3^erótgedackü GOEDE SOBATS, TROUWE ABONNEES, NIEUWE ABONNEES, r KRUISENDE WEGEN Hoe grillig kruisen soms de wegen Waarlangs wij door het leven gaan, Wij komen er elkander tegen En blijven soms een wijle staan En pozen aan de wegkant even, Dan volgt weer elk de eigen baan. Maar aan de laatste halt gekomen Wanneer de reize is volbracht, Gaan wij nog vaak in onze dromen De weg terug, en onverwacht Gaan wij nog eens de oude baan Waar wij in een geliefd verleden Een eindweegs mochten samengaan. Zo maar wat beelden en herinneringen Wat bont dooreen als prenten aan de wand. Straks weer vervluchtigd, maar wij gingen Even terug naar Zonneland. Zo wordt Herinnering tot Herbeleven Van wat ons eenmaal heeft bekoord, Van wat ons vreugde heeft gegeven Gelijk een sproke, als kind gehoord. H.B. Ook dit jaar wensen wij, medewer kers van Tong-Tong, U een goed Jaareinde, maar vooral een allerbest Nieuwjaar! Moge er dit jaar een compensatie komen voor alle tegen slagen, verdriet of teleurstellingen die 1977 u misschien bracht. Moge datgene wat u in het afgelopen jaar overeind hield, ook in de toekomst bestendigd blijven. Gezondheid en levensmoed wensen wij u toe. Al het andere, ach het zal gebeuren, er is immers niets dat niet in de sterren geschreven staat? Aan hen die ons gaan verlaten: wel ke reden ook van uw afscheid als abonnee, wij respecteren uw besluit. V/ij hopen alleen dat u ons niet ver geten zult. Dank voor uw aanwezig heid vele maanden en jaren, waarin u meegewerkt heeft aan ons bestaan en dat ons geholpen heeft bij de waarmaking van ons devies: "POEKOEL TEROES dir. Tjalie Robinson B.V. NIET VERGETEN Ik wilde het hebben over de oudere mensen, die nog bij ons zijn, vooral zij die geen levenspartner hebben en alleen verder moeten gaan. Zij, die het Indië gekend hebben lang vóór de oorlog van 1914/18. Weet U, er is op de wereld nood door gebrek aan naastenliefde, een gro te eenzaamheid. Een gevoel er niet meer bij te behoren, uitgerangeerd te zijn. Daarom zou ik U willen vragen, dit gevoel bij onze ouderen weg te nemen. Hoe? Zoek ze straks met Kerst en Oudjaar eens op. Ga met ze pra ten over het land waar ze zijn ge boren en dat nimmer uit hun gedach ten is. Schrijf een hartelijke brief of bel ze op. In ieder geval, vergeet hen niet, onze mensen met hun vaak grote eenzaamheid. Daar zullen zij U altijd erg dankbaar voor zijn. En tot slot, neem een voorbeeld aan Si Tjalie Hij is voor zijn oudere vrien den altijd zeer, zeer attent geweest. Ik wens U allen een Zalig Kerstfeest toe en een gezond en gezegend 1978 G. H. BARTMAN DE KERSTBOOM December 1976. Een jaar, waarin ik vijf dierbaren verloor, de laatste aan het begin van deze maand. Wat doe ik? Boom of geen boom? Als je je hele leven een boom hebt gehad, mooi zilverwit opgetuigd, waarbij je ge zamenlijk zat, denkend aan hetgeen hij te vertellen heeft, iets, dat 2000 jaar geleden plaats had en nog actueel; als je wilt luisteren naar hetgeen hij te zeggen heeft: Vrede op aarde - vrees niet! Poeh, laat me niet lachen, zie om je heen, lees de kranten, ellende en nog eens ellende. Tochik neem wel een boom! Een echte, want het Kerst gebeuren was echt en blijft echt. Waarom geen kunstboom? Eenmaal een uitgave voor jaren, goedkoper kan niet. Ja, maar het lééft niet! Alles wat kunstmatig is, is niet mooi. Stijf staat hij voor je te tronen. Neen, hoor, ik neem een echte. Op de markt werden de eerste bomen en boompjes afge laden. M'n ogen zochten naar een passende voor een hoekje thuis- "Kan ik u helpen?" "Graag een klein, vol boompje". Hij sjouwde eentje aan en vroeg; "Met kruis of zonder?" "Wat blieft U?" Het wou er even niet bij me in, dat wij, denkend aan Kerstmis, over een kruis praten. "Een kruis onder de boom, zó!" en hij kwakte 2 latten op elkaar. Neen, toch maar niet. In een Keulse pot met vers water, zal hij het beter doen. Ik bekeek de boom. Wat zijn dat? Bloemetjes? Allemaal kleine lila- rose knopjes, net bloeiende heide op mijn boom. "Ik neem hem". Ik kon mijn ogen niet afhouden van die bloe metjes, groetjes van liefde en vrede op mijn denneboom, die zegenend zijn armen spreidt! P. JUCH-ARNOLD VOORTAAN ACCEPTGIRO-KAARTEN Moesson begint met een gemak voor U! Voortaan krijgt u bij alle nota's van onze boekhandel/ toko en abonnementen-admini stratie een acceptgiro-kaart bij gesloten met het te betalen be drag ingevuld. Heeft u een eigen giro-rekening, dan hoeft u alleen uw girorekening nummer in te vullen, uw handtekening te zet ten en de kaart in de (gele of rode) enveloppe op de bus te doen. Heeft u geen eigen giro rekening dan gebruikt u de ont vangen kaart als een stortings- kaart waarbij u dus op het post kantoor het te betalen bedrag kunt overmaken. Natuurlijk mag u elke betaling ook doen door middel van uw eigen grijze giro of blauwe be taalkaart. Voor velen zal echter zo'n ingevulde acceptgiro een groot gemak zijn. Nieuwe abonnees krijgen bij het eerste nummer eveneens een accept-giro bijgesloten. Het be drag voor een heel jaar f 48,50, halfjaar 25,of kwartaal f 12,50 vult u dan zelf met uw gironummer in. Nooit vergeten uw handtekening te zetten! Heeft u een giro-rekening, be taalt u dan alstublieft per giro. Bij de Bank-afschriften staan de gegevens summier en worden naam en adres vaak dusdanig verminkt, dat het ons dubbel zo veel tijd kost uit te vinden wie, wat en waarvoor. Het is niet VERBODEN om per bank te be talen, wij prefereren echter de GIRO! Admin. Moesson 3

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1977 | | pagina 3