WEERZIEN MET SUMATRA
Reisgidsen voor Indonesië
Gewoon met ons tweetjes zonder te
veel voorbereidingen dan alleen vlieg
tickets, prikken en bagage, arriveer
den mijn man en ik 13 juli jl. te Padang.
Ik zou met U allen het gevoel willen
delen, dat door je heen gaat als je
voet zet op je geboortegrond! De vol
gende dag vertrokken we per bus naar
Sawah-Lunto, mijn stadje waar ik ge
boren ben en dat ik sihds mijn 12e jaar
nooit meer terug had gezien! Verge
zeld van mijn herinneringen, een foto
grafisch geheugen én de naam van
iemand waarmee .mijn vader jarenlang
op het Umbilinkantoor had samenge
werkt. Hij heette Jamaludin, hopelijk
was hij nog in leven?
Doordat ik prompt het pasar-maleis
weer sprak wist het dorp via de sopir
al gauw wat deze twee blanda's hier
kwamen doen. Zo verschenen opeens
twee mannen: de een vertelde dat hij
zich mijn vader heel goed herinnerde,
de andere, een jongere man vertelde
dat hij de zoon van de door ons ge
zochte man was. Met tranen in zijn
ogen vertelde hij dat zijn vader twee
jaar geleden was overleden. Na deze
emoties verwerkt te hebben, bood hij
aan ons te begeleiden. Gevolgd
door nieuwsgierigen verlieten wij de
busterminal. Nieuw was de moskee bij
de pasar voor mij. De oude pasar werd
gesloopt, er komt een overdekte - ver
telde Alex Jamal.
Als in een droom liep ik verder de
straat met de toko's door, rechtsaf
langs het hotel waar destijds van Ee
baas was, langs de Kath. kerk, links
de straat waar ons huis moest staan
achter de school. Ja hoor, alles stond
er nog net zo! Leek het niet wat klei
ner? Gauw langs de bijgebouwen naar
de kali achter ons huis. "Precies hier-
De prachtige klokketoren "Jam Gadang" in
Bukit Tinggi (Fort de Koek), een gift van
het Nederlandse Gouvernement.
tegenover woon ik" zei Alex mij ver
baasd aankijkend dat ik zo goed de
weg wist! Terwijl wij nog wat stonden
te kijken vertelde hij dat hij behalve
politieman ook nog verpleger was. Als
we omkijken, staat de hele schooljeugd
in "onze tuin", met giechelende
nieuwsgierige smoeltjes. Terug langs
ons huis dat er ietwat verwaarloosd
uitzag omdat het al een tijdje leeg
stond en waar ze sinds een paar da
gen een amateurzender geplaatst had
den. Nu over het schoolplein, waarvan
ik nu nog een foto met de 6e klas heb.
Enkele namen weet ik nog wel: F.
Wink, Tong Liem ...juf. Haagsma...
Toen langs de soos waar menige bor
rel werd gedronken... vanuit de slokan
keken wij altijd wie er na een feestje
dronken naar huis ging. Over de brug
naar het plein waar het Umbilinkantoor
natuurlijk nog steeds stond. Het plein
was meer begroeid, keurig onderhou
den. Het kantoor wit met zijn rode
golfijzeren dak, stond er nog net zo
met zijn toren die tenslotte tijd en
Kantoor van de Umbilin mijnen in
Sawah Lunto
aardbeving getrotseerd heeft. Voor de
ingang nu was een poortje met een
dakje in Minangkabau stijl.
Een automatisch opengaande deur ver
schafte ons toegang; nadat wij een
pasje ingevuld hadden en ik nog even
papa's kamer had gezien, werden we
door de huidige directeur ontvangen.
Hij was zeer verrast te horen wat wij
daar kwamen doen en bood ons
prompt vervoer naar en onderdak in
hun guesthouse aan. Weer straalde
ons de charme en gastvrijheid tege
moet! In het gezelschap van een paar
stagelopende studenten gingen we
richting zeefhuis.
Terwijl ik daar liep schoten weer na
men binnen: o.a. van de fam. Wijgers-
gangs, hun huis zag er nog prachtig
uit, evenals de andere huizen. Toen
gingen we naar "boven", langs de
vroegere gevangenis, nu politiekampe-
ment naar Durian. In het voormalige
huis van Slikker was de Umbilinmess
gevestigd, daar genoten we van een
zalige rijsttafel. Nog net voor zonson
dergang konden we de ingang van de
mijn bezichtigen, waar we ook nog van
een prachtig uitzicht genoten. Op dat
moment vroeg ik me af, waar Holland
ook weer lag en ik voelde dezelfde
Op het eiland Samosir, waar in 1949 nog
niets te vinden was, staan nu prachtige
bungalows in Batak-stijl.
trots als voorheen: het voorrecht om
in zo'n uniek plaatsje op zo'n prachtig
eiland geboren te zijn!
Op onze verdere omzwervingen langs
Singkarak, Bukittinggi, Maninjau, de
bustocht van Bukittinggi naar Danau
Tobah, overal genoten we van de wilde
schoonheid van de utan en de open
glimlach van een gezond en tevreden
volk. Ik hoop dat het toerisme dat met
rust laat. Sumatra zou geholpen zijn
met een juist gerichte ontwikkelings
hulp!
WILLY HOGERS-WYTHOFF
Guide to Bali (Eng.)
Een schitterend geillustreerde en uit
gebreide gids, speciaal voor Bali. Een
boek op zichzelf 25,porto f 4,
Guide to Indonesia/Thailand/Singapore
(Eng.) Illustraties, kaarten, etc.
19,50, porto 4,
Papineau's Guide to Asean Lands
(Eng.) Indonesia - Malaysia - Philippi
nes - Singapore - Thailand. Rijk geïl
lustreerd, alle informaties over hotels,
bezienswaardigheden etc.
16,25, porto 4,
Reisgids voor Indonesië (van Goor)
Handig, klein en in het Nederlands
4,95, porto f 1,70
Op reis naar Indonesië, Dominicus
(Ned.) Voor hen die Indonesië nog niet
kennen. 17,50, porto f 4,
Van Goors taalgids (Indonesisch op
reis) De allerbelangrijkste woorden en
zinnetjes in de Bahasa. Voor een op-
frissertje in het vliegtuig.
f 7,25, porto 1,70
8
