten feest te gaan en dan gastvrouw en mede-gasten te beschrijven als een lang uitgestorven diersoort, wier vreemde gewoonten en instellingen goed zijn voor bespotting in een krant, getuigt van een mentaliteit, die wij zachtjes kwalificeren, als wij spreken van slechte smaak. Wij geven toe, dat goede manieren hoe langer hoe zeldzamer worden in dit land. Men treft ze blijkbaar nog slechts aan onder de "achtergebleven" bevolkingsgroepen. Bijvoorbeeld In do's. JHR. Verscheidene lezers, geergerd, ge kwetst of beledigd door het artikel in NRC, vroegen me of ik "er nog wat tegen gedaan had". Anderen weer raadden me troostvol aan, het me niet aan te trekken en verder niet te rea geren. Anderen zeiden dat ze zelf hun ongenoegen aan de hoofdredactie ken baar zouden maken. Ik moet u eerlijk zeggen, dat het ar tikel zelf me niet zo geergerd heeft, omdat ik nooit het geluk heb gehad van deze schrijver iets zinnigers te le zen. Er bleef alleen verbazing over het feit dat een krant als NRC zich voor zulk lorrig geschrijf leende. Dit heb ik in een brief aan de hoofdredacteur medegedeeld en om een verklaring verzocht. Het antwoord kwam na drie weken, van of namens de hoofdredacteur, maar van een "medewerkster", die verklaarde dat het artikel niet kwet send, leugenachtig of beledigend was bedoeld, alleen ietwat "ironisch" ge tint. Zoals een goede medewerkster betaamt, stelde zij zich beurtelings voor, achter en naast de miskende scribent op. Kortom: wij zaten föut, en daar konden we het dan maar mee doen. Bleef me nog één vraag onbe antwoord: hoe bestaat het, dat een man zin heeft zich niet onder zijn eigen naam als abonnee te laten inschrijven, zich toegang verschaft op een feest, om zich daarna te manifesteren als journalist. Om dan zijn ziekelijke af keer (afgunst?) tegen de hele oudere generatie Indische mensen, Tong-Tong en natuurlijk ook Tjalie Robinson van zich af te schrijven. Daar is een heel (lees verder volgende pag., 1e kolom) Een uniek evenement voor Zwolle en wijde omgeving. Talloze gezellige kijk- en koopstands, modeshows en demonstraties, eten en drinken in oosterse sfeer, een voorronde om de nationale titel Miss Pasar Malam 1977, hawaiian-hula shows, krontjongorkesten, artiesten o.a. The Tumble Weeds, Rosy Andres, Rob de Nijs, Lee Jackson Soul Dancers etc. Speciaal voor de kinderen op zondagmiddag: Europa's modernste KINDERCIRCUS presenteert het nieuwe programma SANTELLI - SUPERCIRCUS Vol spanning - humor - en sensatie. Toegang 5, Kinderen tot 12 jaar 2,50 Dagelijks geopend van 12 tot 24 uur. INLICHTINGEN: Secretariaat P. M. Zwolle, Zandvoorterweg 78 - Aerdenhout - Tel. 023-24 52 70 3

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1977 | | pagina 3