P0IRRIE
IS het Tong Tong in de
(Djamboe) Bol geslagen?
COMPLIMENT VAN DE ZEEROVER
KIMM Indische spekkoek
onder
DE
COCOSPALM
hebben velen van u zeker gedacht
toen u bij het stukje van Bartman over
djamboe minté een foto zag van
de djamboe bol. Er kwamen heel wat
telefoontjes, sommigen ook aarzelend:
was het wel een djamboe minté?
Neen, het was de djamboe bol beste
lezers en wij zijn alleen zo flauw ge
weest u op de proef te stellen. Bartman
heeft die onwetende winkeljuf er nu wel
tussen genomen, maar weten wij het allemaal nog wel zo goed?
En toen kwamen we in de verleiding deze djamboe bol foto naast
de djamboe minté tekst te zetten, zonder verder onderschrift.
Deze keer de goede foto van de djamboe minté, die aan een
langere steel zit en grotere bladeren heeft. Toch lijkt het ons wel
een goed idee af en toe een plaatje van een boom of plant in ons
blad te zetten zonder onderschrift, om u de gelegenheid te geven
uw goede geheugen te testen.
Een paar dames in de winkel bekeken een ani-ani .(rijst mesje)
"Weet jij nog waarvoor zoiets dient," vraagt de een, met enigs
zins gedempte stem. 'Tuurlijk, ben je vergeten zeker! Om es pasra
te maken toch!" Een mens kan ook niet alles onthouden.
De ondervolgende geschiedenis speel
de zich af in het interneringskamp
het IVde Bataljon te Tjimahi, in het
laatste jaar van de internering.
De hoofdpersoon van dit verhaal had
een naam, die al even merkwaardig
was als zijn uiterlijk. Hij heette name
lijk Brontgeest en zag er uit, omdat
hij zijn baard in de bijna drie jaren van
onze internering niet geschoren had,
als een bejaarde zeerover. Zo noemde
ik hem ook, als ik het weieens over
hem had met anderen, die hem even
zeer benijdden als ik. Want Brontgeest
was de rijkste man uit onze barak! Hij
bezat zo ongeveer alles, wat je je
maar in kunt denken om het schamele
voedsel dat ons door de Jappen werd
verstrekt, smakelijk te maken. Maér hij
deelde het met niemand! Bovendien,
om het nog erger te maken, sliep en
at hij op de tegelvloer vlak achter mij.
Ik lag op de verhoging van planken,
die zich langs de twee lengtekanten
van de barak uistrekten en meerma
len snoof ik de heerlijke geuren op
van hetgeen hij (niemand wist, waar
hij het vandaan had gehaald) dagelijks
verorberde.
Maar op zekere dag kwam er een
einde aan zijn privé-festijn. De mare
ging door het kamp, dat de Jappen de
barakken zouden doorzoeken, naar
verboden spullen. Nu was ik in die
jaren - min of meer om mijn geest
bezig te houden - vaak onledig met
het neerschrijven van verhalen. Enke
le ervan zijn na de bevrijding door mij
overgetikt en door Van Goor en Zo
nen te Den Haag als jongensboeken
uitgegeven. En ook dat schrijfsel (dat
de Jap uiteraard niet kon lezen) was
verboden waar. Dus vroeg ik mij af:
"Waar kan ik het allemaal verbergen?"
En een ingeving volgend, verborg ik
dat alles onder een schrale djeroek
boom vlak achter de barak, met de
gedachte: "Daar zullen de Jappen be
slist niet zoeken."
Maar Brontgeest deed het anders. Hij
verdeelde alle lekkernijen, die hij had,
onder de bewoners van de barak. En
iedereen verbaasde zich over de hoe
veelheid, die hij kreeg. Mijn aandeel
verborg ik óók onder de djeroekboom.
Wat de anderen deden, weet ik niet en
wat de Zeerover zelf behield, wist ik
ook niet, want wij spraken nooit met
elkaar. Hij was een stug en in zichzelf
gekeerd mens.
Maarop de aangekondigde dag
verschenen de Jappen niet. En later
ook niet. Ik waagde het er op en haal
de diezelfde dag nog al mijn verbor
gen eigendommen weg van onder de
djeroekboom. En die avond, merkend,
dat de Zeerover een even schamel
maal at, als wij altijd hadden gekregen,
kreeg ik medelijden met hem en bood
hem aan, wat ik van hem had gekre
gen. Maar hij schudde enkel zijn norse
grijze kop.
Echter even voor om 10 uur Jappentijd
(half acht volgens de Nederlandse tijd
rekening) de lampen uitgeknipt moes
ten worden, stond de Zeerover op en
riep met stentorstem: "Even wachten!"
Hij sprong op de verhoging van plan
ken, liep tot naast mijn matras en ver
volgde: "Vandaag heb ik alles wat ik
had uitgedeeld, ledereen heeft wat
gekregen. Ik was de rijkste, maar nu
de armste! Een(hier pauzeerde
hij even), "er is maar één fatsoenlijke
kerel hier in de barak. Deze kerel hier
(en hij wees op mij), want hij is de
enige, die aanbood met mij te delen.
Alle anderen vraten het meteen op als
varkens!"
Het is het grootste compliment, dat ik
ooit gekregen heb. Ik zag hem later,
na de bevrijding, op zekere dag terug,
maar herkende hem niet, want hij had
zijn baard afgeschoren. "Ken je me
niet, schrijfduivel?" zei hij. "Ja, de
baard is weg. Nou, ik ben Brontgeest,
de Zeerover." En beiden lachten wij
hartelijk en klopten elkaar op de rug.
RIJKLOF VAN GOENS
Stort f 15,op giro 158225 en
U ontvangt een spekkoek van
ca. 500 gram, in speciale ver
pakking, franco thuis.
"KIMM", Joh. Verhulststraat 98,
Amsterdam-Z. Tel. 020 - 72 84 61
Wij staan op de Pasar Malam in
Amsterdam.
"ONDER DE COCOSPALM"
Al zijn gekke cartoons van de
laatste 3 jaren nu in een vrolijke
bundel
8,50 porto f 2,75
Boekhandel TONG TONG
De eerste 200 exemplaren zijn
gesigneerd.
13
