KIMM Indische spekkoek
voor de nodige aanmoedigingen maar
ook voor de nodige versterkingen van
de inwendige mens zorgden in de
vorm van lemper, loempia, kuwe talam
of ik weet niet wat voor andere lekker
nijen.
Voorts werd door iedere deelnemer
aan deze veteranencompetitie een be
paalde contributie betaald, waarvan
men de nodige limonade en een enor
me hoeveelheid vatbier kocht ter la
ving van de moegestreden gladiatoren
en hunne dames.
De leeftijdsnorm om mee te mogen
doen was, dat men dertig jaar moest
zijn geweest om in aanmerking te kun
nen komen voor "Jago Kapuk Sura
baya". Helaas, de politieke tegenstel
lingen verscherpten zich en ultimo
1957 was de algehele uittocht van Ne
derlanders uit Indonesia al in volle
gang.
Na het overlijden van onze secretaris
de Hr. Fred van der Hoeven, bekoelde
de animo voor het veteranenvoetbal
aanmerkelijk en toen enige maanden
later, in Maart 1958, de laatsten van
de Nederlandse werknemers, ook het
land moesten verlaten, hebben onze
Indonesische collegae deze veteranen-
voetbalwedstrijden nog een tijdje
voortgezet totdat het geheel een ge
ruisloos, maar toch eervol einde vond.
De naam "Jago-Kapuk" is gevonden
door een van de Indonesische voetbal
veteranen, het wilde zoveel zeggen
als-, "ieder van ons zag zichzeff nog
als een mannetjesputter, een haantje
de voorste, maar de praktijk wees an
ders uit, we waren geen jago jago
kluruk, jago jejangkar, maar reeds
stramme, gezette en op leeftijd zijnde
jago's: jago jago kapuk".
Toch, ondanks alles een erenaam,
daarom deze ode aan de strijders op
het groene voetbalveld, die na elke
solo of voorzet weer op peil gebracht
moesten worden met een hapje lem
per en een slokje ijstheeof vatbier.
Hulde vooral voor de wijze waarop wij
toen ondanks de uiterst moeilijke le
vensomstandigheden de onderlinge
verstandhouding en wederzijdse sym
pathie tussen de autochtone bevol
kingsgroepen en de buitenlandse
werknemers in stand hebben gehou
den en zelfs verbeterd.
Wij gingen toen met weemoed, maar
niet met een verbitterd gemoed weg
van Indonesia, in de wetenschap, dat
wij in dat mooie land ontelbare vrien
den achterlieten
W. E. GRASHUIS
Stort 15,op giro 158225 en
U ontvangt een spekkoek van
ca. 500 gram, in speciale ver
pakking, franco thuis.
"KIMM", Joh. Verhulststraat 98,
Amsterdam-Z. Tel. 020- 72 84 61
OPLOSSING VAN DE VRAAG BIJ DE
FOTO (pag. 12)
Het antwoord op de vraag bij de foto
van Pasar Tjoeroeg op pagina 12 luidt:
de verkopers op de foto verkopen
goela arèn.
Het meest te vrezen ongeloof is het
ongeloof in uzelf.
Carlyle
Inflatie betekent armoedig leven met
een inkomen waarvan je tien jaar ge
leden niet eens durfde dromen.
William Sadgarden
BOROBUDUR
TENTOONSTELLING
In het Rijksmuseum te Amster
dam (Stadhouderskade 42) werd
op 20 april jl. de tentoonstelling
"Borobudur-Kunst en religie in
het oude Java" geopend.
Deze belangwekkende expositie,
waar beelden en beeldhouw
werkpanelen van dit Boeddhis
tische heiligdom te bezichtigen
zijn, loopt t/m 3 juli 1977. De
openingstijden zijn: maandag t/m
zaterdag 10-17 uur, zondags 13-
17 uur.
INKTVIS (I)
U weet toch nog (na die uitvoerige
discussie in TT) wat een goerita (go-
rita, gurita) is? Weet u hoe ze een
inktvis ook wel noemen op Pasar Ikan?
Juist: ikan goerita.
INKTVIS (II)
Je staat altijd weer verbaasd over de
vindingrijkheid van de Aziaten op het
gebied van eten, drinken, snoepen.
Wat men daar uit natuurlijke grond
stoffen, plantaardig zowel dierlijk weet
te bereiden, kan nooit te boek worden
gesteld. Wat er b.v. aan snoeperijen
te vinden is, en wat er nog dagelijks
uitgevonden wordt, bewijst dat de
menselijke geest daar nog lang niet
blasé en uitgeblust is. Het is juist de
kleine man (vrouw) die, vaak gedwon
gen door materiële tekorten, grijpt
naar eenvoudige, voor de handliggen
de weinig kostende grondstoffen. Het
is zijn aangeboren beschaving en
smaak die tot sublieme vondsten leidt.
Omdat we natuurlijk Indonesië het
best kennen, denken we alleen aan die
duizenden zaligheden die we in dit
land kennen. Van China b.v. weten we
praktisch niets. Zo kreeg ik kort ge
leden een zakje uit Kowloon, met een
inhoud die op het eerste gezicht leek
op gedroogde "djoehi". Inktvis dus, u
kent die wel uit Indonesië. Maar de
naam "Chewing Gum of the Orientals"
vertelde meer. Het was inderdaad ge
droogde inktvis, maar zo geprepareerd
dat je er stukjes van kon afscheuren
en als kauwgum kon kauwen. Zoetig-
zout net als djoehi, maar al kauwende
wordt de massa taaier en elastischer.
Je kunt er uren op kauwen, net als op
kauwgum.
U hoeft er niet van te houden, maar
denkt u eens aan arbeiders, die graag
wat te doen willen hebben onder het
werk en inplaats van kauwgum met
een kunstmatig smaakje, soms niet
eens lekker, iets voedzaams krijgen
waar ze wél van houden. En er is geen
fabriekswerk bij te pas gekomen. Al
leen voor het bedrukte zakje.
Piekeren jongens, hersentjes gebrui
ken!
INKTVIS (III)
Wat de Amerikanen met inktvis doen?
Ze maken er eentje na, heel groot,
van rubber, met een verborgen mecha
niek, zodat het beest heel gevaarlijk
met z'n grijparmen kan doen. Ze
schrijven een fantastisch, griezelig
verhaal en maken van alles een dure
film. Verdienen er millioenen mee. Ook
in Sjanghai en Kowloon en Singapore.
En duizenden mensen kijken naar
"Tentacles", gespannen kauwend op
hun stukje inktvis-kauwgum |_.D.
HET LEVEN IN
NEDERLANDSCH INDIË
door Bas Veth
Een boek dat in 1900 verscheen en
dat de Indische gemoederen van zijn
tijd aan het borrelen en koken heeft
gebracht. Thans weer herdrukt bij de
uitgeverij Thomas Eras, voorzien
van een inleiding door Rob Nieuwen-
huys.
In zijn boek tekent hij een caricatuur
van het toenmalige Indië en de In
dischman, die al naar de aard van
de lezer, zijn felle verontwaardiging
of lachlust opwekt. Verkrijgbaar bij:
BOEKHANDEL TONG TONG
17,90, porto ƒ4,-.
RECHTSTREEKS VANAF AMSTERDAM NAAR JAKARTA/MEDAN
RETOUR V.A1.750,—
TICKETS 1 JAAR GELDIG.
Inlichtingen bij: ORIENT TRAVEL B.V.
Singel 512 - Amsterdam - Tel. 020-23 74 84 (4 lijnen) - Telex 15275
33
