- een oplossing
Voor al uw reizen naar INDONESIË
Zl "ROUVEEN"
af, nu eens met een scherpe bocht
naar links, dan weer met een zwierige
zwaai naar rechts door de donkerte
wist te laveren. Even safe rolden we
door de slecht verlichte, drukke stra
ten van Semarang.
Omstreeks half 12 arriveerden we in
de eerste pleisterplaats in de buurt
van Pekalongan.
Zo'n pleisterplaats is 'n interessant en
gezellig gedoetje. Stel je voor een
groot vierkant terrein waar langs drie
zijden gebouwen: eethuizen, toko's
warongs. In de nacht wordt alles met
felle lampen verlicht. Bussen rijden
aan en af. Die arriveert wordt via een
loudspeaker verwelkomd met een
"Selamat datangl"; die vertrekt wordt
een "Selamat jalan" toegewenst. De
chauffeurs hebben gelegenheid wat uit
te rusten en krijgen een gratis maal
tijd. Voor de passagiers zijn er ook
geneugten. In het eenvoudige Indone
sische eethuis (restaurant is een beet
je grootse benaming ervoor, ofschoon
het toch met die titel versierd is) kun
je een heel fatsoenlijk etentje krijgen
voor een redelijke prijs. In de toko's
en stalletjes kun je mooie batik en
kleurige synthetische textielstoffen
kopen, maar voor toeristen-priis. Ver
der nog allerhande waar en snuisterij
en: overhemden, ondergoed, schoe
nen, sloffen, pajongs, gouden en na-
maak-gouden sieraden, kettinkjes,
broches, ringen met valse edelstenen,
odeuren, tandpasta, tandenborstels,
speelgoed, enz., enz. Vrouwen en
kleine jongens bieden je nog desa-
tractaties aan, griezelig van voorko
men, nog griezeliger van inhoud. Na
tuurlijk ook verschillende soorten fruit,
als djeroeks, pisangs, e.a. vruchten.
Dat alles schept rondom een tiental
bussen een genoeglijke sfeer in het
licht van de lampen.
Stijf van het roerloze zitten wilde ik
er natuurlijk even uit. Maar dat ver
eiste moed en doorzettingsvermogen.
Over talloze benen, zakken, pakken,
krandjangs, dringend door een com
pacte massa van zittende en staande
mensen, lukte het mij het portier te
bereiken en terecht te komen tussen
de krioelende menigte van het par
keerterrein. Na aldus energiek alle
moeilijkheden te hebben genomen,
strompelde ik het restaurant binnen.
Het eerste en enige wat ik nodig
had, was een groot glas koffie "toe
broek". Dat liet ik neerzetten op een
tafeltje waar ik bij op en neer bleef
drentelen om niet alleen te wéten,
maar proef-ondervindelijk vast te stel
len, dat ik nog benen had.
Na een goed half uur was 't weer
instappen; met klauteren en klimmen
over bovengenoemde obstakels nam
ik mijn oorspronkelijke houding weer
aan, totdat we voor een tweede
keer pleisterden in de omgeving Ci-
rebon. Een beschrijving ervan is
overbodig, want het is een zuivere
copie van de eerste verpozing.
Daarna ging het in 't gebruikelijke
tempo richting Jakarta. Om half vijf
Krupuk (Foto Wahjudi)
arriveerden we op het busstation in
Z.O.-Jakarta. "Ziezo, dacht ik, om 6
uur zullen we gemakkelijk in Tange
rang kunnen zijn". Daarbij hoopte ik
ook, dat er een aantal passagiers zou
uitstappen, waardoor wat ruimte zou
worden geschapen. En inderdaad, een
grote groep stapte uit, maar o jé, er
kwamen meer binnen dan eruit gingen
Wat ik voor onmogelijk had gehouden,
bleek tóch te kunnen!
Na niet te lange tijd gingen we weer
verder, maar met een kleine verras
sing: in Kebayoran Baru, Jakarta-Zuid,
bleven we op een afgelegen plekje om
onbekende reden staan, meer dan een
uur. "Geduld", verzuchtte ik, "aan al
les komt een eind." Toen we tenslotte
vertrokken, was 't alweer dag gewor
den, zodat we langs de stille wegen
van de vroege ochtend in ongehin
derd tempo het laatste traject afleg
den. N. BRANTJES, S. J.
lil!!iiiiMii::in:i'i'!
Dat is wel een raar opschrift voor een
artikel in "Tong-Tong", maar leest U
maar. verder.
Kort geleden zag ik op de Televisie
een film van Java over de erosie op
verschillende plaatsen. Ik dacht aan
boekweit en waarom?
Als leraar was ik o.a. belast met de
praktische lessen van de Cultuur
school in Soekaboemi, maar dit is al
vijftig jaar geleden, zelfs ruim vijftig
jaar. Ik kwam in bezit van een zakje
boekweit, dat op een stukje van de
tuin werd uitgezaaid. Het was onge
looflijk hoe goed het gewas het daar
deed, na drie maanden kon geoogst
worden. En - werkelijk - een rijke
oogst van het kleine stukje grond.
Ik heb toen getracht belangstelling te
krijgen voor dit gewas bij de bevol
king, maar dat liep op niets uit.
Rijst had de belangstelling en geen
onbekend ander gewas. Nu, door de
bedroevende erosie zal dat misschien
anders liggen, een sawah is voor de
teelt niet nodig, minder goede grond
is voor de teelt van boekweit voldoen
de. Ik vermoed dat er tegenwoordig
zeker belangstelling voor bestaat. Het
gaat er nu om: hoe bereiken we de
bevolking? Hoe wekken we de be
langstelling op, en voldoende mede
werking om proeven met dit gewas te
nemen. Hoe leert men de bevolking
boekweit in het dagelijkse menu op
te nemen (boekweit-pap, boekweit-
pannekoek, boekweit-grutjes enz).
Maar dit is "nommer doewa" zouden
we vroeger gezegd hebben. Ook de
bewerking na het oogsten moet mo
gelijk praktisch bekeken worden. Vijf-
tiq jaar geleden kreeg ik van de Land
bouwschool te Wapeningen alle me
thodes om het meel te verkrijgen op
eenvoudige wijze. Die gegevens zijn
echter zoekgeraakt.
Ik hoop tenslotte, dat dit artikel door
de een of andere instantie gelezen
wordt en dat via Tong-Tong dit land
bouwgewas in de toekomst in de tro
pische gewassen kan worden opqe-
nomen. G. OVERDIJKINK
Noot redactie.
Ongetwijfeld zullen landbouwdeskun
digen, ook in het kader van verbete
ring van volksvoeding (World Food
Organization) en/of de organisaties
die zich bezighouden met het opvoe
ren van agrarische mogelijkheden in
landen die hun "onderontwikkeling" te
boven moeten komen, zich met boek
weit en andere granen hebben bezig
gehouden. Voor wie aanvullende in
formaties kan geven, of meer weet
over bepaalde projecten, voornamelijk
in Indonesië, ons blad heeft daar gaar
ne plaatsruimte voor.
o.a. 3 weken volledig verzorgd vanaff 2.800,
en 20 dagen rondreis JAVA/BALI voorf 3.715,
van 10 t/m 29 juli 1978.
EERST SPAREN Op uw reisspaarrekening vergoeden wij 7y2 rente.
Uitvoerige informatie over de reizen en spaarrekening verkrijgbaar
bij de
Antwoord nr. 40, ROUVEEN (postzegel niet nodig), of telefonisch
05226-441. U ontvangt tevens onze prachtige kleurenfolder.
9
