I
BIJ DE VOORPLAAT
Töin
Mensenzorg om dierenleed
PASAR BURUNG
(Foto: Rogier)
We hebben in Europa net Werelddierendag achter de rug. En in de "beschaafde
wereld" hebben Fikkie en Minetje dan een extra lekker happie in de vreetbak
gehad Hebben een extra blokje om mogen lopen met baas of bazin en vanwege
deze uitermate belangrijke dag misschien zomaar hun "alles" op het trottoir
mogen deponeren en niet in hun speciale parkeerplaatsKortom, ze zijn
eens extra verwend.
Maar in het Verre Oosten, waar 99%
van de inwoners niet eens aan een
eigen verjaardag doet en in het alge
meen de baas zelf niet eens genoeg
te eten heeft, kent men Werelddieren
dag natuurlijk niet. En mogen de
beestjes al blij zijn als ze toevallig op
die dag eens minder slaag hebben
gehad.
Zoals U weet zit ik graag in de Vor
stenlanden. En ik heb gemerkt dat
men daar over het algemeen meer
houdt en meer VAN dieren houdt dan
ik tot zover op Java gezien heb. Maar
dat komt, dacht ik, ook door hun ge
loof, de zg. "Islam rilèk" relaxed
zoals ik eens een Jogyanees hoorde
zeggen I)
Die is veel minder streng als die van
de rest van Indonesia, nog steeds ver
mengd met eigen oude geloven. Maar
over het algemeen is de Jogyanees
eigenlijk in alles veel meer relaxed
Heeft daardoor ook meer zin (en tijd?!)
om wat aan huisdieren te doen. Voor
al aan het houden van vogels. En dan
is de perkutut natuurlijk nog steeds
nommer satu. Haast iedereen heeft er
wel minstens één exemplaar. De soor
ten voedsel, obatjes en dergelijke om
het diertje maar mooier en vooral lan
ger te laten koeren zijn haast niet te
tellen PLUS dat elke ware liefhebber
natuurlijk ook nog zijn eigen receptjes,
kombinaties en geheimen heeft!
Afgelopen maand mei zijn in Semarang
nog de nationale tekukurkoer
koer-wedstrijden gehouden. Goe
de zangers zijn hun gewicht in goud
waard heb ik horen vertellen, maar de
winnaar van zo'n festival is tuurlijk
zelfs voor geen platina te koop, dat
begrijpt U wel!
Eén van de meest schilderachtige vo
gel-pasars is voor mij nog steeds die
van Jogya. (Die van Jakarta is tegen
woordig erg saai. Ongeveer twee jaar
geleden verhuisd van het oude Senen
naar een keurig gebouw-met-veel-be-
ton waar elke verkoper zijn nette hok-
kie heeft in keurige rijen. Heel saai!)
Neeneen, dan die van Jogya. Met zi n
gammele gebouwtjes. En die grote bin
nenplaats met kleine grillig gevormde
waroe-boompjes. Die tegelijkerti cl
zeer dekoratief dienst doen als "kap
stok" waar werkelijk tientallen kooi
tjes aan opgehangen zijn. Elke keer
als ik er kom denk ik weer: Verdorie,
de volgende keer moet ik tóch echt
eens papier en inkt meeslepen om wat
schetsen te makenen elke keer
vergeet ik het en knip er alleen een
plaatje van!
Maar één van die rare dingen van
Jogya is bijv, het grote "tekort' aan
katten. Op de één of andere manier
schijnen ze zich daar bar slecht te
vermenigvuldigen. En daardoor is de
Jogyaase vogelpasar misschien wel de
enige van Java waar je ock een
enorm aantal katten in kooitjes te
koop zit. Van zeer fraai (maar toch nog
zeer duidelijk van "gemengde bloede")
tot doodgewoon kampong-kat-met-
knopstaart. Maar bij allemaal geldt
wel: Hoe jonger hoe duurder, en va
riëren de prijzen van 300 tot 3000 ru-
piah.
Eigenlijk wel een fraai en vredig ge
zicht zo: vogel en poes in kooi. En
hoewel ze toch streng gescheiden zit
ten best wel passend bij Dierendag!
ROGIER
ONAFH. IND. TIJDSCHR. - 22e JAARG. No. 6
Opgericht en geleid door
TJALIE ROBINSON (1911 - 1974)
Pr. Mauritsl. 36, Den Haag - Telegramadres: Tong
Tong Den Haag - Tel. 070 - 54 55 00/54 55 01 - Post
giro 6685 of A.B.N. Den Haag Rek. No. 51.56.15.730.
Uitgave: Publ. en Handel Mij Tong Tong B.V.
Directie: L. Ducelle
Administratie: Th. M. A. Scheulderman
Redactie: J. H. Ritman, L. Ducelle.
