Bungalow, villa of appartement aan de
Spaanse sinaasappel- en citroenkust
Denia-Groep?
de Denia-Groep
de Denia-Groep
De Denia-Groep
45 pagina's dikke kleurenbrochure
zich intussen naar Hotel "Marcks" be
geven, een gezellig en wat eenvoudi
ger dan het Diëng Hotel opgetrokken
hotel, dat fijn meezwiepte met de door
de aardbeving veroorzaakte schokken.
Het zat natuurlijk al heel gauw prop
vol, maar omdat we er snel bij waren
geweest hadden we er nog een kamer
kunnen krijgen.
De scholen werden tot nader orde ge
sloten, de winkels bleven open voor
zover ze dat konden, maar de aanvoer
van allerlei levensmiddelen e.d. die uit
de desa's moest komen stagneerde
wel wat. Toch zag de leiding van Hotel
Marcks nog kans ons natje en droogje
te verzorgen, o.a. de beroemde Zon
dagse nasi goreng aan het onbijt! Vrij
wel de ganse Nederlandse gemeen
schap was nu in Hotel Marcks vere
nigd. Aan alle huizen was wel wèt,
maar onze "Villa Aurora" waarvan de
naam in het puin van de voorgevel
verborgen lag was wel een van de
meest bezienswaardige. Het was dan
ook niet voor niets, dat ons huis - of
wat er van over was - later in het
tijdschrift "Het Leven" een mooi plaat
je heeft gekregen, hetgeen wij kinderen
natuurlijk bijzonder geslaagd vonden.
Mijn vader trachtte wel met behulp
van onze trouwe hulpen e.e.a. binnen
zo te verzetten dat de regen niet alles
zou bederven. Het was echter beslist
gevaarlijk te vertoeven in een huis
dat zo geleden had: bij elke nieuwe
schok was er kans dat de hele boel
in elkaar zou storten. Mama was er
dus erg tegen. Het resultaat wat dat
onze vader ons met z'n allen in de
oude "Porret" naar Bandjarnegara
bracht, dat vrijwel vrij was gebleven
van de aardbeving. Daar zaten we dus
met een haastig bijeengeraapt hoopje
kleren en natuurlijk bleek alras dat we
de belangrijkste dingen vergeten had
den. Gelukkig waren er gedienstige
geesten, die na een telefoontje wel
het nodige kwamen brengen of aan
ons lenen.
Tenslotte waren we toch vrij gauw
weer terug in het "rampgebied" omdat
we allen zo gesmeekt hadden om naar
Wonosobo terug te mogen keren,
vooral ook omdat we allen bij mijn
vader wilden zijn. Er bleken mensen
te zijn, die nu al praatjes rondstrooi
den, die niet geverifieerd waren; uit
zenuwachtigheid en angst gebeurt dat
in zulke omstandigheden blijkbaar.
Men zei bijv. dat het Méndjérmeer
(als ik me goed herinner op de weg
naar het Diëngplateau) buiten zijn oe
vers was getreden. Dank zij de betere
informatie van onze Controleur, die
vaak samen met de Regent en Patih
op tournée ging, bleek dat het niet
waar was. Jammer genoeg hadden ze
wel geconstateerd dat zeer velen van
de bevolking grote schade hadden ge
leden en ellende hadden ondervonden
in de hoger gelegen desa's, waar
sommige kali's herschapen in modder
stromen zich een weg trachtten te
banen dwars door desa's en huizen
heen. En de oudjes die hun hele leven
in die desa's gesleten hadden waren
haast niet te bewegen er weg te gaan,
hetgeen helaas wel eens ongelukken
tot gevolg had. Vreselijk vonden wij
kinderen dat, en 's avonds na het eten
op de veilige stoep van het Hotel ge
zeten, wisselden we met zachte stem
onze zielige verhalen uit. Om die tijd
zat "tout Wonosobo" op de voorgale-
rijtjes van het Hotel, deuren wijd open
en gebarricadeerd met grote keien,
om dichtklappen en hermetische slui
ting door ontwrichting - de kleintjes
lagen er te slapen - te voorkomen. De
lampu templek's in een hoekje op de
grond als enige verlichting, (de kous
jes" van onze gaslampen-onder-druk
hadden het allang opgegeven!) En
vreemd, waar anders het gezellige ge-
sjirp van de djangkriks, het geblaf van
een hond of de roep van een late
vogel in de korte schemering getuigde
van een vredig bestaan, was 't nu
dóódstil. Gelukkig probeerde onze
Controleur de Hr. de Klerk, alhoewel
hij over dag een enorme hoeveelheid
werk verzette, met z'n prettige goed
lachsheid en gevoel voor humor de
moed erin te houden. Hij had op een
gegeven moment op de treeplank van
z'n auto (ja, die zaten er nog aan, toen)
een grote stopfles boerejongens staan
en daagde iedereen uit bij gevoelens
van depressie daar het e.e.a. van tot
zich te nemen. En toen bij de eerst
volgende schok de fles bijna een duik
nam, was hij er zeer snel bij om het
heerlijk nat te redden van "z'n kwispel
staartende auto".
Deze toestand bleef eigenlijk maanden
bestaan; een leger pers-mensen had
zich verzameld in ons lieflijke koele
bergdorp en we waren blij toen ze na
verloop van tijd weer verdwenen, ook
al, omdat zulks betekende, dat het
grootste gevaar geacht werd voorbij
te zijn.
Nog lang bleven de schokken en schok
jes voelen, maar het schoolwerk was
weer hervat d.w.z. in een ijlings in el
kaar getimmerde loods van atap; men
begon met herstelwerkzaamheden, en
onze familie had een tijdelijke woning
aangeboden gekregen in de rechter
vleugel van de "Soos", die met lange
groene gordijnen was afgestoten van
de rest. Dit tot groot vermaak van ons
drietjes, die op deze manier allerlei
mooie woorden en uitdrukkingen over
namen van de heren-biljarters en de
genen die bij een gezellige borrel of
bier een babbeltje hielden en volko
men vergaten dat achter die gordijnen
enige kleine potjes met héél grote
oren zaten.
Tenslotte konden we in het huis van
goede vrienden, die met verlof vertrok
ken naar Holland trekken en langzaam
aan kwam het gewone rustige leven
weer op gang. Een griezelige maar op
windende periode in ons leven raakte
geleidelijk op de achtergrond.
H. VAN NIENEN-LUITING
Betere en één uitgebreide solide informatie
maar dan ook van A tot Z, verstrekt U
Pr. Hendrikkade 20-21, Amsterdam. Telefoon
020- 24 41 25 25 85 73, Gebouw Mercurius, telex 14525
Vraag per omgaande onze
vergelijk dan, en nu alvast een handdruk van uw
serieuze partner aan de Costa Blanca:
biedt U een SPECIALE ZATERDAG
EN ZONDAGSERVICE
van 10-14 uur. Pak nu de telefoon of schrijf!
27
