Electrisch rijst koken digheden nauwelijks meer sprake. Men werd eenvoudig door de storm mee gesleurd, gelukkig niet naar de kust, daar de storm nu uit het zuidwesten kwam. In de nacht van de 16e januari zag men het licht van de vuurtoren van Borkum. Hier werd gelukkig enige hulp geboden, zodat men onder nood- tuig op de 25e januari Helgoland kon bereiken, waar men eindelijk het anker liet vallen. Het is de eerste en enige maal in Backer Dirks' verhaal, dat van dit instrument sprake is. Enige weken is men daar bij Helgo land blijven liggen, in welke tijd nood masten werden opgericht en noodzei- len gehesen. Gelukkig had de romp zich goed gehouden. Van lekken was geen sprake. Ook werd nu van alle kanten gepoogd, om het ontredderde schip hulp te bieden, wat door de zware vorst en vele ijsschotsen maar gedeeltelijk slaagde. Nadat het tuig enigszins hersteld was, vernam men op de 21e februari, dat de Waterloo Helgoland's rede had kunnen verlaten en tot bij Terschelling genaderd was. Maar voortgestuwd door een gesta dige oostenwind en begeleid door ze ven vissersvaartuigen uit de Maas en nog twee sloepen, vermocht de drie dekker het Texelse gat niet te berei ken, doch voer door naar de Thames- monding, waar bij Sheerness (bekend uit de tocht naar Chatham), de schade volledig hersteld werd. Behalve wat verse victualie werd ook wat nieuw volk aan boord genomen, ter vervan ging van enige zieken en doden. Een stoomboot sleepte daarna het fiere vaartuig naar de rede van Duins, van waar het zijn machtige zeilen weer kon ontplooien om op 5 mei eindelijk de reis naar de Oost definitief te aan vaarden. Men kwam op 2 september 1827 te Semarang aan, waar de mee genomen troepen ontscheept werden. Een kostbare lading van 7000 balen koffie werd voor de Nederlandse Han- del-Maatschappij aan boord van het oorlogsschip genomen en de terugreis begonnen. Bij Onrust werden nog eni ge reparaties verricht; er kwamen ook nog 46 metalen stukken aan boord, zo mede een groot getal passagiers. Op 4 januari 1828 was de bodem terug in het vaderland, dat men nog geen jaar tevoren op zulk een stormachtige wijze had verlaten. U ziet, een reisje naar de Oost was een anderhalve eeuw geleden niet steeds een pleziertochtje, zeker geen toeristen "cuise". Het doet wel eigenaardig aan, dat deze linieschepen zo maar, alsof het de ge woonste zaak ter wereld was, als vracht- en passagiersschepen werden gebezigd. Dit zou thans niet meer ge beuren en het zou ook niet meer kun nen. Daarvoor zijn de huidige oorlogs monsters ter zee te uitsluitend ver nietigingsmachines. Stel je eens voor-, H. M. de Ruyter met 7000 balen koffie aan boord! Hoe is het verder met Z.M. linieschip de Waterloo gegaan? Op 1 juli vinden Een dezer dagen verschijnt het nieuwe boek van Lin Scholte "TAKDIRAN EN ANDERE VERHALEN" 15,90 - porto f 1,70 we in Backer Dirks het bericht, dat onze marine destijds negen liniesche pen telde, maar dat twee daarvan, de Waterloo en de Zeeland, onbruikbaar waren. Het trotse schip, dat zoveel doorstaan had, stond dus op het punt om afgedankt te worden, zodat het nauwelijks zijn zilveren jubileum had kunnen vieren. Het zware anker bleef intussen bewaard, werd mogelijker wijze door een ander vaartuig overge nomen. Aan dit anker bleef echter het verhaal verbonden der redding van zovele koloniale troepen, wier getal de spraakmakende gemeente tenslotte tot 1800 opschroefde. Daarom besloot de Minister van Marine in 1877 dit grote anker niet als oud ijzer te ver kopen aan een schroothandelaar, doch het met zijn 33 meter lange ketting zelfs niet in Den Helder of Willems oord te pronk te zetten, net zoals de mast van de kanonneerboot van de held Van Speyck, doch het toe te ver trouwen aan de oud-gedienden van Bronbeek, van wie sommigen wellicht hun leven aan dit anker te danken hadden. Zo kwam dit enorme scheepsanker in Gelderland's schone dreven terecht. Ofschoon het niet in Backer Dirks' boek met nadruk vermeld staat, mag men toch wel gerust aannemen, dat dit zichtbare teken der Hoop in de stormnacht van 15 op 16 januari 1827, toen de Wassenaer op het strand uit een geslagen werd, zijn menslievend werk uitmuntend heeft verricht. Ten slotte zal de lezer zich afvragen, wie er nu eigenlijk gelijk heeft gehad: de nuchtere commandant Van Daalen, die zoals menig marineman, niet van opsnijden hield en in zijn scheeps journaal slechts de nuchtere feiten no teerde, of de levendige volksfantasie, die aanknopende bij het anker, dit do de voorwerp doodverft als de redder uit duizend doden. Het lijkt mij toe, dat beide partijen gelijk hebben, de nuchterling èn de fantast. Het is maar, van welke kant men de zaak bekijkt. Koele nuchterheid en warm gevoel staan niet zo zeer tegenover elkaar, als dat zij. elkander aanvullen, terwijl zij toch over dezelfde gebeurtenissen spreken. Het is het verschil tussen een koel proces-verbaal der feiten èn een warmbloedige legende. In elk geval: mijn excuses aan de mi litaire Commandant van Bronbeek voor mijn betweterigheid I Veilig, makkelijk en tijdbesparend I Nooit meer aangebrande rijst. Rijst in de pan, knopje indrukken, klaar I U kunt uitgaan, andere dingen doen zolang als wilt. De rijst blijft, ook als ze gaar is, op temperatuur. NATIONAL RICE COOKER Inhoud 1 liter 112,50 Inhoud V/2 liter 122,50 Inhoud 1,8 liter f 132,50 Inhoud 2,8 liter f 200, Inhoud 3,6 liter 225, Verzendkosten f 7,f 8, Abonnee's Tong-Tong 3 termijnen mogelijk. Tong-Tong B.V. - Prins Mauritslaan 36 - Den Haag - Giro 6685 8

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1977 | | pagina 8