Eindredactie en opmaak:
Ch. J. A. Manders, L. M. Boon.
Vaste medewerkers: Dr. H. J. de Graaf, Rogier,
Poirrié, Mevr. Marsman, G. H. Bartman.
Verschijnt de 1ste en de 15e van iedere maand.
Prijs per nummer 2,35. Abt. Nederl. (en E.E.G.-
landen behalve Engeland) kwart, f 12,50; halfj.
f 25,—; jaar f 48,50. Abt. Europa: jaar 48,50.
Buiten Europa: jaar f 56,50.
LUCHTPOST:
Abt. (per jaur en per luchtpost); Australië en
Nw. Zeeland f 96,50; Indonesië f 80,50; Z.-Afrika
en Z.-Amerika 80,50; Canada en Ver. Staten
f 68,50; Maleisië. Singapore en India f 80,50;
Suriname en Antillen f 68,50.
ZOEKT OP BASIS VAN DE NUTTIGE ERVARIN
GEN IN DE GORDEL VAN SMARAGD NIEUWE
INTERESSEN IN NEDERLAND TE WEKKEN VOOR
DE TROPENGORDEL.
ALLE ABONNEMENTSGELDEN ZIJN BIJ
VOORUITBETALING VERSCHULDIGD
ADVERTENTIES KUNNEN ZONDER OPGAAF VAN
REDENEN GEWEIGERD WORDEN
Directie en redactie behouden zich het recht voor
om grondige redenen aanvragen voor abonnemen
ten te weigeren, of deze te beeindigen. Hierover
zal de betrokkene altijd van te voren in kennis
worden gesteld.
De redactie behoudt zich het recht voor copy te
weigeren dan wel te bekorten of te wijzigen met
toestemming van de inzender. Over genomen be
slissingen zal niet in details worden gecorrespon
deerd.
Het correspondentie- en betalingsadres voor Ame
rika is Mrs. R. Cohen-Top, 13740 Avion Drive, La
Mirada, California 90638.
Gezien de nog steeds toenemende animo
van mensen om elkaar op de meest afgrij
selijke manieren te doden, mishandelen of
geestelijk te kwellen, heb ik er een zeer
hard hoofd in dat in de toekomst de dieren
er beter van af zullen komen. Als men zijn
medemens nauwelijks respecteert, waarom
een dier ontzien?
Er is toch niet veel veranderd ondanks
honderden acties, verenigingen, bonden,
fondsen. Wat moeten die idealisten, de
mensen die door het vuur zouden willen
gaan om de natuur te hulp te komen, als
de grote massa niet doordrongen raakt van
zijn eigen onmenselijkheid?
Schreeuwende protesten tegen het dood
knuppelen van zeehonden, maar hier knup
pelen ze "voor de lol", dus niet eens om
het profijt van het velletje, bijeengejaagde
konijnen dood (Brabant). Het vermoorden,
mishandelen, martelen van dieren is de
mens altijd eigen geweest en met het lager
zinken van de mentaliteit (het stijgen van
de "beschaving") zal dit euvel toenemen.
Daar kan geen strijder en strijdster voor
het onrecht tegenop. Een gironummer richt
niets uit. Stokslagen en een knuppel mis
schien wel. Maar dan als wettelijke straf
maatregel. Het enige wat in deze maat
schappij "beschaafder" wordt zijn de straf
fen, of men nu een Turk of een dier in de
gracht gooit.
De wet op de import-beperking van be
paalde diersoorten, zal alleen tot gevolg
hebben dat die verboden diersoorten duur
der zullen worden. En omdat duur hoort bij
onze absurd hoge levensstandaard zal er
door de grootste plebejers doorgegaan
worden met verkopen van tropische vogels
en reptielen. Een effectieve straf, waarvan
de kosten op de persoon zelf zouden kun
nen worden verhaald: de jungle van Bra
zilië insturen, ongewapend en alleen. En
dan zelf de diertjes vangen mijnheer, zo
veel als u wilt.
En wat doen we met de krant die een pa
gina besteedt aan het tragische zeehonden
leed, maar dan wel elders een advertentie
heeft van een bonthandel die astrakanlam
en blauwe vos aanprijst. Voor gefokte dier
soorten gelden geen wetten van leven en
dood, alleen de wet van hebzucht en ijdel-
heid. Geen noodzaak om bont te dragen,
maar een misselijkmakende ijdelheid. Met
misschien alleen dat ene trekje van zelf
kennis als vergoeilijking: "Met de vacht
van een dier ziet men misschien mijn
menselijke leegheid niet." Vraag ik me nog
af: waarom mag geschoten worden op een
dier dat zijn eigen vacht draagt en kan een
vrouw met een dierenvacht vrij rond lopen
zonder onder schot genomen te worden?
Wij walgen van de bio- industrie. Van leg-
2
